KIYI

Necef

         İstanbul'a gelir. Bir müddet yas tuttuktan sonra Cenk Karakaş'ın verdiği koordinatlar ve bilgiler doğrultusunda Zihin üssünü araştırmaya başlar. Bir harita programında koordinatları girdiğinde Cenk Karakaş'ın dediği gibi İsrail'in Necef Çölüne Ada Kanyonu'nun yakınların gizemli bir yer çıkar. Koordinatların bulunduğu yerde hiçbir yapı, yerleşim bulunmamaktadır. İçindeki üzüntü artık öfkeye dönüşmekte intikam ateşi ile yanmaktadır. Bu dönüşüm duygusal olarak gerçekleştiği gibi içindeki canavarı da uyandırmıştı. Artık Kıyı olmaktan çıkıp Eva Williams'ın sahip olduğu imkânları kullanma vakti gelmişti. Bir an önce Necef Çölündeki Zihin üssüne gitmeliydi. Eva Williams adına İsrail Tel Aviv'e bir uçak bileti alır. A.B.D. pasaportuna sahiptir. Uçağı sabaha karşı saat 3.00 de kalkacaktı daha on üç saat vakti vardı. Bavulunu hazırlar, madalyonu yanına aldı. Biraz daha vakti vardı. İstiklal Caddesinde yürüyüşe çıktı, Galata Kulesine doğru yaklaştığında Fırat'la güzel zamanlar geçirdiği anlar geldi aklına. Fırat'ın yokluğu ile hüzünlendi.

            Gece on bir olmuştu. Evine gider bavulunu alır, havaalanına bir taksi ile yola çıkar. Dış hatlar terminalinden pasaport kontrolünden sonra uçağına binerek İsrail Tel Aviv'e doğru yola çıktı. Üç saatlik bir yolculuktan sonra sabaha karşı saat 6.00 da Tel Aviv Ben Gurion Uluslar Arası Hava limanına iniş yapar. 

           Hava alanından bir taksi binerek ayrılır. S.L.C. lojistik şirketinin Haifa'daki Limanındaki deposuna gider. Kapıdaki güvenlik görevlisine madalyonu gösterir. Şirketin bir yetkilisi gelip deponun içindeki bir konteynıra götürür. Güvenlik sebeplerinden dolayı konteynırın yetmiş iki saat sonra yerinin değiştirileceğinin bilgisini verir. Kıyı Konteynır içine girdi. Çelik bir kapının yanındaki oyuntuya madalyonu yerleştirdi. El izi ve kornea taramasından sonra odanın kapısı açıldı. Odanı için her türlü silah ve mühimmat vardı. Odanın içindeki bilgisayar sisteminden sahte bir isimle İsrail sürücü belgesi kimlik kartı ve pasaport çıkartı.

           Kimlik belgeleriyle depodan ayrılan Kıyı Hafia şehir merkezinde sahte kimliği ile bir arazi araç kiraladı. Kiraladığı arazi aracı ile tekrar depoya geldi. Zihin Üssü Necef Çölündeydi. Çöle uygun kıyafet ve dağcılık malzemeleri, tabanca, uzun namlulu silahlar, susturucular, uzaktan kumandalı patlayıcılar, çeşitli mühimmat ve birde gözlem yapmak için bir dronu alarak arazi aracına yükledi. Beerşeba' ya doğru yola çıktı. İki saatlik bir yolculuktan Beerşeba' ya gelmişti, akşam olmak üzereydi. Şehir merkezinde kalmak istemiyordu. Bir alış veriş merkezinde yemek yedi, marketten erzak ve yiyecek alarak yola çıktı. Geceyi çölde geçirecekti. Ada Kanyonuna iki saatlik bir yolu vardı. Gece iyice çökmüştü, necef çölünde ilerlerken yıldızlar iyice belirmişti.

          Aklına Fırat'ın evindeyken aldığı hafıza belleği geldi. Bir ara merak edip bakmıştı içinde önemli bir şeyler olabilir diye, içinde şarkılardan başka bir şey yoktu. Kıyı zaman bulamadığı için şarkıları dinleyememişti. Çölde ıssız bu yolda ilerlerken dinlemek istedi. Hafıza belleğini aracın teybine taktı. Fırat'ın Kıyı için hazırladığı şarkılar ve beraber vakit geçirirken dinledikleri müzikler vardı. Kıyı hüzünlendi.

           Necef Çölünü dinginliğinde ilerlerken aracının camını açtı içeren giren soğuk çöl havası ile biraz kendine geldi. Gecenin karanlığındaki gökyüzünde Samanyolu yıldız diski iyice belirginleşti. Otomobilin farı ile aydınlattığı Necef Çölündeki otoban ile gökyüzündeki samanyolu arasında ne kadar yalnız olduğunu anladı. Hayatta onu gerçek anlamda seven tek insanı, Fırat'ı düşündü. Gözlerinden akan damlalara engel olamadı. Kendini ağlamamak için zorlasa da dayanamadı. Kendini bıraktı Fırat'ın adını sayıklayarak ağladı. Özellikle bir şakının sözleri Kıyı'yı etkiler. Belirsizliğe doğru giderken kendisini anlatan şarkıydı bu Teoman'ın "Güzel bir gün" adlı şarkısı. Yorgunluk çökmüştü vücuduna. Aracını yolun kenarından uzak bir yere çekti. Aracının farlarını kapattı. Gökyüzündeki binlerce yıldız belirmeye başladı. Sonsuz evrende ne kadar yalnız ve çaresiz olduğunu bir kez daha anladı. Bu fikrin ruhunu kaplamasına izin vermedi. Umut Kıyı için bir çıkış yoluydu. Hayatta ne olursa olsun yaşamaya devam etmeliydi. Alaca karanlıktaki binlerce yıldıza baktı.

         -Ölmek için güzel bir gün. Bu günü kendime armağan ediyorum.

         Şarkıyı tekrar tekrar dinledi. Sesi biraz daha açıp, şarkıyı söylemeye başladı. Bir süre dinlendikten sonra aracını çalıştırdı otobanda ilerlemeye devam etti.

       Ana yoldan çıkıp Ada Kanyonuna giden tali yola saptı. Koordinatların bulunduğu yere daha altı kilometre vardı. Bir süre arazi aracı ile kurumuş nehir yatağını takip etti. Karanlıkta daha fazla ilerlemek istemiyordu, yorgundu. Uygun bir yer bulup çadırını kurup uyudu.

      Sabah olduğunda çadırını topladı. Aracını gizledi. Koordinatların belirtiği bölgeye çok yaklaşmıştı geri kalan yolu yürüyerek gitmeye karar verdi. Kurumuş dere yatağının bir müddet daha takip etti. Yolunun üzerinde bulunan bir tepenin yamacına doğru tırmandı, tepenin üst noktasına geldiğinde, uçsuz bucaksız manzaraya bakarken Zihin üssünü zorda olsa görebiliyordu. Üsse daha fazla yaklaşmayacaktı. Etrafındaki kayalıklara baktı çadırını kurabileceği ve üssü dürbünle izleyebileceği bir oyuntu buldu. Oyuntu güneşin etkisi azaltacak bir gölge oluşturuyor, ayrıca gizlemek için mükemmel bir yerdi. Oyuntunun içine çadırını kurdu, dürbünle izlemeye başladı. Zihin üssü çok büyük bir yer değildi. Bir tane büyük hangar şeklinde bir yapı etrafında üç tane depo vardı. Girişinde bir tabela vardı. Tabelada CORE Araştırma ve Geliştirme Merkezi yazıyordu. Üssün etrafı iki sıralı elektrikli dikenli tellerle çevrili ve her tarafta güvenlik kameraları bulunuyordu. Tek bir giriş çıkış kapısı vardı. Kapıda güvenlik görevlileri yoktu, güvenlik bariyeri var, kapı güvenlik kameraları ile izleniyor ve otomatik olarak açılıp kapanıyordu. Bütün gün üssü dürbünle gözetledi. Hiçbir hareketlilik yoktu. Gece boyunca gözetlemeye devam etti. Bir müddet sonra uykusuna yenik düştü.