Ben yarım kalmış hiçbir şeyi sevmem.
Bu hikayem benim içime çok dokunan bir hikayeydi.
İşin açıkçası yazarken olmayan aşkın ızdırabını çekiyormuşum Ayşem ve Kadir'imle.
Ama şimdi benimde bir eşim, birde oğlum.
Biliyor musunuz yazmak beni ne zaman bıraktı tam olarak bilmiyorum.
Bu hikaye kimlerin kütüphanesinde kalmıştır, bu yazıyı kimler okur o konuda da bir fikrim yok.
Ama işin özünü size anlatayım.
Bu hikayenin sonu ölümlerle bitiyordu, ben kafamda iki final hazırlamıştım, birisi kötü son istemeyenler için iki bölüm kala okumayı bırakıp orayı final sayabileceklerdi, diğer kısım ise işlerin tam tersine dönüp herşeyin mahvoluşunu seyredecekti.
Sanırım insan yaşadıkça, yaş aldıkça fikirleri değişiyor.
Yani üç yıldan fazla olmuş, ben bu hikayeyi tasarlamış, 33 bölüm yazmışım. Sonra yazmak benden gitmiş.
Bir daha gelir mi bilmiyorum, burada sizinle çok güzel anılar yaşadım.
Paha biçilemez mutluluklarım oldu.
Ama her mutluluk gibi onlarda geçti sinemde tatlı hatırası kaldı.
Beni okuduğunuz için teşekkür ederim hepinize.
Kadir ve Ayşe mutlu olsun isterdim ama şunu söylemek isterim ki, Ayşe hikayenin sonunda ölüyor, Kadir Ayşe'sini öldürenleri içinde oldukları evle beraber yakıyor.
Yani Kadir'in dediği gibi, Ayşe'nin uğruna Karadeniz'i yakıyor.
Allah'a emanet olun aranızda benimle görüşmek isteyen, birşeyler paylaşmak isteyen olursa yazabilir.
Kim bilir belki bir gün yeniden buluşuruz ☁️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevdalarun Sevdasi
General Fiction"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin...
