"Abi, hadi kalk da, Anam aşağıda gelunluk kiz gibi dolanup durdi. Berabe kahvaltı edelum."
Serdar'ın seslenmesiyle uykusundan uyanan Kadir, onca vakitten sonra kendi yatağında uyanmanın garipliğini yaşadı. Ailesiyle kahvaltı yapmayı çok özlemişti.
Boynundan çıkarmadığı künyesi, tişörtünün üzerinde dururken, üzerini giyinmiş kendisine gelmiş aynada kendine bakıyordu.
Arkasından abisine bakan Şeyda tatlı tatlı laf soktu abisine.
"Serdar abim, nişanlisine verdi künyesuni. Senun da bir sevdan olaydi abicuğum, ben araci olur götürürdüm ona. Hatta mektubunu bile aldayiturdum. (götürürdüm)"
Kadir, Ayşe'nin ihtimaliyle tebessüm ederken, Şeyda abisinin koluna girip aynadan yüzüne baktı.
"Abi, yoksa demeduğun bir şey mi var?"
Kadir kaşlarını çatıp, Şeyda'ya dönerken, ona kızamayacağını ikisi de biliyordu. Kadir hiçbir zaman otoriter bir Abi olmamıştı.
"Şeyda, güzelum. Öyle bir şey yok, künyem bende kalacak."
Feyza arkalarından gelip, abisine takıldı.
"Bakıyorum da, bir tek abulam özlenmiş Kadirciğum."
Şeyda kardeşine bakarak kızdı.
"Sus paçi, sana dünden beri ayar oliyrum."
Feyza elini beline koyup kendini koruma moduna girdi.
"Vuuu ben ne etmişum acaba?"
Şeyda Kadir abisini göstererek kızgınlığını belli etti.
"Melike abla seni arayıp, abimin geleceğini haber vermiş. Ve sen bunu bana söylememişsin. Sordum sana insan 'O iş bende' der bende anlarım değil mi?"
Feyza elleri kaldırıp kahkaha attı.
"Oh ne gada güzel, şehirli Şeyda aramıza katuldi."
En son Serdar merdivenlerden çıkıp "Neresunuz yav, açtan elduk." Deyince dört kardeş hep beraber aşağıda annelerinin hazırladığı masaya geçtiler. Kızlar çayları doldururken, Ayten hanım, oğlunun tabağını doldurmakla meşguldü.
"Yarasun uşağuma."
Ayten Hanımın haline gülümseyen Dursun bey, Feyza'nın önüne koyduğu çaydan bir yudum aldı.
"Hep bir aradayız çok güzel de, Babaannemi göremedim Baba, nerede Harbiye Nenem?"
Ayten hanım cevap verdi oğluna.
"Annem darlandi köye. Amcanun uşağı aldini gardaşıyla berabe ayitti yaylaya."
Dursun bey girdi söze.
"Ee oğlum sen dinlendiysan, gidelum yaylaya."
"Olur baba, yaylalarida çok özledum."
Askerden yeni gelen Kadir için herkes seferber olmuş, ağzından çıkan lafı ikinciye tekrar ettirmiyordu.
Öğle vaktine doğru Kadir bahçeye çıkmış, Delibaş'la mezarın başındaydı. Üzerine dikilmiş çiçekleri sulayıp Delibaş'la dertleşiyordu.
"Delibaş'ım, bizim sonumuz ne olacak ne dersin. Birimiz ölü, birimiz yaralı, yarım mı kalacak?"
Delibaş havlayıp sahibinden uzaklaşırken, bahçeye çıkan Dursun Bey oğluna seslendi.
"Kadir!"
Kadir babasının sesini duyunca ayağa kalkıp kapının az ilerisindeki iskemlelerin oraya geçip, babasının yanına oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevdalarun Sevdasi
General Fiction"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin...
