Verdiği kararların arkasında durmasını bilirdi Kadir.
Askere gidip geldikten sonra, hiçbir şey eskisi gibi gitmiyordu. Hayatının her anında ailesine destek olan, hayırlı evlat terimine en uygun olan insanken, şimdi ailesiyle beraber bile kalamıyordu.
Sevdanın ateşine düşeli çok olmuştu ama yeni yanmaya başlamıştı.
Ellerinin arasına aldığı başını kaldırırken yaslandığı arabadan doğruldu. Akşam yemeği tam bu saatlerden biraz önce yenirdi evlerinde, eve gelmeden arabasını durdurmuş bekliyordu Kadir.
Ağızlarının tadı kaçacaktı zaten, bunu biliyordu ama yemeği zehir etmek istememişti.
Ağır adımlarla akşamın ayazına basa basa yürüdü baba ocağına.
Merdivenlerin başında Delibaş bacaklarına sarıldı.
Eğilip başını okşadı, sarıldı kızına.
"Seni de çok ihmal ettim kızım, çok özledim seni."
Başını yaslayıp Kadir'e sarılan Delibaş, sadakat timsaliydi.
Merdivenlerden çıkarken başı önündeydi Kadir'in.
Amcasının dedikleri geldi aklına, "Senin boynun yiğit boynudur, bükerse sevda büker" demişti.
Sıkıntıyla bir nefes alıp zile uzattı elini. Henüz basmadan kapı açıldığında karşısında annesi Ayten hanım vardı.
"Anam"
Ayten Hanım, kollarını açıp sarıldı oğluna.
"Hoş geldun oğlum, anani yollari gözler ettun."
Annesine sıkı sıkı sarılıp elini öptükten sonra kapıdan içeriye girdi ayakkabılarını çıkartarak.
Mutfaktan elinde tepsiyle çıkan Şeyda abisini görünce mutlulukla gülümsedi.
"Abi, hoş geldin. Aç mısın, yemek hazırlayayım sana."
Kadir kardeşine yaklaşıp saçının üzerinde öpüp gülümsedi.
"Yok gardaşum, aç değilum. Sen zahmet etma."
Şeyda başını mutfağa doğru çevirip seslendi.
"Feyzaaaa, bir bardakta abime çay doldur. Kadir abim geldi."
Feyza, mutfaktan başını çıkartıp güldü.
"Hoşgeldun abicuğum, dayanamadun hasretume hemi?"
Kadir, annesine bakıp omuzuna kolunu atıp kendine çekerken cevap verdi kardeşine.
"Annemi özledim Feyza, ama senin elinden çay içmeyi de özlemiş olabilirim."
Feyza gülümserken içeriden, Dursun bey seslendi.
"O gada kari, bir bardak çay koyamadunuz önüme, neresunuz?"
Ayten hanım başını kaldırıp oğluna doğru bakarak, tüm şefkatiyle elini saçına götürüp okşadı.
"Oğlum hayde senda gel bobanun elleruni öp, habu huzursuzluk bitsun. Gel artuk akşam evunun yolini bilesun."
Kadir, başını sallarken mırıldandı.
"Çok özür dilerum ana, seni da üzdüm."
Şeyda ve Feyza'nın ardından annesiyle içeriye girdi Kadir. Serdar abisini görünce ayağa kalkıp sarıldı.
Babasının eline uzanıp öpen Kadir, babasının belli etmediği o memnuniyeti, elini çekmemesinden dolayı anladı. Dursun bey oğlunun af dilemeye geldiğini zannediyordu.
Kadir babasının karşısına oturduğunda duvarın kenarında, tam ortalarında kalan sobanın üzerindeki kestanelere baktı. Babası annesi çok seviyor diye alırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevdalarun Sevdasi
Ficción General"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin...
