💫32~Sol Yanım💫

1.4K 208 21
                                    


Merhabaaaa, arayı çok açmak istemedim.
Keyifli okumalar dilerim 🙌🏻

Sokak lambası camdan içeriye sızıp, Kadir’in yüzünü aydınlatırken Ayşe’nin dudaklarında utangaç bir tebessüm vardı, attığı her adım Koçari’sine yaklaştırıyordu onu.

Kahverengi gözleri ışıl ışıl parlıyordu Kadir’in.
Hayali Ayşe’nin ona helal olmasıydı her zaman.
Şimdi tamda istediği gibiydi Ayşe’nin ona gelişi.

Ayşe Kadir’in tam karşısına geldiğinde gözlerini kaçırdı, sonra başını usulca Kadir’in göğsüne yasladı.

Kollarını sırtına sarıp sarılırken, kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu.
Kadir, mutlulukla gülümserken Ayşe’ye sarılıp, yanağını Ayşe’nin başının üzerine yasladı.
Ayşe’nin kalbinin üzerindeki nefesine alışık değildi bu sevdalı yürek.
O hep kalbinin içinde taşımıştı.
Bir türkü mırıldanmaya başlamıştı.

“Hey gidi Karadeniz gemilerun gider mi,
Öyle özledum yâri, anlatmaklan biter mi?”

Ayşe, Kadir’in sesini duyunca göğsünün üzerinden başını kaldırıp yüzüne baktı kollarını ayırmadan.
Kadir, kendisine bakan Ceylan gözlere doğru eğildi. Alnına bir öpücük bırakıp, devam etti türkü söylemeye.

“Yar hasretune doydum, gün ustune gün koydum,
Sevdam dönersun diye sol yanumi boş koydum.”

Ayşe gözleri dolarken, Kadir’in ona söylediği türküyle mest oluyordu.

“Sallanan yaprak gibi rüzgara alişiğum,
Ben bu ayrılıklara çoktandır barışiğum.”

Kadir türkünün sonuna gelirken, Ayşe Kadir’in sırtından ellerini çekip sakallarının üzerine koydu.
Son sözlerine eşlik etti.

“Senden bir başkasına bu yüreğum akmayi,
Seni gördi gözlerum senden başkasına bakmayi.
Yar hasretune doydum, gün üstüne gün koydum,
Sevdam dönersun diye sol yanumi boş koydum.”

Ayşe’nin gözlerinden yaşlar süzülürken, Kadir parmağının ucuyla dağıttı.

“Seni ilk gördüğüm gün Ayşe’m, o zamanlar upuzun saçların vardı. Derenin kenarına inmiştik Mehmet’le. Seni gördüğüm de bir şey arıyordun. Ne olduğunu bilmiyorum ama o günde Ceylan gözlerin böyle dolu doluydu.”

Ayşe başını sallayıp, o günü anlatmaya başladı.

“Anneannemin bana aldığı tırtıllı bir toka vardı. O gün kaybetmiştim, Sibel’le onu aramak için evden kaçmıştım. Anneannem bana hep, sende bir gün o tırtıl gibi kabuğundan çıkıp kelebek olacaksın, yuvandan uçacaksın, bu tokayı sakla kızına verirsin demişti.”

“Tokanı bulamadın diye mi kestin o güzel saçlarını?”

Ayşe başını iki yanına salladı.

“O gün eve döndüğümüzde babam bizi yakaladı, nerede olduğumuzu sordu. Bende doğruyu söyledim, bir toka için izinsiz çıktığımı öğrenince artık o tokayı bulsan da takamazsın dedi.”

Kadir, elini Ayşe’nin saçlarına koyup öptü.

“O günden sonra seni gördüğümde şaşırmıştım ama seni izlerken nasıl uzamışlar fark edemedim bile. O gün bugündür, kalbim sen diye atıyor Ayşe’m.”

Ayşe, gülümseyerek ellerini Kadir’in göğsüne koyup başını eğip yüzündeki ifadeyi gizledi.
Kadir elini Ayşe’nin çenesine koyup kaldırırken sordu.

Sevdalarun SevdasiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin