Selamün aleyküm, içim içimi yedi.
Ama sonunda bölüm içime sindi.
Keyifli okumalar.
Mutfağın kapısına doğru ilerlerken adımları, tedirgindi Ayşe. Avuç içleri terliyor, yüreği daralıyordu. Annesinin arkası dönük, pencerenin önünde oturmuş, elindeki tespihin tanelerini sakin sakin çekerken bulmuştu.
"Anne"
Pakize Hanım eliyle gel işareti yapıp yanına oturması için yer gösterdi Ayşe'ye.
Ayşe annesinin yanına gidip oturduğunda, halini hatırını sordu.
"Nasılsın Anne, ağrın sızın var mı?"
Pakize Hanım, yazmasının önünü açıp elini kalbine koydu.
"Yok kizum, iyuyum. Saa soracaklarum var."
Ayşe tedirginlikle annesine bakarken, zorla yutkundu.
"Buyur Anne"
Pakize Hanım gözlerini kızına çevirip, sordu.
"O uşaklan görüşiy miusun?"
Ayşe, beklemediği bu soruyla ürperirken, dudakları titredi.
"Hayır Anne, bir tek mektup yolladım"
Pakize Hanım Ayşe'nin ellerini avuçlarının içine alıp, anlatmaya başladı.
"Ayşe'm, kaç ay oldi yaşananlar yüzünden sen rahat nefes alamadun."
"Annem, sen bunla-"
"Sözumi kesmeden dinle Ayşe!"
Ayşe başını salladığında Pakize Hanım anlatmaya devam etti.
"Sana bu köyde rahat yok belli oldi. Şimdi kizum kardaşlarun hariç kimseye bişey demedan gidup sukut sukut valizini topla."
Ayşe'nin gözleri dolarken, başını iki yana salladı.
"Anne olmaz, ben seni bırakamam, kardeşlerum olmadan olmaz. Nereye yollarsun beni?"
Pakize Hanım, Ayşe'nin yüzünü avuçlarının arasına alıp gözyaşlarını sildi.
"Kizum, ben her gün gözümün önünde senun aşağılanduğuni, hor görülduğuni görmekten yoruldum. Anayum ben, kaldurmay kalbum, uzakta olursun beki ama mutli olursun. Sen ananun lafuni dinle."
Ayşe annesine sarılıp itiraz etmeye devam etti.
"Anne gönderme beni, ne olursun etma, ben razıyım, sensuz edemem ben. Yalnuz koymayun beni."
"Yalnuz bırakmıyacağum seni Ayşe'm, ağlama."
"Anne kurban olayum etma, ben Babama, abime ağzına geleni söyleyen hiçbir insana üzülmiyrum. Sen varsun benum içun, hayatumda en değer verduğum insansun. Sen bana inan, güler yüzuni duani eksik etma yeter."
Pakize Hanım başını iki yana sallayıp, kızının saçlarını okşadı.
"Sen ana olmadun Ayşe'm, ben saa baktumiyum sadece sen yoksun, Zeynebum var, ilk göz ağrum var. Gece yastuğa başumi koydi miyum, o yastuğu alup boğasum geliy o bokiyenun uşağuni. Sen gidersan, o afkurur durur ama bişe edemez sana kizum."
Ayşe'nin gözlerinden yaşları iplik iplik dökülürken, mutfak kapısından konuşulanlara şahit olan Sibel yanlarına gelirken söze girdi.
"Annem haklı Ayşe, can dayanmıyor. Köyün ortasına çıkıp silahı dayadun ya o gün kafana, sıkamaduğun o kurşuni her gün sıkıyorlar sana."
Pakize Hanımla Ayşe'nin yanına bir iskemle çekip otururken Ayşe'nin ellerini tuttu.
"Sen şimdi yalnuz kalacaksun, çok boğalacaksun. Belki her gece ağlarsun ama sana kimse el kaldıramaz. Kimse yüzüne bakup or-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevdalarun Sevdasi
General Fiction"Gazanfer, Sevda dediğin öyle uyanayınca seni görmek istiyorum diye söylenen cümlelerin arkasında gizlenen duygu değildir." Ellinin tersini dizine dokunup, sanki sevdasının saçlarını okşar gibi okşadı. "Nereye baksan gördüğün hep o olur. Özlersin...
