Chapter 5

897 28 3
                                    

Seulgi's POV

Nagising ako sa tunog ng alarm ko. Agad ko itong pinatay at tamad na bumangon. Today is Monday, may pasok na. I actually don't want to leave my bed.

Mas maaga ang gising ko ngayon kaysa usual kong set ng time since ayaw ko muna makita si Hyun ngayon, because of what happened. Wala na akong mukhang maihaharap pa.

I literally beg, I go down on my knees, I lower my pride pero wala akong nakuhang sagot.

I sighed. I should stop thinking about it. Pagkatapos kong magtoothbrush at maghilamos dumeretso na agad ako sa kusina to cook our breakfast. Kahit naman na ayaw ko siyang makita hindi ko pa rin hahayaan siyang magutom, even if walang kasiguraduhan na she'll eat the food.

After cooking and eating my breakfast, I quickly do my morning routine para 'di ako maabutan ni Hyun umalis. Since maaga pa naman pupunta muna ako sa park.

When I'm in the park, I look for a bench and take a seat on it. I've noticed that marami-rami na rin ang tao rito. Some are jogging alone, others are walking their dog, but others are watching people walk by, and some just are with their friends.

"Mahal eat this na. This is your favorite, say ah." Napatingin ako sa old couple na nasa isang bench. The old lady is holding a spoon trying to feed her husband.

Umiling ang lalake. "Mahal busog na ako. Pero sige na nga, basta may kiss ah." Napangiti ako sa nakita. Sana all sweet.

Mahina siyang kinurot ni lola. "Ikaw talaga, ang tanda-tanda na natin bumabanat ka pa."

"Aray naman, mahal. Nilalambing lang naman kita." Kami kaya ni Hyun kelan magiging kasing sweet nila. Will we grow old together? Will she also pinch my ear if I say sweet things to her? Will she ever love me?

I sighed. Hanggang panaginip na lang siguro 'yun. I checked my watch and saw that it was 7:30 am. 8 pa naman pasok ko kaya naglakad na lang ako hanggang sa company since malapit lang naman itong park.

I greeted the bodyguard when I arrive at the building. "Good morning"

The bodyguard smiled at me, "Good morning too, sir. Kumusta na kayo ng wife mo?"

Minsan ko na rin kasing nakwento ang about sa'min ni Hyun. But I didn't say her name, sinabi ko lang na we have misunderstanding and she's mad at me until now.

"Ito, ganun pa rin." I slightly smiled.

He tap my back. "Malalampasan niyo rin 'yan sir. Kapit lang."

"Thank you. I hope we do." Nagpaalam na ako and go to the elevator. Pupunta na ako sa department ko since we have to think of a new concept for Red Velvet's comeback.

---

"Dude, anong nangyari sa'yo? Kanina ka pa matamlay tsaka parati kang lutang. May ginawa na naman siguro 'yung asawa mo noh?" Seungwan said habang nakakunot ang noo.

I shake my head no and deeply sighed. "Wala, inaantok lang talaga ako."

"Sus! Huwag ako. Ganyan palagi linyahan mo, Seul. So tell me what did she do this time?"

"Wala nga. Tara na nga gutom na ako tsaka stop asking questions okay? Ikukwento ko na lang sa'yo sa susunod." Hinila ko na siya papuntang cafeteria since it's lunch time. Although kumain ako ng breakfast, need ko pa rin kumain ng lunch to gain energy.

We quickly find our seats after namin maka-order ng food. "Seul, tignan mo." Seungwan said at siniko ako.

"Ano ba 'yun?" Tumigil muna ako sa pagsubo at tiningnan siya.

"Ayun oh." Sambit niya habang ginamit ang nguso pang turo.

"Mukha kang pato, Seungwan tigilan mo nga 'yan. Ano ba yun?"

"Dali tignan mo kasi!" Sagot nito habang nakanguso pa rin sa kung saan.

I look at where he's looking. I harden my jaw and tighten my grip on my spoon. The view is breathtaking. Joohyun is eating while smiling with another man. How sweet, talagang nagsusubuan pa sila rito.

"Himala ata dito kumain 'yang asawa mo, Seul." Nakapagtataka nga at dito siya kumain. Since I started working at her company, I haven't seen her eat here.

"Ayan kaya yung asawa ni Ms Bae?"

"Ay hala oo nga noh. Matagal na nating inaalam kung sino asawa niyan. Gwapo naman kaya pwede na."

"Bagay sila noh?"

I was hurt by what I heard.Tama naman, bagay sila sa isa't isa. 'Yung isa mukhang aso samantala 'yung isa maganda. Bagay nga sila.

Mas hinigpitan ko pa ang hawak ko sa kutsara when that man wipe something beside her lips.

"Kyahh! Ang sweet Beh nakita mo 'yun?"

"Gosh kinikilig ako sa kanila."

Right ang sweet nga nila, lalangamin ata ako sa sobrang pagkasweet.

Naputol ang pagtingin ko sa kanila when someone kisses my cheek. "Hi cutie! Dito ka pala nagtatrabaho."

Napalaki ang mata ko when I look at this person, it's the girl from the grocery. What's her name again? Jinni, Jenn, Jennifer? Ah basta siya.

"What are you doing here?" I coldly said.

She tries to touch my arm, but I pull away. "Aww. 'Di mo ko miss?" Sambit nito, while acting upset.

"No, and why are you here?"

"Namiss kita kaya I talk to my private investigator to find you. And nalaman ko that you're working here."

"Ehem" Naputol ang pag-uusap namin when someone cut us off.

"Baka gusto mo akong ipakilala, Seul. Nandito pa rin ako for your information." Seungwan smirked

"Ah right. Seungwan meet-" What's her name? Hindi ko matandaan. Binalingan ko siya ng tingin, "What's your name?"

"How could you forget my name, cutie?" She rolled her eyes at me.

"Let me introduce myself again. I'm Kim Jennie his soon to be wife. Nice meeting you, Seungwan."

Napalaki ang mata ni Seungwan sa gulat. He gave me the explain-everything look.

I sighed and rubbed my temples. May panibagong sakit sa ulo.

She remove my hand at siya na nagmassage ng noo ko. "Bakit masakit ulo mo, baby. Are you okay?"

Aalisin ko sana yung kamay niya when someone bumps my shoulder. "Don't block my way."

What? Hindi naman ako nakaharang sa daanan. As far as I remember nakaupo pa rin ako with Seungwan and this girl.

"Oh, unnie andito ka pala!" I look at this girl, kilala niya si Hyun?

Irene looked at me briefly before turning to face this girl coldly. "Jennie, why are you here?" Pinasadahan niya nang tingin ang kamay ni Jennie na nasa noo ko pa rin.

"Unnie, did you forget I told you I'd come here to see someone?" Nakangiti tugon nito. "Don't be grumpy yet. Hindi pa naman hapon." Dagdag nito while chuckling.

Irene sighed and rolled her eyes. "Leave. Why are you with him in the first place? Do you know this man?"

"Yes, I know. Unnie, this is Kang Seulgi, my soon-to-be husband," Jennie said, caressing my back.

Irene's jaw tightens as she stares me deadly.

Did I do something wrong again? Save me...

_________________________________________

Hindi pa napo-proofread nor edited.

Kumain na kayo? Hahahaha

The Unwanted Husband (Seulrene) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon