The Unwanted Husband (Seulrene)

Chapter 22

Seulgi's POV

"Hyun? Hindi ka pa ba nagugutom?" Tanong ko rito. Kanina pa ako sunod ng sunod dito.

Marami na siyang na puntahan na mga store at palagi siyang may binibili doon. I don't have idea sa mga pinamimili nito, since naghahanap agad ako ng upuan pagkapasok sa stores.

Girls spend far too much time selecting dresses or other items. I wonder why? Madalas ko noon samahan ang kapatid ko bumili ng gamit or damit kaya alam ko matagal din siya pumili ng damit na bibilhin, that's why I just sat in the corner and uses my phone.

She would occasionally ask for my opinion if she was unsure about something. She doesn't need my opinion; she's already stunning. Kahit ano bagay sa kanya, since my wife is the living Venus. The Roman goddess of beauty and sexual love.

"Last na lang, hon. Then let's find a place to eat." She softly said.

Napatigil naman ako sa paglakad ng tawagin na naman ako nito sa bago niyang endearment. It sounds wonderful to my ears.

Lumapit ito sa'kin and wrapped her arms around my neck. "Please. Isang store na lang. I'll treat you to whatever food you want." She pleaded, showing her puppy dog eyes.

Sa totoo lang pagod at gutom na ako. Gusto ko na maupo ulit at kumain, but how can I resist her? I love this new side of hers.

Minsan lang 'yan gumanyan, kaya kahit pagod na talaga ako, pagbibigyan ko pa rin siya.

I deeply sighed before nodding. "Fine, pero last na please? I'm hungry, my body badly needs food. Baka ikaw na ang makain ko niyan." Biro ko rito.

Nag-iwas ito ng tingin at namumula ang mga pisnge na hinampas niya ng mahina ang braso ko. Umalis na ito at nagsimula na maglakad.

Natatawang sinundan ko ito habang dala-dala pa rin ang mga gamit. Cutee!

"Good morning, Ma'am and Sir! Welcome to our store! Feel free to stroll," said the saleswoman.

Bumati rin ako pabalik at agad na humanap ng mauupuan. Finally! Last na 'to at makakakain na rin kami.

Nilabas ko na ang di keypad kong phone at naglaro ng snake. For the past few hours, ito ang ginagawa kong libangan habang namimili si Hyun.

Nasa kalagitnaan ako nang paglalaro when tawagin ako ni Hyun. "Hmm?" Sagot ko rito habang nakatutok pa rin sa cp.

"Seul" Muli nitong tawag.

"Po?" Sagot ko habang nakatutok pa rin sa cp. Mahaba na 'yung snake ko, unting mali ko lang lalambot 'to- este mamatay.

"Hon!" Napatigil ako sa paglalaro nang tawagin ulit ako nito sa endearment na iyon.

"Wow" Namamanghang bigkas ko.

"Do you like it?" Tanong nito.

Tumayo ako at lumapit dito. "Yes, of course! You are stunning and lovely. Bagay na bagay sa'yo" Puri ko rito.

I'm not joking. Talagang bagay na bagay sa kanya ang suot niya ngayon. Mas lalong na enhance ang mukha niya, the color black suits her very well.

"Great! Now try this." May ibinigay ito sa'king trousers and long sleeves sweater?

"Huh? Pero aanhin ko 'to?" Tanong ko sa kanya. I can't afford this, itsura pa lang mukha ng mahal.

She rolls her eyes at me and tinulak ako papasok ng dressing room. "Don't ask questions, hon. Just put it on para matapos na tayo."

I sighed at sinimulan na magpalit. I looked at myself in the mirror. Hmm... I actually looked good.

"Are you done? Come out now." Tanong ni Hyun.