මම ඇස් අරිද්දි හිටියේ ගොඩක් සැපපහසු මෙට්ටයක් වගේ දෙයක් උඩ. ආහ් මගේ ඔලුව!.... ඒක පුපුරන්න වගේ රිදෙනවා. මොනවද මට උනේ? මම හෙමිහිට ඇහිපිල්ලම් ගහන්න ගත්තෙ ඇස් වල තිබුණු බර ගතිය යවා ගන්න ඕන වුණ නිසා.
ආහ්! මතක් උනා. මායි ජන්ග්කුකුයි ගෙදර යද්දි කළුපාට ලොකු ඇඳන් හිටපු Twilight Saga ෆිල්ම් එකේ හිටපු වොල්තුරිලා වගේ කණ්ඩායමකට අහු උනා. එයාලා මාව මරන්න යද්දි ජන්ග්කුක් මාව බේරගන්න කියලා මැද්දට පැන්නා. ඊට පස්සෙ මොකද? උනේ මට කිසිදෙයක් මතක නැහැ නේ. ජන්ග්කුක්! දෙවියනේ එයා හොදින්ද?
"ඔමෝ!" මට කෑගැහෙන්න ගියේ මම හිටපු ඇඳේ කෙළවර ඔලුවත් තියන්නේ දාගෙන හිටපු කෙනාව දැකලා. ඒ කෙනා එයාගේ අත උඩ ඔලුව තියාගෙන නිදාගෙන හිටපු නිසා මට එයාගේ මූණ හරියට අඳුර ගන්න බැරි වුණා. ඒත් ඒ තඹ පාට කොට කොණ්ඩෙට අනුව නම් එයා අනිවාර්යෙන්ම කියලා කියන්න පුළුවන්. තේ...තේහයුන්ග් ඔප්පා!
"අයිශ්!... ඔහොම කෑගහන එක නම් එච්චර හොඳ පුරුද්දක් නෙවෙයි. තව පොඩ්ඩෙන් මගේ කා එකට මගේ ශරීරයත් එක්ක තියන බැඳීමත් නැතිවෙලා යනවා. එතකොට මට බොඩි එකක් නැතුව ගන්ධබ්බයෙක් වගේ තමයි ඉන්න වෙන්නේ" එයා ඇස් පොඩි කරන ගමන් මට රැව්වේ එයාගේ කහ පාට කොණ්ඩේ අස්සෙන් අත යවන ගමන්මයි.
මොන අන්ඩර් දෙමලයක් ද මේ මනුස්සය කියවන්නෙ?
(*කා- යටි හිත, මනස, ආත්මය වගේ තේරුමක් තියෙන ඊජිප්තු වචනයක්. මට හරියටම තේරුම මතක නැහැ.
*ගන්ධබ්බයා- ජීවිතයත් මරණයත් අතර දෝලනය වෙන ආත්මයක්.)
"මො..මොකක්!" මම ඇහුවෙ එයා කියපු මෙලෝ දෙයක් මට හරියට තේරුනේ නැති නිසා.
YOU ARE READING
Unwritten Destiny ⛎On Hold🔱
FanfictionSlow updates ⚡🚩 A young girl who thinks that her past is dark without knowing the terrible fate that will befall her ......... A vampire prince who hates his own generation because of his sister's death ............. A boy who likes to live a ver...