Abi Terörü

Bir

Medya: Afra

🍒

Yatağımın üzerine oturmuş, karşımda ki duvarı izliyordum. Yurtta zaten yapacak bir şey yok, dans etmek istesen oda arkadaşlarım rahatsız olabilir.

Dışarıda yağan yağmur damlalarının sesi zaten kulağıma müzik gibi geliyordu. Dans edemesem de müzik yeterdi.

Bacaklarımı kendime doğru çektim ve başımı dizlerimin üzerine gömdüm. Sevgili oda arkadaşlarım birbirlerine makyaj yapıyorlardı.

Sözde bu akşam gece kulübüne gideceklerdi. O cadı müdür onları hayatta dışarı çıkartmazdı, zavallılar hâlâ süslenip duruyorlardı.

Yatağımın üzerine birinin oturduğunu hissettim fakat kafamı kaldırıp bakmadım. Yatağıma oturan kişi elini omzuma koydu.

"Kanka kaldırsana kafanı, uyuyor musun yoksa?"

Gelenin Alya olduğunu idrak eder etmez kafamı kaldırdım.

"Sen gitmeyecek misin?" diye sordum. Ofladı.

"Tabi ki gideceğim. Hatta sen de geleceksin. Kalk hadi ya, bütün gün burada oturup duruyorsun. Bir leylek gibi tek ayağının üzerinde beklemediğin kalmıştı."

"Yok ben gelmeyeceğim. Siz de gidemeyeksiniz zaten neyin kafasını yaşıyorsunuz?"

En son bunu yaptığınızda müdür tüm yurdu bize temizlettirmişti. Acemilik işte, gece giderken ne bileceğim hocanın uyuduğumuzu kontrol etmek için geleceğini?

Şimdi 17 yıldır yurtta kalıyorsun, bilmiyor musun diye soracaksınız. Sorun tabi ki de, çok haklısınız!

Normalde o saatlerde uyuduğum için hocanın kontrole geldiğinden haberim yoktu. İlk defa kontrol ettiğini gördüm, onda da yakalandık zaten.

"Yok bu sefer biraz daha erken çıkacağız. Çok iyi plan yaptım, hayatta anlamazlar."

"Yok, ben almayayım. Siz gidin." dedim. Ne işim var benim gece kulübünde?

Sanki oradaki müzik sesleri kulaklarımı tırmalıyordu. İnsanların aptal danslarını izlemek ise daha da mide bulandırıcıydı.

"Of tamam, gelme. Sen burada otur, hayatı körü körüne yaşa, tamam mı?" deyip yataktan kalktı.

Diğer kızların yanına gitti, ve makyaj yapmaya devam etti.

Tekrar önüme döndüğümde, kapı tıklandı ve yurdun çalışanı Belma abla içeriye girdi.

Göz ucuyla kızlara baktığımda, hemen toparlanıp makyaj malzemelerini sakladılar. İyi oldu , Belma abla gelmeseydi ben şikayet edecektim zaten.

"Belma abla valla kurabiyeleri ben yemedim!" dedi telaşla Alya.

Şuraya bak sen, demek kurabiye hırsızı buydu ha! Zıkkım ye.

"Bu sefer de süpürgeni ben saklamadım!" dedi Elif.

Demek süpürgeyi saklayıp, zavallı kadını bu aratıyordu.

Belma abla çatık kaşlarıyla bana döndü. Telaşla duruşumu dikleştirdim. Ben mi bir şey yapmıştım yoksa? Yoo, ben odamdan dışarıya bile çıkmıyorum.

"Merak etmeyin, bunların hesabını vereceksiniz. Ama şuan konumuz bu değil. Afra Yılmaz, Didar hanım seni odasına çağırıyor." dedi.

Didar hanım ne yapacaktı ki beni? Telaşlandım şimdi ya.

Belma abla odadan çıktıktan sonra, kızlar derin bir nefes alıp makyaj yapmaya devam ettiler.

"Kesin hesap sorar zaten, onda bunu hatırlayacak akıl bile yok. Yaşlı bunak."