Abi Terörü

On altı

Medya: Afra Bayraktar

🍒

Ölüyordum...

17 yaşımda, doğum günü partimin olduğu gün, daha son duamı etmeden ölüyordum.. Hemde ailemin benden önceki kızı tarafından.

"Sena...Yalvarırım yapma." diye fısıldadım. Kan beni tutuyordu ve kanın boğazımdan aşağıya doğru süzüldüğünü hissedebiliyordum.

Gözlerimi zar zor açık tutuyordum, biraz sonra yere yığılacak gibiydim.

"Sen öleceksin ve burada yaşamaya devam edeceğim." dedi acımasızca.

Nefes alamıyor gibi hissediyordum ve Sena boğazımdaki bıçağa hafif bir baskı uygulamaya devam ediyordu.

"Hapse gireceksin...Allah kahretsin hapse gireceksin...Çek şunu, yapma." dedim son gücümle.

Daha fazlasını söyleyemiyordum. Eğer burada ölürsem ailemin benim ölümüme ne tepki vereceklerini düşünüp duruyordum.

"Bana akıl verme." diye tısladı dişlerinin arasından. Boğazıma yaptığı basınçı biraz daha arttırdı.

Ölecektim, her şey burada bitmişti. Ölecektim, boğazımı kesiyordu, cesedimi bozulmasın diye dondurucuda saklayacak, sonra beni yok etmek için satırla doğrayacak, sonra kemiklerimin bir kısmını çöpe atıp bir kısmını gömecek. Öbür dünyaya parça parça gideceğim, doğru düzgün bir mezarım bile olmayacak. İnsanlar mezar taşıma bakıp, "Aaa, zavallı kız henüz 17 yaşında ölmüş, bir dua edeyim." bile diyemeyecekler.

"Nereye gitti bu kız acaba? En son şu Alp denen adamın yanındaydı ama. Afra, neredesin Afra!"

Alya?

Belki de ölmeyecektim? Beni kurtarabilir lermiydi?

Sena duyduğu sesle bıçağı boğazımdan çekti ve etrafa bakınmaya başladı. Bağıramazdım, sesim çıkmıyordu ve gözlerim bulanıklaştığı için Alya'yı seçemiyordum.

"Abla! Abla neredesin!"

"Kes sesini be, senin ona bağırmana gerek yok ben bulurum." dediğini duydum Alya'nın sinirle.

Lanet olasıca kavgayı bir gün de etmeden beni kurtarsalar ne olurdu ki sanki? Ölüyüyorum, aptallar. Salaklık yapmayı bırakın da kurtarın beni.

Sena hâlâ korkuyla etrafa bakıyordu. Bir şeyler yapmam lazım. Üstüne kussam? Yok, iş iyice çıkmaza girer.

Ya çok sinirlenip bu sefer gerçekten boğazımı kesmeye kalkarsa?

"Siz ikiniz ne yapıyorsunuz orada? Afra nerede? Kardeşim nerede?"

Lan! Bu Kürşat değil mi? Ben nereden bunun kardeşi oluyorum?

"Bir sen eksiktin zaten, senin kardeşinse benim de en yakın arkadaşım. Ve üstelik arkadaşımın nerede olduğunu bende bilmiyorum." Ah Alya ah! Bir kere de aklın daha iyi çalışsa ne olur ki?

Sena etrafa bakmaya devam ediyordu ve benim bir şeyler yapmam lazımdı.

Onlara bakmaya çalışıyordum ama sırtları bana dönüktü, bağırsam direkt ölürdüm. Çünkü Sena hâlâ elinde bıçakla tam karşımda duruyordu.

Gözlerimle etrafı taradım. Biraz daha geç olursa yere yığılıp kalacaktım ve öbür dünyaya küçük bir yolculuk yapacaktım.

Birden yan tarafımda duran bahçe süpürgesi dikkatimi çekti. Uzundu ve sapı tahtadan yapılmıştı. Yere düşürürsem baya ses çıkardı.