"Ne yapacağım ben? Of çok gerginim. Bu adam niye gece gece çağırıyor ki hem. Tamam yn sakin ol sorun yok. Sadece bir iki soru soracak o kadar. Yani umarım..."
Stresten tüm odada volta atıyor ve kendi kendine konuşuyordun ki yasak saatine az kalmışken çalan kapının sesi seni böldü.
'Birazdan yasak saati başlayacak bu kim? Mikasa mı acaba?'
Kapıyı açtığında Hange konuşmanı bile beklemeden içeri girip kapıyı kapattı ve yatağının kenarına oturdu.
"Dökül bakalım yn. Levi ile aranızda ne var?"
Yutkundun ve Hange'nin yanına oturdun. Daha fazla içinde tutamayacağın ve emin olduğun için Hange'ye duygularından bahsetmeye karar verdin.
"Hange benim sana söylemem gereken bir şey var."
"Evet dinliyorum"
"Ben... şey... Ben Kaptan Levi'ı seviyorum"
Bu habere sevinmesini ve üzerine atlayıp seni tebrik etmesini beklemene rağmen Hange'nin tek yaptığı susmaktı. Bir şeyler düşünüyor gibiydi.
Levi'ın sonunda bir ilişki yaşayıp mutlu olmasını en çok isteyen kişi olabilirdi ama bu son olaylarda Levi'ın tavırları pek hoşuna gitmiyordu.
'hayir hange levi'den bahsediyorsun kaç yıllık arkadaşım o benim. Tabikide yn ye uygun'
Kafasını sallayıp tüm düşüncelerden kurtulduktan ve yüzüne bir tebessüm yerleştirdikten sonra sana döndü
"Senin adına ne kadar sevindiğimi bilemezsin yn..."
"Az önce pek mutlu olmamış gibiydin"
"Ah yanlış anladın sen beni. Sadece o temizlik hastası bücürün seni üzüceğinden endiselenmiştim ama sorun değil hallederiz"
"Sağol hange. Aslında sana anlatmam gereken başka şeyler de var ama şuanda Levi'ın yanına gitmeliyim."
"Bu saatte? Onun yanına?"
Seni baştan aşağı süzüp hayırdır bakışı atınca ne düşündüğünü anlamak pek zor değildi.
"Sana herşeyi anlatacağım ama şimdi gitmeliyim"
"Peki... Ama anlatacaksın! Yoksa meraktan ölürüm. Bide öyle hemen verme. Dost tavsiyesi"
Yüzün kıpkırmızı olunca Hange gülmeye başlamıştı.
"Sa-saçmalama! Ne fesat insansın be"
"Tamam tamam ben çıkıyorum"
Hange odandan çıktıktan sonra sende Levi'ı daha fazla bekletmeden odasının yolunu tuttun.
–––★–––
Tık tık.
"İsim ve iş" her zamanki sert sesi duyunca ister istemez yüzündeki sırıtışa engel olamadın.
"Yn efendim size uğramamı istemiştiniz."
İçeri girmeni istemeden önce Levi kendisine küçük çaplı bir çeki düzen verip yüzündeki aptal sırıtıştan kurtuldu.
"Gir"
Çekingen tavrın Levi'a fazlasıyla keyif veriyordu. O kadar tatlıydın ki sonsuza kadar bu hallerini seyredebilirdi.
"Otur lütfen" karşısında ki sandalyeye oturdun.
Sen gelmeden önce seninle ilgili tüm kayıtları toplamış ve tatmin olana kadar araştırmıştı. Şimdi ise seni dinleme zamanı.
"Öncelikle kimseye bu durumdan bahsetmeyeceğim ama bir şeyi merak ediyorum. Neden? Neden keşif birliğine katıldın? Varlıklı bir ailenin tek çocuğusun. Daha iyi şartlarda daha iyi bir hayat yaşayabilirdin"
Derinlere daldığını ve yaranı deştiğini fark edince tekrar konusucakti ama açıklamaya başladın.
"Devlerin hepsinden nefret ediyorum. Öldürebildiğim kadar öldürmek istiyorum"
Tatsız anılar tek tek aklına hücum ederken şimdiden gözlerin dolmaya başlamıştı.
"Maria duvarı yıkıldığı gün kardeşim ve bende oradaydık. Sonra..."
"Devam etmene gerek yok. Anladım"
Kardeşinin nasıl öldüğünü, o gün yasananları ve nasıl kurtulduğuna dair herşeyi biliyor olsada senden dinlemek istemişti.
Sonuçta ona güveniyordun değil mi? Ona herkesten çok değer veriyordun değil mi? Senin kalbinde onunki gibi atıyordu... Değil mi?
"Ardından annem vefat etti ve babam onun ölümünden çok kısa bir süre sonra tekrar evlendi. Tabi ki de o kadın bana pek sıcak yaklaşmadı."
Gözlerinden firar eden birkaç damlayı silmek istemiştin ama levi çoktan senin için onları kurulamıştı bile.
Yıllardır kılıç tutmaktan nasırlanan ellinin ıslak yanağında gezindiğini hissedince şaşkınlıkla yukarıdan dudaklarını seyreden Levi'a baktın.
"Levi..."
Gözlerini zorlukla dudaklarından ayırdıktan sonra geri çekildi ve kendisiyle savaş vermeye başladı.
"Kimseye fark ettirmeden odana git. Dört gözün dırdırını çekemem"
"Peki" dedin ve tam çıkacakken seni durdurdu.
"Yn biliyorsun Petra artık burada değil o yüzden yarından itibaren asistanim sen olucaksın. Sabah ilk işin bana uğramak olsun"
"Tamam" dedikten sonra o heyecanla odadan çıkıp büyük bir hızla kendi odana koştun ve yastığa kafanı gömüp sevinç çığlıkları atmaya başladın.
"İNANMIYORUM NOLDU LAN AZ ÖNCE" kalbini atışını bile duyabiliyordun. Sabah erken kalkmalıydın ama bu heyecan ve mutlulukla uyumak pek mümkün gibi görünmüyordu.
"Off Mikasaya anlatacak çok şeyim var. Hala kıza hiçbir şeyden bahsetmedim. Neyse yarın anlatırım. AYY COK MUTLUYUM"
Yatakta birazda çıldırdıktan sonra nihayet uyumayı başardın.
