"Kızım seninle konuşmam gereken çok önemli bir şey var." Baban Levi'ın keşif birliğinde işi çıkıp gitmesini fırsat bilerek seninle konuşmak istedi. "Tabi ki baba." Onu takip ederek odasına kadar geldin.
Sana karşılıklı olan koltukları işaret etti ve ikiniz de oturdunuz.
"Konu Levi ile ilgili." Levi'ın ismini duyunca gerildin. "Levi mi?"
"Evet... Çok büyük bir hata yaptım." Ne olduğuna anlam veremediğin için babanın konuşmasına devam etmesini bekledin. "Levi, Thomas'ın ve henüz doğmamış kardeşinin katili."
İlk duyduğunda idrak edemedin. Katil mi? Levi mi? Hem de canından çok sevdiğin kardeşinin katili?
"B-bir saniye ne?" Yanlış duymuş olamlıydın yoksa başka açıklaması olamazdı. "Doğru duydun Yn. Levi sandığın gibi bir adam değil."
İnanmak istemedin, daha iki gün önce kollarında ağlayan o adamın böylesine bir zalim olduğuna inanmak istemedin. Olamazdı, fazlasıyla masumdu senin yanında.
Bir saniye, ya baban başka planları için seninle Levi'ın arasına giriyorsa?
"Bu da başka yalanlarından olmasın?"
"Ne?" Baban şaşırmıştı, böyle bir tepki beklemiyordu.
Levi seni bu evde bulunduğu koca bir süre boyunca kendisine bağlamıştı. Gerek manipüle ederek, gerek sahte bir yüz takınarak yapmıştı. Bu yüzden inanamıyordun babana.
"Levi hırslarını tatmin etmediği için mi bu tavırların?"
"Hayır kızım-"
"Yeterli. Duyacağımı duydum. Bir hafta sonraki düğünümü mahvetmezsen sevinirim." Babanla daha fazla vakit kaybetmek istemediğin için odadan çıkıp gittin.
"Katilmiş hıh, hiç güleceğim yoktu." Babanla olan konuşma seni rahatsız etmiş olsa da duyduğun her şeyi başından savdın. Babana güvenmek yerine Levi'ı seçtin.
(Levi'ım yapmaz)
•°•★
"Bayan Lora!" Odayı temizlemek için gelen hizmetçi kız Lora'yı yerde yatarken bulmuştu. Koşarak yanına geldiğinde ne olduğunu anlamaya çalışmıştı ama köpüren ağzına ve bembeyaz olan tenine bakılırsa her şey yeteri kadar ortadaydı...
Ev tekrar kargaşaya girdiğinde herkes bu seferki korku dolu haberi korkarak öğrenmeyi bekliyordu.
"Lora..." Lora'nın ölü yüzüne bakmak tüylerini diken diken etmişti. Ondan nefret ediyor olabilirdin ama ölmesi istediğin bir şey değildi. Önce bebek sonra kendisi zehirlenerek...
Akıl sağlığını koruyamıyordun artık. Bu evde neler oluyordu? Neden sürekli birilerini kaybediyordun? Uzun zamandır hatta bu sabah yüzünden de kavgalı olduğun baban dışında etrafında kimse kalmamıştı.
"Baba sen yine ne işlere bulaştın?..." Başını ellerinin arasına aldın ve oturduğun yerden ayaklarının altındaki zemini seyrettin. "Sana Levi olduğunu söyledim-"
"Evde bile değildi! Onu da karalamayı kes!"
"Yn beni bir kez dinle-"
"İstemiyorum! Yalanlarından bıktım! Ailenin geldiği hale bak! Herkes senin yüzünden..."
Babanın hataları yüzünden kaybettiğin kişileri düşündün. Yalnız kalman gerçeği tekrar yüzüne çarptı.
"Ben gidiyorum. O kadının cenazesine falan da katılmayacağım sen halledersin."
