He Was My Ex,Now My Master

CHAPTER 3

Natameme ako sa kinatatayuan ko hanggang sa makaalis na sya. Si Maria ay agad na lumapit sakin pagkalabas ni Lucas.

"Hala, ano yon? Bakit ka tinulungan ni Sir?" Mangha at gulat nyang tanong sakin. Niyugyog pa nya ako ng paulit-ulit.

"H-ha?" Tuliro akong bumaling sa kanya.

"Nagulat ako ha, ang bilis ng reflexes ni Sir na maghanap ng band aid! Ni ako nga nung nasugatan noon walang 'Sir' na kumuha ng band aid ko!" Pagmamaktol nya at hinampas uli ako sa braso. May nakakaloko syang ngiti sa akin na parang tinutukso ako. Umiling nalang ako kahit na naguguluhan ako. Galit sya hindi ba? Bakit nya ako tinulungan?

Hindi ko ipagkakailang may may kiliti iyon sa puso ko. Lihim akong ngumiti.

"Sabagay, ang ganda mo naman Eleah eh. Akala ko nga kahapon bisita ka eh! Alam mo yon hindi ka mapagkakamalang maid pala!" Sabi ni Maria. Natawa ako roon.

"Tumigil kana nga. Kailangan na nating maghanda,"

Nagkwentuhan kaming dalawa ni Maria. She told me about herself. Breadwinner pala sya ng pamilya nya. She didn't graduate high school and at early age she worked.

"Ikaw? Kwento ka naman,"

Ngumiti ako habang naghihiwa. Should I tell her? My life, including Lucas? What I am now is all about him..

"Sa susunod ko nalang ikekwento,"

Tumango si Maria at saktong pumasok si Manang Allia. Kasama nya sina Brenda at Daisy.

"Nandyan ang girlfriend ni Sir kaya bilisan nyo ang pagkilos," Ani manang Allia.

I stopped after I heard that. Bumaling ako bigla kay Manag Allia dala ang gulat na mukha.

"H-ho?" Lucas has a girlfriend? Who?

Istriktang tingin agad ang tinuon sakin ni Manang. "Girlfriend ni Sir Lucas, kakauwi lang nila galing Japan," she answered.

Unti-unti akong bumalik sa ginagawa. Quota na ako sa sakit. Nasasaktan na naman ako. Kumalat ang pait sa buong katawan ko at tanging gusto ko nalang ay umalis dito.

Lumabas na sina Brenda dala ang pagkain para sa girlfriend ni Lucas. Hindi ko na napigilan. Binitawan ko ang ginagawa at sumunod sa kanila.
Sa Garden to papunta eh. Wala naman akong balak magpakita. The big glass wall is overlooking the garden and I saw two pair of people sitting on a table.

Slowly, I walked for a clearer view even though my heart is already sinking painfully.

Abala si Lucas sa ipad nya habang nakadekwatro at ang babae na si... Thara ay parang nagkukwento habang tumatawa bahagya rito.

Kinagat ko ang ibabang labi at yumuko. The heaviness I am feeling right now wants me to breakdown. I am really a fool to kept on wanting a man like him.

Lagi nalang akong nasasaktan kasi una palang dapat hindi ko na sya ginusto pa.

I wanted to runaway. Bakit ngaba nandito ako? Dapat nung una ko palang na malamang sya ang amo ko ay umalis na ako! Na dapat tumakbo na ako palayo! Bakit dito parin ako? Kalokohan. Kasi mahal ko pa..

Pero hindi na pwede.

Ngumiti ako ng mapait. Tingin ko Tama na talaga. Tumigil na dapat ako.

Ngumiti ako ng mapait at muling tumingin sa kanya kasabay ng paglingon nya sa akin.

Para syang nabigla dahil tumayo sya agad na parang nahuling gumagawa ng kalokohan.

Huminga ako ng malalim. I turned my back now. I need to settle my priorities first. My mother, my father.. my sister on highschool and my... sons... Luther and Lucifer.

Hindi ako dumiretsyo sa kusina. Pinili ko munang bumalik sa kwarto para magpahinga. Tutop ko ang dibdib dahil patuloy parin iyong kumikirot. I promised myself not to cry when it's all about him. I have enough but here I am, crying again.

Pinunasan ko agad ang pumatak na luha dahil baka may makakita.

Nakita ko si Poleng na abala sa pagpunas ng muwebles habang diretsyo akong pumasok sa pasilyo ng mga maid.

Dahil sa pinakadulo pa ang akin ay malayo-layo pa ang lalakarin nang biglang may humablot sa braso ko.

My eyes widen. A strong hands pulled me closer and assist me not to fall out. Mas Lalo akong nagulat ng makilala kung Sino iyon.

"L-Lu-Sir!" I almost slipped my tongue.

Nakatiim bagang lamang sya at walang reaksyon pero taas-baba ang Adams apple nya tila paulit-ulit na lumulunok.

Agad akong yumuko at pasimpleng pinunasan ang medyo basang mata.

"Let's talk."

"H-ha? Uhh may trabaho pa ho ako, Sir," umiwas ako ng tingin matapos makitang kumunot ang noo nya.

"Mamaya na yan." He said and slightly pulled me.

Nagmatigas ako. Hinila ko ang kamay mula sa pagkakahawak nya. Tinignan nya iyon at mas lalong hinigpitan ang hawak.

"Bitawan mo ako," I said without looking into his eyes. Narinig ko syang huminga ng malalim.

Ano bang kailangan nito? May importante pa ba kaming pag uusapan?

"Thara and I aren't in a relationship, she just visited because we have busi-"

I snapped him. "Look, Sir, whatever business you have with her is out of my care. Nandito lang ho ako para magtrabaho." Sinalubong ko ang matiim nyang titig. Gusto kong palakpakan ang sarili dahil nagawa kong sabihin iyon ng diretsyo at hindi nauutal.

Parang nagdilim ang mukha nya roon. He is clenching his jaw repeatedly.

"Being my maid is part of it," explain nya na parang iyon nalang ang pwede nyang masabi.

"Ang ano?" Subok ko at nag iwas sya ng tingin.

"Of course I need to tell you about my businesses, whom I am meeting and what we do incase you'll be askeasked," he insist his reasons but I find it ridiculous.

Natawa ako ng sarkastiko at paasik na tinanggal ang pagkakahawak nya.

"Why? Ganun rin ba ang ginagawa mo kina Manag Allia? Daisy? Maria? Do you update them about your where abouts?"

Chapter 9 🖤

Medyo sinamaan nya ako ng tingin sa sinabi ko pero huminga ulit sya ng malalim.

"Stop the crap, Eleah. Thara and I aren't dating." He said sounds defeated about the argument we had.

"Then what about it?"

"No... I think you need to know."

"Sir, like I told you, I don't care,"

Umirap sya na parang naiinis na sa akin.

"Akala ko ba galit ka sa akin? You despise me and now what?" I mocked him. He didn't say anything.

Wag nya akong pakikitaan ng  kunwaring nag aalala sa iisipin ko dahil baka isa nana naman iyan sa paraan nya para ipamukha sa aking hindi nya ako gusto.

"Kung iyan lang ho ang sasabihin nyo ay kailangan ko ng umalis. May gagawin pa ako." Tumalikod ako at umalis sa harap nya.

Balak kong ituloy ang pagpasok sa kwarto. Mas maiging tawagan ko nalang muna sina Nanay. Magsisinungaling nalang ako kay Manang Allia na sumakit ang ulo ko.

Natigil ako sa paghakbang ng pigilan nya ulit ako sa kamay. Nilingon ko syang parang may gusto paring sabihin.

"Let go." Seryosong Saad ko.

Ayaw nya pa sana pero unti-unti nya rin namang binitawan.

Tuluyan na nga akong pumasok sa kwarto ko, leaving him standing alone in the corner of the hallway.

What's the use of his explanation? It doesn't change anything. Wala narin akong pakialam.

Kung totoo man na hindi sila ni Thara, then maybe not now.

Naupo ako sa kama at humiga, staring at my ceiling.

I closed my eyes and all memories I buried came flashing on my head like a filmed story..

It was 3 years ago..