He Was My Ex,Now My Master

CHAPTER 7

«CONTINUE 4 OF FLASHBACK«

Matapos sabihin iyon ni Donya Romina ay wala sa sarili akong umalis sa harap nya. I can't face her, I am so mad and wounded as I keep walking no where.

Patuloy sa pag agos ang mga luha ko at patuloy din ang pagkirot ng puso ko. Natutop ko ang dibdib at hindi ko na kinaya pa. Napaupo sa sa lupa at humagulhol ng iyak.

This is insane! I only met him months ago and now I'm crying hard because of a broken heart.

I cried my out that day, in the middle of the road until I am exhausted. Umuwi akong blanko ang mukha. I think I cried everything and there is no tears left to cry.

Nagkulong ako sa silid ko. Alam nina tatay na may dinadamdam ako kaya hindi nila ako ginulo. Tinatawag lang nila ako pag kakain na pero hindi parin ako lumalabas.

My phone kept on vibrating from messages and calls but none of those I answered.

Up until evening when my mother came home. Nang malaman nyang narito lang pala ako sa kwarto ko ay kumalma na sya. Nawala nalang daw ako bigla. Akala na ay napano na ako.

Natulog akong hindi kumakain. Kinaumagahan ay nagising ako dahil kay Nanay. She looked worried becausee I haven't ate yesterday.

Medyo okay na ako. Matamlay parin pero kaya ko namang gumawa ng kadalasag Gawain ko. Hindi nga lang ako sasama ngayon kay Nanay papasok sa trabaho nya.

"Anong problema, Eleah?"

Ngumiti ako ng pilit at umiling nalang. I can't even tell my mom about it, how funny that no one I could tell about how painful it is.

"I... I'm okay, nanay. Wag nyo na akong alalahanin," Sabi ko at nag iwas ng tingin. I heard her heavy sigh. Gusto Kong umiyak sa harap nya. Gusto kong yakapin sya at humingi Ng payo pero hindi eh.. pinasok ko to.. kailangan kong harapin.

Umalis na si nanay at kinain ko ang dinala nyang sopas. Pagkatapos kumain ay gumawa ako ng gawaing bahay. Ang kapatid Kong babae ay nasa labas naglalaro. Si tatay ay maagang umalis para mag araro.

Natapos ko lahat ng Gawain. Pati mga Hindi dapat linisin ay ginawa ko na para may mapag abalahan. Nang mapagod ay bumalik ako sa kwarto saka ko nakita ang phone ko.

Ayokong buksan iyon dahil ayokong matuksong kausapin si Lucas.

Naligo ako at nagbasa nalang. Marami akong naisip na gagawin para lang maging abala hanggang sa gumabi na. Kumain kaming pamilya sa gawa sa kawayan na mesa namin.

Kahit ang pagkain namin ay naalala ko parin si Lucas.

See how really miles far us from each other? While I eat on bamboo made table, he eats on a glittering glass table with wine and four sets of food on his table.

Sa oras na dumadaan, mas dumadagdag ang sakit sa puso ko.

Pagkabalik sa kwarto ay nagpasya na akong magcharge. Binuksan ko ang phone ko para lang Makita ang halos 200 missed calls and messages galing kay Lucas.

Sa front view ay nakita ko ang mensahe nya.

I'm worried, what's happening to my baby?

Binitawan ko ang cellphone sa kama ay napaiyak na naman ako.

I spend the night crying silently together with my phone who kept on lightning from his calls and messages.

I think I became too greedy.
I met him and I became greedy, I cross the boundaries of our world. That's why I'm paying it now.

I decided.

Bata pa naman kami... ako.

He also has a fiancee.