The Universe of Us

CHAPTER 49

HIRAYA'S POV

"I'M JUST LIKE YOU."

Kanina pa ako patingin-tingin sa lalaking ito na nagsabing katulad niya din ako.

He always flastered that irritating smile on his face. Umiwas ako ng tingin at nag-isip ng malalim.

"You didn't believe me, right?" He asked. He just keep his straight posture.

"A little. I just can't believe na may makakaharap akong katulad ko."

"We're normal though. We're still human but with ability." I looked at him.

Inayos niya ang suot nitong cap bago tumingin sa'kin.

"You're scaring me." Sabi ko.

Tumawa naman ito.

"Sandro Marcos?" He said almost whispering.

Tumitig ako sa kaniya ng mariin.

He crossed his arms.

"Easy, Hiraya." Sabi niya at nagkunwaring natatakot.

Ang mga kasama naming pulis ay napapatingin sa kaniya lalo na ang mga babaeng pulis.

Agaw atensyon siya.

"Let me show you... look at that guy in white shirt." He said at may itinurong lalaki sa 'di kalayuan.

"A bus will almost hit him kapag ang araw ay natakpan ng ulap."

Napatingin naman ako sa araw. Binalik ko ulit ang tingin sa kaniya.

Nandiyan na naman ang nakakairita niyang ngiti.

"Paano kapag hindi nangyari?" Tanong ko.

"Simple lang... niloloko lang kita." He said and then he laugh.

Binalik ko ulit ang tingin sa lalaki ng may mapansin akong bus na paparating.

Tumingin ulit ako sa ulap. Saktong pagtakip ng ulap sa araw, narinig ko ang hiyaw ng mga tao sa paligid.

That guy in white shirt almost hit.

"Now, you fully believe me." He said at sumama sa ibang pulis para tignan ang nangyari.

Sumunod din ako sa kanila. Sinilip ko ang lalaki kung ayos lang ba ito.

Nagulat ako ng makitang siya, yung lalaki six years ago.

Siya yung ex-boyfriend ng classmate ko na nagpahula sa'kin six years ago.

He looks okay naman. Nakipag-ayos ang driver ng bus sa kaniya.

Ng ma-settle na ang lahat. Bumalik na rin kami sa station namin.

"Del Mundo." Tawag ko sa kaniya.

"Kilala na ba kita before?"

Tumitig siya ng ilang segundo sa'kin.

"You think so?" He asked.

I was about to say something ng may pumaradang kotse sa harapan namin.

Ng bumukas ang pinto ng kotse si Sandro agad ang bumungad.

"Hiraya." He said with a wave of his hand.

Nakatingin lang ako sa kaniya.

"Sandro Marcos..."

I looked at him for a second bago nilapitan si Sandro.

"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko kaagad.

Napatingin naman siya kay Del Mundo.

Sumaludo naman ito sa kaniya.

"Good morning, Sir."

Tumango na lang si Sandro at bumaling sa'kin.

"It's lunch time already. Sabay ka na sa'kin." He said.

Nilibot ko ng tingin ang paligid at lahat sila ay nakatingin sa amin.

"Pinaalam na kita sa chief niyo. Don't worry." He said at inalalayan ako sa papunta sa sasakyan niya.

"Sandro, we're in public." I said.

"I know."

Nakatingin lang sa amin si Del Mundo and he wave a little.

"So, where do you want to eat?"

I looked at the sky. Maaraw ngayon at walang nagbabadyang ulan.

"Hiraya."

Agad akong napatingin kay Sandro.

"Huh?"

"Are you okay ba?"

"Oo naman. May iniisip lang."

"Hmmm. How about your workplace, is it okay?"

Tumango ako.

"I'm comfortable naman. Mabait naman sila."

Pagkatapos noon ay hindi na siya muling nagsalita.

Maya't maya lang ang pagtingin niya sa'kin.

"May itatanong ka?"

Umiling siya.

"Come one. Spill it." Sabi ko at natawa.

Tumingin lang siya sa'kin saglit.

He combed his hair up using his fingers. Natulala ko doon saglit.

"That police guy... is he hitting on you?"

"Hindi." Sagot ko.

"Good." He said at binuksan ang stereo ng sasakyan niya.

Nag-play naman yung 'Clarity' by Zedd.

Mahina lang ang volume. Sakto lang para marinig namin.

"Kamusta na pala si Simon?" Tanong ko.

Ang huli naming pag-uusap ay noong agad ko siyang pinauwi sa parents nila.

"He's okay naman. Do you want me to call him para sumabay na sa atin mag-lunch?" He asked.

"Are you okay with that?"

"Of course."

Tumango-tango ako. Not convinced.

"Talaga?" I said at tinignan siyang mabuti.

"I'm a little bit jealous na lang."

I laugh.

****

AUTHOR'S UPDATE

I'm slightly fine right now. Just the blurry vision and dizziness is getting away. Thank you for the prayers.

Love you all ❤️