CHAPTER 54

302 17 4
                                    

Lalong lumakas ang tibok ng puso ko ng hindi ko makita sila Dad dahil sa mga taong nagpa-panic na.

"Dad! Simon!" I shouted their name.

"Sandro!" I heard Hiraya called my name.

"I don't see them." I said and still searching for them.

"Dito banda! Dali!"

Hinawakan niya ako sa braso at nakipagsiksikan sa mga tao.

"Hiraya!" We bumped in to Del Mundo sa exit.

"I already alerted the police."

"Did you see my Dad?" I asked him.

"Yes, Sir. Kailangan nating idala sa safe na lugar ang presidente."

Dalawang putok ng baril ang muling narinig. Mas lalong nag-panic ang mga tao.

"Come on! We need to move!"

Mabilis kaming kumilos. Sobrang kaba na ang nararamdaman ko. My brain is about to go blank. This is too much to absorb.

Mabilis kaming pumasok sa isang van. Dad and Simon is inside already. I hug them so tight.

"Thank God, you guys are okay" I said.

Pinaandar na ni Del Mundo ang sasakyan. Hiraya is beside him. Nilingon niya kami.

"Mister President, are you okay?" She asked.

"I'm okay. I'm just shocked at what's happening." Dad said.

"We will keep you safe, Sir. Just hang in there."

Simon is silent. He didn't utter any word. Maybe, he is absorbing kung ano ang mga nangyayari.

Isang malakas na busina sa likuran namin. Mabilis namin itong nilingon. A black car is following us.

"Hold on tight. Kailangan nating silang takasan." Del Mundo said at binilisan pa ang takbo ng sasakyan.

"Where are the back up?" Hiraya said  while pressing the button of the police radio frustratedly.

Then suddenly biglang tumunog ang isa pang police radio na nakapatong sa dashboard. Mabilis itong kinuha ni Hiraya.

"Do you copy?"

"Loud and clear."

"The back up is on it's way"

"They're following us already, Sir."

"Stay alert."

Bigla na lang may nagpaputok sa gilid ng sinasakyan namin.

"Shit! Malapit na nila tayong abutan." Del Mundo cursed.

"Drive faster. I will target their tire." Hiraya said as she checking her gun.

"Hiraya, it's dangerous." I said.

Lumingon siya sa'kin saglit tsaka dumungaw sa bintana.

I hold Dad and Simon hand in nervousness. Buong buhay ko ngayon lang ako natakot ng ganito. Akala ko walang worse na mangyayari sa'min pero heto na nga, nangyayayari na.

"Duck down!" Del Mundo shouted.

I look at Hiraya as she is aiming their tire.

"Just keep driving faster, Del Mundo. I will take care of it." She said.

Isang putok na naman ng baril ang tumama sa likuran ng sasakyan.

"God! I missed it!" Hiraya shouted.

Hindi niya natamaan ang gulong ng  sasakyan ng humahabol sa'min.

Sunod-sunod na putok ang tumatama sa likod ng sasakyan namin.

"Nasaan na ba ang back up. Napakatagal." Hiraya said.

Then suddenly a police mobile approached behind us at tumama iyon sa van na sumusunod sa'min. It's like we're on a action film.

Everything happens faster. Sumabog ang sasakyan ng police mobile na bumangga sa black van. We're already outside the metro city.

"I know I'm the one they like to ki—"

I cutted Dad's will say.

"No! Don't say that. I will never give you to them, Dad. Never!"

"Hindi rin naman hahayaang may mangyaring masama sa inyo, Mr. President."

After she said she looked out the window again and fired at the two cars that were following us.

Narinig namin ang siren ng mga police. They're here.

"Duck down!" Hiraya shouted after that sunod-sunod na palitan ng bala ang naririnig namin. Lalo itong nagpakaba sa'min. Are they this eager to kill us?!

Simon is still quite but I saw him crying. Dad hug him tighter.

"Hold on tight!"

Biglang niliko ni Del Mundo ang sasakyan at halos lumipad na kami sa biglaan niyang pagliko ng sasakyan.

Saktong pagliko niya may sumalubong sa aming sasakyan. With the force of the impact, the vehicle we were riding in rolled over.

The Universe of UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon