CHAPTER 14: Suffer, bitch!

111 9 0
                                    

Patrice's POV



"Makakaligtas kayo tayo sa gulong 'to?"tanong ko kay Migz. Humiwalay kami sa iba pa naming kasama. Gusto kasi naming masolo ang isa't isa.

.


"Patrice, wag ka ngang panghinaan ng loob. Hanggang nandito ako, walang kahit sinong makakapanakit sa iyo!"seryosong saad ni Migz.



Grabe madrama rin pala 'to. Hahahaha.



"Lagi ko naman yang naririnig sa mga horro movie. Pero lagi rin namang namamatay yung mga katulad mong nangangako na babantay niya ang mahal niya."nanunuyang pahayag ko sa kanya.



"Pwes, ibahin mo ako. Hindi ako mamatay, lalaban ako para sa iyo"giit niya kaya naman napasmirk na lang ako.



"AHmmm! May sasabihin pala ako sa iyo"dagdag niya pa.



"Ano na naman iyon? Baka kadramahan na naman iyan at mapaiyak na ako ng tuluyan ahahahaha"pangunguna ko sa kanya.



"Guys! Check niyo nga yung mga phone niyo. Tignan niyo kung may signal 'yan!"sigaw sa amin ni Joen kaya naman dali-dali naming chineck ang mga cellphone namin.



"Wala akong signal!"sagot ni Melai.



"Ako rin."sabi ni Gen.



"Kami rin nga eh"sigaw ni Migz.



"God! Paano ba tayo nito? Wala man lang tayong magagamit sa pang-communicate."dismayadong ani Joen.



Nagtaka lang ako kung bakit hindi pa nakakabalik ang mga kaibigan namin. Alas-diyes na samantalang alas-syete sila nagsimulang maghanap.



'Paano kaya kung nabihag na sila ng salarin? Paano kung napatay na sila?', tanong ko sa sarili ko dahil hindi na ako mapakali. Tanging si Migz na lang ang nagpapagaan ng loob ko.



Lumapit si Migz kay Joen. "Wala man lang bang telepono dito?"tanong nito at umiling-iling lang si Joen.



Sobra na ang kabang aking nararamdaman. Konti na lang yata ay aatakihin na ako sa puso.



"Ayaw ko na dito. Ayaw ko pang mamatay!"nagwawalang sigaw ni Gen habang umiiyak.

That Thing Called 'PATAYAN' (B1 AND B2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon