16.

369 16 0
                                    

Tam Tuna çocuklara saldıracakken, önlerine geçtim. Niye yaptım bilmiyorum.

" Ben gelesiye kadar kavga etme, Duru'yu görmem lazım. " Diyerek onu uyardım ve odasının kapısından içeri girerek dışarıdakilerden kaçmış oldum.

Duru'yu gördüğüm an ağlamam tekrardan başladı.

Duru kollarını açarak bana sarılmayı beklerken bende ona yaklaştım ve ona sarıldım.

" Çok korktum senin için, çok özür dilerim. " Diyerek kendimi affettirmeye çalışırken onunda ağladığını fark ettim.

" Sen bide beni düşün yattığım yerde senin için endişelenip durdum. Ne oldu anlat bana. "

Onu üzmüştüm.

Yavaş yavaş yaşanan her şeyi anlattım. Anlatmamı bölen şey ise dışarıdan gelen seslerdi.

Hadi ama ben onlara kavga etmemelerini söylemiştim.

Duru'nun beklemesini söyleyip dışarı çıktım.

Çıktığım an Tuna kolumdan tutup bir köşeye çekti ve her şeyi anlatmamı söyledi.

Kolumu ondan çektiğim an ise bana bağırmaya başladı.

" Ada sen ne yapıyorsun!? Hastaneden bir anda kayboluyorsun ve yanında tanımadığımız iki ne idiği belirsiz adamlarla geliyorsun! Ya sen akıllanmaz mısın?! Ya başına bir şey gelse! Yeter! Ne bu çocukca hareketler, büyü artık! "

Gözlerim tekrar doldu ama ağlamadım. Yutkundum. Zorla yutkundum sadece. Bilmiyordu hiç bir şeyi.

Çocuklar bana acımayla bakıyorlardı. Eren, Tuna'yı geri çekmeye çalışırken Tuna olduğu yerde durup bana bakmaya devam ediyordu.

Batu sabır dilerken, Kerem yanıma geldi.

Tuna'nın karşısına geçti ve konuşmaya başladı.

" Hiç bir şey bilmeden konuşuyorsun. Sen kimsinde bu kıza bağırıyorsun. Sen bu kızın ne yaşadı-"

" Kerem sus. " Dedim sözünü yarıda keserek.

Tuna'ya döndüm. " Özür dilerim. " Dıyerek tekrardan Duru'nun odasına girdim.

Kızlarda peşimden geldi. Hep beraber Duru'nun odasındayken başımı yere çevirdim ve Duru'dan da özür dileyerek, eve gideceğimi söyledim.

Kızlar benimle gelmek istediklerini söylediklerinde ise Duru'yu yalnız bırakmamalarını söyleyip çıktım.

Hastane odasından çıktıktan sonra Tuna'yı sandalyelerde otururken gördüm.

Muhtemelen Batu ve Kerem olanları anlatmıştı.

Kızlar ise odadan hızlı bir şekilde çıktığında anladım Duru'nun her şeyi anlattığını. (Duru'nun süper güçleri var 2 saniyede anlatabiliyor herşeyi)

Tuna yanıma gelip kolumu tutacaksın geri çektim.

" Ben gidiyorum, yarın tekrar gelirim. " Dedim.

Tuna " Gel Ada, seni ben bırakayım. " Desede onu tersledim.

" Ben çocuk değilim Tuna. Kendim gidebilirim. " Diyerek az önceki sözlerini ona ithaf ettim.

Duru'nun annesine yaklaşarak gideceğimi ama bir şey olursa beni araması gerektiğini söyledim. Onla sarılıp hastaneden çıkacakken arkadan Eren ve Tuna'nın kavga sesleri geliyordu.

Hastaneden çıktığımda havanın baya bir kararmış olduğunu gördüm. Nasıl gidecektim şimdi?

Arkamdan biri sırtıma hafifçe dokunup önüme geçince bunun Batu olduğunu gördüm.

Daha yeni tanışmamıza-hatta tanışmadık bile-rağmen benle bu kadar ilgilenmesi garipti.

Beni arabasına doğru götürdü. Madem araban vardı ne diye beni yürütmüştü. Neyse.

Bunu düşünmeyecektim. Şuan sırası değildi.

Arabaya bindiğimde, Batu arabayı çalıştırdı ve harekete geçirdi.

" Aptalsın. "

Ne? Niye durup dururken bunu söylemişti ki. Yüzüne baktım.

Kafasını olumsuz hava salladı. " Gerçekten aptalsın. O Tuna denen herif senin hakkında öylece konuşup saydırırken sen sadece özür diliyorsun. Neden? "

Yüzüne baktım. Tuna benim babam olmuştu. Küçüklüğünde hep benim babam olacağını söylerdi. Onu asla üzemezsin çünkü o benim babam olmuştu.

Bunu Batu'ya nasıl söyleyebilirdim ki?

Es geçtim. Söylemeyecektim.

Ona evimin adresini verdiğimde annemi unuttuğumu fark ettim. Ah gerçekten mi, olamaz.

Batu'ya teşekkür ederek hızla kapının önüne geçtim. Çantamdan anahtarı çıkartırken bir anda kapı açıldı ve annem çıkarak bana sarıldı.

Anlaşıldı. Anneme de her şeyi anlatmışlardı.

Ona yorgun olduğumu söyleyerek odama çıkacağımı ve dinleneceğimi söyledim.

Kızlardan iyi olup olmadıkları hakkında Ergen'den bilgi aldığımda beni sordu. İyi olduğumu ve şimdi uyuyacağımı söyledim.

Yatağıma yatıp tam uyuyacakken bir bildirim sesi geldi.

" Ah aptal. Hep mi böylesin? Haklı olduğunda bile özür diliyorsun. Gerçekten aptalsın ama ne yalan söyleyeyim kavganızı izlemek zevk vericiydi. "

Gene o numara. Kimdi bu. Aptal demişti bana. Daha biraz önce Batu'nun bana dediği gibi. Neler oluyordu anlamıyordum ve tam o zaman kafama dank etti.

O ordaydı, Duru'nun orada. Bizi izlemiş hatta dinlemişti.

Hayır hayır hayır olamaz. Duru'ya ya bir şey olursa.

...

Son
Bir bölüm daha.
Lütfen nasıl bulduğunuzu belirtin.

Düşman Sınıflar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin