ភាគ2
ផ្សារទំនើប
« ឯងគិតថាមួយនេះស្អាតទេ ?» អុីលីង លើកសំពត់ខ្លីពណ៍សរមួយអោយស៊ាវចាន់មើល គេបានត្រឹមង៉ក់ក្បាល
« យើង យក .. អានេះ និងអានេះ ឯងទៅលរទៅ !» អុីលីង ហុចសំពត់នោះអោយរាងតូច ហើយគេក៍បន្តមើលអាវ
« ហា៎ អ្បកនាងនិយាយថាមិច ? » ស៊ាវចាន់
« ឯងត្រចៀកធ្ងន់មែនទេ ? យើងអោយឯងលរ 2 ឈុតនិង !» អុីលីង
« គឺ ថា.. អឺ លរ ក៍លរ !» ហេតុដោយមិនចង់អោយបែកការនាយតូចមានតែចូលទៅលរឈុតនោះក្នុង កន្លែងលរសំម្លៀកបំពាក់ ជារាងមនុស្ស ស្រី
« ចេញមក .. ដូរអីក៍យូម្លេស !» អុីលីងស្រែកហើយក៍ឃើញ នាយតូចអើតករ ចេញមក
« ថី ? មិចមិនចេញមក ?» អុីលីង
«គឺ ថា .. សំពត់វាខ្លី !» ស៊ាវចាន់ និយាយហើយក៍ឈានជើងចេញមក ជាមួយរាងខ្ពស់ស្រលះ តែអ្វីដែលចាប់ភ្នែកអុីលីងនោះគឺ
« រោមជើង ? ហើយឯងជាស្រីរបៀបណា បានមានរោមជើងបែបនេះ ?» មុខរបស់ អុីលីងទៅជាជ្រួញ ហើយចូលទៅជិតនាយតូចដោយអង្អែលចង្ការហាក់ប៉ាន់ស្មានវត្ថុយ៉ាងអញ្ចឹង
«រាងឯង ស្អាត តែ ប្រហែលមិនធ្លាប់ចូលហាងទេ តោះចាំយើងនាំទៅ !» អុីលីង មិននិយាយច្រនអូសដៃ នាយតូចចេញទៅ ដោយមិនភ្លេច បញ្ជា ប្រាប់កូនចៅឯទៀត
« នេះ កាត ! យកឈុតដែលយើងរើសអំបាញ់មិញ ទាំងអស់ !» អុីលីង
« បាទ អ្នកនាង !»
ហាង សាឡន
« អាយ ....... ឈឺ !» សម្លឹងស្រែករបស់ស៊ាវចាន់ចេញពីបន្ទប់ម៉ាហ្សា ធ្វើអោយផ្អើលអស់ទាំងហាងទៅហើយ
« ធ្វើយ៉ាងណា អោយគេស្អាតមួយតួខ្លួន ហើយ នេះ យើងចំណាយទាំងអស់ !» អុីលីង ហុច កាតអោយម្ចាស់ ហាង ទទួលទាំងញញឹមញញែម
« ហឹស ! តែពិននេះ យើងនិងបាន ដើរលេង ពេលយប់ដោយសេរីហើយ !» នាងតូចនិយាយដោយមានគំនួចហើយក៍អស់សំណើចនិងសម្លេងស៊ាវចាន់
ល្ងាចឡើង ...
«នេះ ខ្ញុំ ត្រូវតែងខ្លួនបែបនេះចឹងឬ ?»ស៊ាវចាន់ ដែលមកដល់ ភូមិគ្រិះ ខាស្នូវ៉ា វិញ ហើយនៅ បន្ទប់អ្នកបម្រើរបស់ខ្លួន តែអ្វីក័មិនសំខាន់ស្មើរនិង ពេលនេះគេត្រូវអ្នកនាង ខាស្នូវ៉ា ចាប់តុបតែងខ្លួន ហើយស្លៀកសំពត់រ៉ូបខ្លីទៀត
« ស៊ាវចាន់ ... អ្នកនាងនៅចាំឯងនៅ ក្នុងឡាន » លីណូ ដើរមកគោះទ្វារ
ក្រាក
ពាក្យដែលចង់ស្តីអោយការយឺតយ៉ាវ ត្រូវលេបទៅវិញពេលដែល មានរាងមនុស្សស្រីស្អាត ហើយសិចសុីនៅ ចំពោះមុខ
« បង លីណូ ហេតុអីក៍ត្រូវស្លៀកបែបនេះ ?» ស៊ាវចាន់ ចង់យំ តែយំមិនចេញបានតែពេបមាត់ មុខអ្នកដែលមើលទៅដូចបងប្រុស
« គឺ ថា អ្នកនាងចង់អោយធ្វើជាស្រីរបស់គាត់ ហើយមើលទៅ !» លីណូ
« ហា៎ ? ស្រីរបស់អ្នកនាង ?» ស៊ាវចាន់
« ទៅឡានទៅ ឯងនិងដឹងហើយ !» លីណូថាហើយក័ដើរនាំស៊ាវចាន់ទៅមុន
ចំងល់របស់ស៊ាវចាន់ត្រូវដោះស្រាយពេលដែលឃើញអ្នកនាងរបស់ខ្លួនក្នុងឈុតជាមនុស្សប្រសទៅវិញ ថែមទាំងមើលទៅរីករាយចម្លែកទៀតផង
« អ្នកនាង ?» ស៊ាវចាន់ ហៅ នាងតូច ដែលគេខិតអោុ ស៊ាវចាន់ ចូលអង្គុយជតទៅវិញ
« ស៊ូច ! ឯងត្រូវហៅយើងថា ចៅហ្វាយ ហើយត្រូវចាំថាពេលនេះយើងជាមនុស្សប្រុស ហើយឯងជា ស្រីរបស់យើង !» អុីលីងនិយាយហើយ ឡាន ក៍ធ្វើដំណើរចេញពីភូមិគ្រិះនេះ
«ហេតុអ្វី ? មិចក៍អ្នកនាងតែងខ្លួនបែបនេះ ?» ស៊ាវចាន់
« ព្រោះ ចៅហ្វាយធំ មិនអោយអ្នកនាងដើរលេងទេ ទើបអ្នកនាងតែងខ្លួនបែបនេះដើម្បីដើរលេង !» លីណូ
« បិទមាត់ឯងទៅ បើមិនចង់ត្រូវទៅ មើលកំពង់ផែជំនួសពួកអស់នោះ !» នាងតូចចង្អុលទៅ កូនចៅ តាមរយះទឹកមុខធ្វើអោយពួកគេរួញករដូចអណ្តើក
ក្លិប
ស៊ាវចាន់ ត្រូវទាញអោយមកអង្គុយជិត អុីលីងជំនួស ស្រីៗ ឯទៀត ដែលធ្លាប់បម្រើនៅក្បែរ គេ
« ស្រីនោះជាអ្នកណា ? មិចក៍មកនៅជិតលោកខាស្នូវ៉ា បាន !» ស្រីៗ នាំគ្នា និយាយដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ទេថា សម្តីពួកនាងបានលឺដល់ត្រចៀកអ្នកនៅក្នុងបន្ទប់VIP
« វិន សូ !» រាងក្រាស់ ហៅកូនចៅ ដែលឈរការពារ
« បាទចៅហ្វាយ !»
« ឯងទៅមើលមើល ថា អុីលីងនៅខាងក្រៅមែនទេ ?» អុីបូ អោយកូនចៅទៅមើលហើយមិនប៉ុន្មាន គេក៍តហរឡប់មកវិញជាមួយចម្លើយដែលសឹងធ្វើអោយគេខឹងទៅហើយ ..
« ទុកអោយយើងទៅមើលថា គេ យកឈ្មោះយើងទាក់ទងជាមួយអ្នកណាទៀតហើយ !» អុីបូ ក្រោកឈរទាំងកំហឹង គេមិនចូលចិត្តពួកនាងៗ ដែលញិកញក់គួរអោយធុញទោះស្រីដឡគេឆ្លងកាត់ មកហើយក៍មិនហ៊ានមករំខានគេដែរ
« អ្នកនាង អឺ ចៅហ្វាយ ខ្ញុំសុំទៅបន្ទប់ទឹកសិន !» នាយតូចថា ហើយក៍រៀបចំឈុតទៅបន្ទប់ទឹកដោយដើរជ្រោះនិងបុរស រាងខ្ពស់ ស្រឡះ ដែលមានកំពស់ខ្ពស់ ជាងគេទៅទៀត
« វ៉ាង អុីលីង ខាស្នូវ៉ា !» សម្លេងហៅនោះធ្វើអោយរាងកាយក្រាស់ ក្នុងឈុតមនុស្សប្រុស ងាកមើល
« បងប្រុស !» អុីលីង
« គឺ យើង .. តើ សប្បាយទេ ?» អុីបូ
« ក៍ថា ... ហិហិ បងប្រុស !» អុីលីង
« ទៅផ្ទះវិញអោយលឿន !» សម្លេងមាំ មួយមាត់ ធ្វើអោយនាងតូចងើបយ៉ាងរហ័ស
« ក៍បាន តែថា បងប្រុស អង្គរក្ស ស្រី ដែលមកកំដរខ្ញុំ មិនទាន់ មកវិញទេ !» អុីលីង
« ឯងទៅមុនទៅ , ចំណែកគេ ចាំទៅជាមួយយើង !» អុីបូ និយាយហើយ អុីលីងមិនគិតប្រកែកក៍ដាក់មេប្រុចបាត់ជាមួយលីណូ
« តែថា ... គេមកនាមជស្រីរបស់ខ្ញុំណា៎ !» អុីលីងបញ្ជាក់ធ្វើអោយនាយក្រាស់ លើកចិញ្ចើម ព្រោះ អង្គរក្ស នេះប្រាកដជាស្អាតហើយទើបប្អូនស្រីនាយហ៊ានបណ្តើរបែបនេះ
« ហ្ហើយងាប់ មិនខានទេ ចាន់ !»
បន្ទប់ទឹក
« នេះឬ ? ស្រីថ្មីរបស់ !» សម្លេងមនុស្សស្រី 3 នាក់ធ្វើអោយនាយតូចដែលកំពុងលាងដៃ ងាកមកមើល តែគេមិនតបអ្វីទាំងអស់ដោយត្រឹមដើរចេញ
« នែ នាងមិនលឺ យើងនិយាយទេ ?»
« លឺ តែខ្ញុំមិនស្គាល់នាងទេ !» ស៊ាវចាន់
« គ្រាន់បើ .. ត្រឹមជាស្រីកំដរគេទេ !»
« ពួកនាងក៍ដូចគ្នា !» ស៊ាវចាន់ តបវិញហើយក៍ដើរចេញទៅទុកពួកនាងដែលត្រូវគេថាអោយឈរខឹងចិត្តមិនស្ទើរ
« ពិតជាស៊យមែន! នេះ គេមានស្រីកំណាន់ទៀត ?» នាយតូចដើរបណ្តើររអ៊ូបណ្តើរហូតមកដល់កន្លែងអង្គុយដោយមិនចាប់អារម្មណ៍ថា ពេលគេដើរចូលមកមានខ្សែរភ្នែក មួយគូរមើលមកគេដោយអារម្មណ៍ចម្លែក
« មកវិញហើយ ?» អុីបូ សួរហើយមើលទៅ ភ្លៅស្រឡូនសរខ្ចី ដែល បញ្ចេញមក
« បើមិនមក តើឃើញមែនទេអ្នកនាង ?» ស៊ាវចាន់ ថាហើយអុីបូ ក៍លើកចិញ្ចើមនិងពាក្យហៅរបស់គេ
« អ្នកនាងដឹងទេ ថា ខ្ញុំជួបអ្នកណា នៅបន្ទប់ទឹក ? » ស៊ាវចាន់ ងាកមកថាអោយ រាងក្រាស់ ដែលគេទាយដឹងហើយថា នេះជា អង្គរក្ស ប្អូនស្រីគេដែលថានោះ ហើយក៍មើលទៅមិនណយដែរ
« គឺ បណ្តា ស្រីរបស់ អ្នកនាង .. នេះអ្នកនាងដូចជាកប្លែងពេកហើយដែលបន្លំជាប្រុស ហើយមានស្រីស្នេហ៍ទៀត !» នាយតូច ឆ្ការដៃជើងហាក់មិនចិតហតធ្វើអោយអុីបូសឹងផ្ទុះសំណើច តែនាយតូចវិញទើបចាប់អារម្មណ៍ថា អ្នកឈរពីមុខមិនមែនជា លីណូ
« អ្នកនាងឯណា បងលីណូ ?» ស៊ាវចាន់ សួរហើយក៍អើតករចុះឡើង
« គេទៅផ្ទះហើយ ..! ពួកយើងក៍ត្រូវទៅដូចគ្នា !» អុីបូងើបឈរតម្រង់សម្លៀកបំពាក់ ហើយក៍ឃើញ នាយតូច ងើបមក ដោយទឹកមុខចម្លែក
« នេះ អ្នកនាង ឈឺករ មែនទេ បានសម្លេងប្លែក ?» ស៊ាវចាន់
« នាងក៍មានសម្លេងប្លែក !» ពាក្យមួយម៉ាត់នេះធ្វើអោយនាយតូចយកដៃទប់មាត់
« តោះទៅបានហើយ !» អុីបូ ទាញចង្កេះអង្រ្កងចូលមកជិតធ្វើអោយនាយតូចភ្ញាក់ព្រឺត
« អ្នកនាង ? » ស៊ាវចាន់ បាន ស្រូបក្លិន ពីដើមទ្រូងធំទូលាយ ធ្វើអោយនាយមានអារម្មណ៍ចម្លែកណាស់ គឺ ជា ប្រភេទក្លិន Alpha
« យើងមិនចូលចិត្តនិយាយច្រើនដង ហើយឯងក៍មានរឿងត្រូវនិយាយជាមួយយើងដូចគ្នា !» អុីបូ ខ្សឹបមកក្បែរត្រចៀកតូច នាយស្រូបបានក្លិនក្រអូប omega ព្រោះនាយជា បុរស ពិសេស ហើយក៍អាចទាយដឹងពីរឿងខ្លះៗ ដូចគ្នា
YOU ARE READING
ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)
Romanceវាជារឿងនឹកស្មានមិនដល់ពេលដែលក្មេងតូចត្រូវការប្រាក់បន្ទាន់ដោះដូរនិងការបន្លំខ្លួនជាស្រីដើម្បីធ្វើជាអង្គរក្សស្រីរបស់ប្អូនស្រីអ្នកមានអំណាចម្នាក់តែគេបែរជាត្រូវទៅនៅក្រោមស្លាបរបស់សាតាន កំណាច ..តែអ្នកដែលត្រូវបង្ខំមិនបានទន់ភ្លន់ដូចគិតឡើយ ពេលដែលគេ ទាំងបំពានដោយ...
