ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ 11 🔞

« យើងជា គូដណ្តឹងម្ចាស់ផ្ទះនេះ !»
« គូដណ្តឹង !? » ស៊ាវចាន់ មើលទៅ អ្នកទាំងពីរបើតាមមើលក៍អាចដឹងហើយថាមិនមែនមនុស្ស្អអីណាស់ណាទេ
« ខ្ញុំមិនដែលដឹងថាប្តីខ្ញុំ មានគូដណ្តឹង !» នាយតូចអោបដៃថាអោយ លីហ្សា ធ្វើអោយនាងចំហរមាត់
« ប្តី ? មានន័យថាយ៉ាងមិច ?» អេលីណា
« អៅ ... នេះអ្នកមិនយល់ភាសា អង់គ្លេសទេ ? ពាក្យថា ប្តី ណា៎ គេជាប្តីខ្ញុំ !» នាយតូចចង្អុលមុខខ្លួនឯងថែមទាំងញាក់ចិញ្ចើមអោយគេទាំងពីរទៀត
« អាយ.. មិនពិត .. បងអុីបូ មិចនិងអាចមានប្រពន្ធជាប្រុស មិនអាចទេ !» លីហ្សា ស្រែកពេញនិងធ្វើអោយ ស៊ាវចាន់ និងអ្នកបម្រើ បិទត្រចៀក
« មិនពតយ៉ាងមិច ... មើលនេះទៅ គេទាំងអោបទាំងថើប បន្សល់ស្នាមនេះទៀត !» នាយតូលាត់ ករអាវ បង្ហាញស្នាមធ្វើអោយ លីហ្សា កាន់តែខឹង
« យើងមិនជឿ ឯងធ្វើអីក្មួយយើង .. មិចនិងអាច !» អេលីណា
« ហេតុ.../ វាជាការពិតគ្រប់យ៉ាងអ៊ុំស្រី !» នាយតូចរកប្រកែកតែ អុីបូ ក៍ដើរចូលមក
( ងាប់ហើយតិចគេលឺ យើងនិយាយទៅ !) នាយតុចមើលទៅអុីបូ ភ្លឹសៗ ជាពិសេស ពេលគេទាញចង្កេះមួយក្តាប់នោះទៅក្នុងរង្វង់ដៃ
« ការពិតមនុស្សជាច្រើនដឹងហើយថា ខ្ញុំមានគូដណ្តឹង តែពួកខ្ញុំជាប្តីប្រពន្ធនិងគ្នា !» អុីបូ
« អាយ មិនពិត .. បងអុីបូ កុហក ខ្ញុំទើបជាគូដណ្តឹងបង !» លីហ្សា
« ហេតុអី យើងមិនដែលដឹង ? នាងជាគូដណ្តឹងយើង ?» អុីបូ មើលទៅ លីហ្សា ជាប់ហើយក៍មើលមកនាយតូច
« តែគេឯងដឹងទាំងអស់ថា ក្មួយលីហ្សា ជាគូដណ្តឹង ឯង !» អេលីណា
« នោះគ្រាន់ ជាអ្វី ដែលអ៊ុំស្រី និង នាង សាងឡើងទេ  គេម្នាក់នេះទើបជាគូដណហតឹងខ្ញុំហើយ ជាប្រពន្ធខ្ញុំដូចគ្នា !» អុីបូ ថាហើយក៍កាន់ដៃនាយតូចបំពាក់ចិញ្ចៀនចូលក្នុងម្រាម ឆ្វេងហើយក៍ថើបថ្នមៗ ទាំងធ្វើអោយគ្រប់គ្នា ស្រឡាំងកាំងតែម្តង
« អូនជាមនុស្ស របស់ខាស្នូវ៉ាហើយ .. ស៊ាវចាន់ ខាស្នូវ៉ា !» អុីបូ ញញឹម ដាក់នាយតូចដែលគាំង
« ស៊ាវចាន់ ? ហេ៎ អូន កើតអីស៊ាវចាន់ ?» នាយក្រាស់ ឃើញនាយតូចមិនកម្រើកក៍អង្រួនគេតិចៗ
«លោក ?» នាយតូចងាកមកសម្លឹងអុីបូ បន្តិចហើយក៍បិទភ្នែកសន្លប់តែម្តង ...
1 ម៉ោងក្រោយមក
« អ្នកជំងឺ គ្រាន់តែសន្លប់ យ៉ាងណាក៍បំប៉នគេអោយល្អបន្តិចទៀតផង !» គ្រូពេទ្យប្រចាំ ត្រកូលសើចញឹមៗ ដាក់ភាពទុកដាក់របស់ ទាយាទ ត្រកូល ធ្វើអោយអុីបូ រាងអៀនដែល
« អឺ .. លោកម្ចាស់ ខ្ញុំអាចសួរមួយបានទេ ?»
« បាទ បាន ..! » អុីបូ
« តើ បុរស ម្នាកនេះជា omega ឈាមពិសេស មែនទេ ?»
« បាទ ... យ៉ាងមិចមែនទេ ?» អុីបូ សួរហើយ ដុកទ័រក៍ញញឹម ស្រស់ស្រាយភ្លាម ទៅកាន់ អុីបូ
« ខ្ញុំគិតថា ទំនាក់ទំនងអ្នកទាំងពីរប្រហែលបង្កើតជាគ្រួសារបាននៅពេលមិនយូរ !» ដុកទ័រនិយាយហើយ អុីបូ ក៍ជ្រួញចិញ្ចើមបន្តិច និងជូនដំណើរគ្រូពេទ្យតែម្តង
« ហឹម ... ឈឺក្បាល !» នាយតូចភ្ញាក់មកជាមួយភាពមីងមាំង និង មិនយល់អ្វី
« អូនដឹងខ្លួនហើយ ?» អុីបូ
« ខ្ញុំកើតអីមែនទេ ?» ស៊ាវចាន់
« ប្រហែលធ្វើដំណើយូរ ទើបហត់ .. អូនសន្លប់ កាលពី1 ម៉ោងមុន» នាយក្រស់ យកដៃវាសសក់ ដែលរញ៉េរញ៉ៃនោះ និងឃើះគេពេបមាត់ ហាក់ចង់បានអីម្យ៉ាង
«ខ្ញុំឃ្លាន !»
ទីបំផុត នាយតូចក៍បានញុាំអាហារតាមចិត្តចង់តែទាស់ថា មានវត្តមាន របស់មនុស្សស្រីទាំងពីរនោះ នៅទីនេះដែរ
« អ៊ុំ និង លីហ្សា និងស្នាក់នៅទណេះប៉ុន្មានថ្ងៃ សង្ឃឹមថា ក្មួយមិនប្រកាន់ទេណា ?» អេលីណា និយាយហើយក៍មើលទៅ អុីបូ ដែលកំពុង យកចិត្តរាងតូច
« បាទ តាមសប្បាយ !» ពេលបានលឺសម្តីនេះទាំង អេលីណា និងលីហ្សា ក៍គិតថា អុីបូ ចិត្តទន់ និងរៀបផែនការចាប់ អុីបូ ខាស្នូវ៉ា ម្នាក់នេះអោយជាប់
« ហឹស .. កែវភ្នែកនេះ ចង់បានប្តីឡើងញ័រខ្លួនហើយ !» នាយតូចក្រវីក្បាលតិចៗ បន្ទាប់ពី ញុាំឆ្អែតក៍ទៅគេងបន្ត ដោយអុីបូ មិនរំខានទេ គេបែរជាទៅ មើលការងារនៅបន្ទប់ ការងារ ទៅវិញ
យប់
« នេះគេមិនមកគេងទេ ? ក៍ល្អយើងនិងមិនត្រូវគេធ្វើបាប !» នាយតូចសម្លឹងមើលទ្វារ ហើយ ក៍បង្វែរខ្លួនដេក បន្ទាប់ពីអាហារល្ងាច ដែលមើលមុខគ្នា មិនចំ រាងក្រាស់ក៍អោយ នាយតូចឡើងមកសម្រាកព្រោះគេនៅជាប់ការងារនៅឡើយ
«ហ្ហើយ ហេតុអី យើងត្រូវរង់ចាំគេដែរ !» នាយតូច ក្រោក អង្គុយទាំងទឹកមុខស្អុយប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះនាយត្រូវគេតាមចិត្តឡើងទម្លាប់ ជាពិសេស ភាពកក់ ក្តៅដែលគេប្រគល់អោយ
«ឬ មួយគេ ត្រូវយាយធ្មប់ នោះចាប់សុីហើយ ?» គ្រាន់តែនឹកដល់ វត្តមាន លីហ្សា នាយតូចក៍ចុះពីគ្រែភ្លាមៗ
« យើងថា មែនៗ !» ស៊ាវចាន់ ឈរ ក្តោបដៃពីជាន់លើពេលឃើញ លីហ្សា ពាក់ រូបសុិចសុី ស្តើង ឈរ រេរា នៅមុខបន្ទប់ធ្វើការ ទើបគេបង្វែរខ្លួនចូលបន្ទប់វិញ
« នៅឯណា ចេះ យើងឃើញថ្ងៃមិញច្បាស់ណាស់ !» ពេលនេះនាយតូចកំពុងតែរាវ រក អាវ សាមីមួយដែលជារបស់អុីបូ វាស្តើងខ្លាំងរហូតសឹងតែឃើញខាងក្នុង
« នេះ ឃើញហើយ .. ហឹស បើជ្រុលធ្វើរបស់គេហើយ គេក៍គួរតែមាន យើងតែម្នាក់បានហើយ !» នាយតូចថាហើយក៍ដោះ អាវ ដៃវែងនិង ខោជើងវែងរបស់ខ្លួនជំនួស ដោយអាវ សាមី សរស្តើងទម្លាក់ ស្មារនោះ
បន្ទប់ធ្វើការ
លីហ្សានៅតែឈររេរា នៅខាងមុខបន្ទប់ដើម្បីរកលេសទៅរករាងក្រាស់ តាម ដែល អេលីណា ប្រាប់
« ធ្វើយ៉ាងណា ល្អ .. អូ ទឹក ត្រូវហើយ !» លីហ្សា គិតហើយក៍ដើរទៅផ្ទះបាយ ដោយមាន ស៊ាវចាន់នៅ លបមើល នៅឡើយ
« ហឹស.. បើនាងមិនហ៊ាន ទុកអោយយើង !» នាយតីច ញញឹមមានល្បិចនិងដើរទៅបើកទហវារបន្ទប់ធ្វើការនោះ
ក្រាក ..
សម្លេងបើកទ្វារដោយមិនមានការអនុញ្ញាតធ្វើអោយអុីបូ បម្រុងស្តីអោយតែត្រូវបើកភ្នែកធំៗ ពេលជា ស៊ាវចាន់ ដែលកំពុងដើរចូលមកជាមួយ រាងស្រឡូន ក្រោមអាវ សាមី ស្តើង ឃើញអស់ ខាងក្នុង
« ស៊ាវចាន់ ?»
« ខ្ញុំមិនឃើញលោកទៅគេងទើបចង់មកមើល !» នាយតូចដើរមកអង្គុយលើភ្លៅមាំ និងអោបករគេជាប់
« មានអីមែនទេ ?» អុពូ សម្លឹងមើលស៊ាវចាន់ ដែល ប្លែក បើធម្មតា ជាគេដែលទៅរកមុន
« គឺ គេងមិនលក់ .. កាលលោកបញ្ចប់ការងារទាំងនេះ ?» នាយតូចញិកញក់ យកចិត្តថែមទាំងអង្អែលតាម កញ្ចឹងករ និងអូសមកប្រលេះឡេវបង្ហាញ ដើមទ្រូងមាំ
« អោយដៃ ?» នាយក្រាស់ សួរត្រង់ៗ និងចាប់ដៃតូចជាប់
« អត់ទេ ... !» នាយតូច និយាយហើយក៍ងើបបន្តិចនិង បែរជាអង្គុយច្រកគាវ
« គឺ លុយនៅសល់ .. ចង់បម្រើលោកអោយគ្រប់ !» នាយតូចយកលេស បែបនេះតែក៍នឹកថា ដូចជាមិនសមសោះ
« បងអុីបូ អូនយកទឹកមក...!» សម្លេងស្រីក្រមុំជាមួយឈុតសុីចសុីចូលមក ទាំងស្នាមញញឹមតែត្រូវ ទម្លាក់ចុះពេលឃើញ ភាពស្និតស្នាលនោះ
« អុីបូ ... ហេតុអី អោយនាងចូលមក ? អូនមិនចូលចិត្តទេ !» នាយតូចកន្រ្តាក់ ករអាវ រាងក្រាស់ តិចៗ ហើយពេបមាត់ដូចចង់យំ
« នាងចូលមកធ្វើអីចេញទៅ !» អុីបូ អាច ស្មានដឹងហើយថា មានរឿងអី ទើបទន្សាយតូចនេះ បង្ហាញកាយវិការបែបនេះ
« គឺ អូនយកទឹកមកអោយបង !» លីហ្សា ខឹង ឡើងក្រហមអស់ទាំងមុខ
« មិនត្រូវការ ទេចេញទៅ !» អុីបូ អោបអ្នកដែល ជ្រប់មុខនិងដើមទ្រូងមាំ ហើយទាញអាវគេជាសញ្ញា
« តែអូន.../ ចេញទៅ !» អុីបូ ស្រែកម្តងទៀតហើយ លីហ្សា ក៍មិនអាចនៅមើលបានទើបរត់ចេញទៅភ្លាមៗ
« ពេញចិត្តឬនៅ ?» អុីបូ ងាកមកមើលអ្នកដែលនៅជ្រប់មុខ និងដើមទ្រូងគេ នៅឡើយ
« នាងចង់ចាប់ លោក !»ស៊ាវចាន់
« ចឹងអូនជា ប្រពន្ធបង .. ដឹងហើយថា គួរធ្វើយ៉ាងណាល្អ !»អុីបូ
« អេ ? ក្រែងលោកថា ខ្ញុំជា គូដណ្តឹងមិនចឹង ?» ស៊ាវចាន់ ប្រកែក តែ ក៍ស្រៀវឡើងបះរោមពេលដែលដៃមាំ អង្អែលលើជើងស្រឡូនរបស់គេ
« ចឹងឬ ? តែបងថាអូនប្រច័ណ្ន មែនទេ ?» នាយក្រាស់ សួរហើយក៍សើចពេល នាយតូច ក្រវីក្បាល តែដៃបែរជាអោបករគេជាប់
« ចឹង ចុះទៅ ... បងទៅ រក លីហ្សា .. មិញអូនឃើញទេ នាងសិចសុីណាស់ !» អុីបូ ឆរ លេង តែ ស៊ាវចាន់ លឺ ហើយបែរជាយំភ្លាមៗ តែម្តង
« អត់ទេ .. ហឹក !» ស៊ាវចាន់ អោបករអ្នកកំលោះជាប់និងក្រវីក្បាល ញាប់ ឆ្មេរ
« ចឹងកំដរបងទៅ !» អុីបូ ក្រវាស ឯកសារទៅម្ខាងហើយលើកពររាងតូចដាក់ លើតុធ្វើការ
« នៅទីនេះ ?» ស៊ាវចាន់ សួរទាំងញញើត
« សាក កន្លែងថ្មី !» អុីបូ មិនបង្អង់ យូរអោនទៅថើបបបំបិទមាត់ តូចនោះភ្លាមៗ ដៃមាណអង្អែលតាមប្រាណ សររលោង និងទាំងខោតូចដែលគេពាក់ចេញ
« ហឹម .. ថ្នមៗ ណា៎ !» បន្ទាប់ពីបានសេរីភាព មាត់ គេក៍ប្រាប់ពេលដែលឃើញតោកំណាច ហាក់ស្រេកឃ្លានចំណីយ៉ាងខ្លាំងគេមិនតបតែបែជាញញឹម និងរូតខោ បង្ហាញភាពរឹងមាំដែលងើបដឹងខ្លួនជាស្រេច ដៃទាំងគូរញែកជើងរាងតូចនិងនាំខ្លួនចូលចន្លោះកណ្តាល
« អា៎ .. ឈឺ ដកសិនទៅ !» នាយតូចអោបករអ្នកកំលោះជាប់ ទឹកភ្នែកជ្រាបតាមកន្ទុយភ្នែក
« អា៎ ធ្វើច្រើនដងហើយនៅតែតឹងណែន !» នាយក្រាស់ខាំមាត់ ស៊កបញ្ចូលភាពរឹងមាំរហូតដល់កន្លែងនិងរែងចង្កេះតិចៗ
« អា៎ អា៎  អុីបូ !» ជាលើកដំបូងដែលនាយតូចហៅឈ្មោះគេ ធ្វើអោយគេញញឹមពេញចិត្តនិងកាន់តែមានកំលាំងសម្រុក រហូតជើងតុធ្វើការរង្គើអស់
« អា៎ សឺត ស្រួលណាស់ ! » អុីបូ រែងចង្កេះផង តាមថើបលើរាងកាយតូចដែលថ្ងួចថ្ងូរមិនឈប់ផង
ផ្លាប់ៗ ផ្លាប់ៗ
« អាស៎ តិចៗ ទៅ គ្មានអ្នកណាមកដណ្តើមលោកម្ចាស់ទេ !» នាយតូចពេបមាត់ចង់យំ ថាអោយពេល ដែល មាត់ស្រែកហាម រាងកាយគួរអោយស្អប់នេះបែរជាបង្ហាញភាពស្និតស្នាលនៅចន្លោះជើងទៅវិញ
« អា៎ សឺត អូនទាក់ទាញពេក អស៎ .. ចេញហើយ !» នាយក្រាស់ និយាយហើយក៍ដល់គោលដៅ និងបញ្ចូលគ្រប់យ៉ាងទៅក្នុងកាយតូចនោះដែលដកដង្ហើមញាប់ៗ
« ហត់ណាស់៎ .. អាស៎ លោកម្ចាស់ !» នាយតូចនិយាយបន្តិចៗ ក៍ត្រូវចាប់ អោយផ្កាប់មុខលើតុ និង ចង្កេះមាំ ធ្វើចលានា បន្ថែមល្បឿនសឹងមិនចង់អោយគេដកដង្ហើមបានស្រួល
ផ្លាប់ៗ ផ្លាប់
« ផាច់.. ផាច់ !»
« ឈឺណា៎ ...! » នយតូច យកដៃ រុញទប់ចង្កេះមាំ នោះនិង ងាកមកសម្លក់គេដែលទះលើសាច់គូទទន់ៗ របស់ខ្លួន
« គឺគួរអោយខ្នាញ់ពេក .. អាស៎ ស្រួល ស្រួលណាស់ !» នាយក្រាស់ងើយមុខឡើងលើ និយាយទាំងអារម្មណ៍ហោះហើរបន្ទាប់មកក៍អោនទៅសើយអាវសាមីសរ និងថើបតាម ឆ្អឹងខ្នងដែលសររលោង
« លឿនជាងនិងតិច.. អាស៎ ស្រៀវណាស់ លោកម្ចាស់ !» ស៊ាវចាន់ យកដៃទប់ តុ ដែលបង្កសម្លេងខ្លាំងៗ មិនចាញ់គេ
« យប់នេះបងនិងធ្វើអោយអូនពេញចិត្តដែលក្លាយជារបស់ ខាស្នូវ៉ា !» នាយក្រាស់និយាយហើយក៍សម្រុកមិនបានប៉ុន្មានក៍ដល់ទីម្តងទៀត
« លោកនិយាយពិត ?» ស៊ាវចាន់ ដកដង្ហើមបន្តិចតែមិនទាន់បានស្រួលខ្លួនផងក៍ត្រូវរាងក្រាស់ចាប់អោយអង្គុយលើភាពរឹងមាំ លើកៅអីធ្វើការ
« ពិត .!» នាយក្រាស់ ហើបត្រកៀកតូចបន្តិចនិងដាក់ភាពរឹងមាំចូលជាថ្មី តែត្រូវនាយតូចទប់ដើមទ្រូងគេ
«ឈប់សិន .. តើខ្ញុំនិងបានអីបើបម្រើលោក ? » ស៊ាវចាន់
« អូនមុខលុយណាស់ ...!» អុីបូ និយាយហើយនាយតូចក៍ងើបភាពធ្វើអោយភាពរឹងមាំដែលសំងំនោះត្រូវប៉ះនិងភាពត្រជាក់របស់ម៉ាសុីនត្រជាក់
« សំខាន់អោយប៉ុន្មាន ?» ស៊ាវចាន់
« កាតមួយនេះគ្រប់ទេ ?» អុីបូ ទាញ កាតមួយពីថតតុ អោយរាងតូចដែលញញឹមពព្រាយ និង លុតជង្គង់មុខគេ
« អោយមែនណា?» នាយតូចនិយាយហើយក៍ត្រូវរាងក្រាស់ ចាប់ករ ខ្លីនោះអោយងើយមករកគេ
« អោយ .. ចឹងក្មេងឆ្លាតគួរធ្វើបែបណា ?» នាយក្រាស់ ញញឹមមានល្បិចហើយរាងតូចដែលនៅចន្លោះជើងគេលេបទឹកមាត់ មើលភាពរឹងមាំដែលបះឆ្កើត ហើយម្រាមដៃ ស្រឡូនលូកចាប់ភាពរឹងមាំនោះ និងប្រើចុងអណ្តាលលិទ្ធលើចុងរបស់វា តិច
« អស សឺត . វាចង់ទៅនៅក្នុងនេះ !» នាយក្រាស់ ចាប់ ចង្ការតូចអោយងើយហើយប្រើម្រាមដៃលូកចូលសឹងដល់ ក្រឡើតទៅហើយ
« វា ធំណាស់ !» ទោះមាត់ និយាយបែបនោះក៍នាយតូចចាប់កាន់របស់នោះដាក់ចូលទៅក្នុងមាត់ និងលួចពេញចិត្តពេលឃើញរាងក្រាស់ បង្ហាញភាពត្រេកត្រអាលចេញមក
« សឺត ... លឿនឡើង ចេញហើយ !» នាយក្រាស់ចាប់ ក្បាលនាយតូចសម្រុកលឿនធ្វើអោយគេសឹងតែខក់ ទៅហើយ
« ខក់ ខក ខឹះ ..  ខេះ ខេះ !» នាយតូចសឹងតែឆ្លក់ និងរបស់ដែលចេញពីរាងក្រាស់ តែមិនទាន់ និងខ្ជាក់ ផងក៍ត្រូវ ថើបបំបិទមាត់ ហើយបង្ខំអោយលេបទឹកកាមនោះចូល
« មក .. សាកធ្វើដូចជា បងធ្វើមើល !» នាយក្រាស់ ចាប់នាយតូចអោយអង្គុយលើភាពរឹងមំាជាថ្មី
« ហឹក .. វា អួលណាស់ ជ្រៅណាស់ !» នាយតូចស្រក់ទឹកភ្នែកតិចៗ តែមិនបដិសេធអីពេល វត្ថុមាំនោះចូលសឹងដល់ ពោះវៀនគេទៅហើយ
« អាស៎ អុីបូ .. សឺត .. អាស៎ !» ស៊ាវចាន់ ធ្វើគ្រប់យ៉ាងដោយខ្លួនឯងសាងការ សប្បាយ និងការមានអីជាមួយគ្នា លើកនេះណាស់ ..
« បងប្រហែលត្រូវខំរកលុយដើម្បីអោយអូនសម្រើបងរាល់ថ្ងៃហើយទើបបាន ស៊ាវចាន់ ខាស្នូវ៉ា !»