ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ 13

ភាគ 13
អុីបូមកដល់ភូមិគ្រិះវិញនៅពេលល្ងាច តែមេដោះនិយាយថា ស៊ាវចាន់ នៅក្នុងបន្ទប់សៀវភៅមិនព្រមចេញមកសោះ
ក្រាក
« អុី... អុីបូ !» ស៊ាវចាន់ដែលកំពុងមើលអាលប៊ុមរូតថតជាច្រើន ងាកមកទ្វារដែរបើក
« ស៊ាវចាន់ !អូនធ្វើអីនិង ?» បណ្តា រូបថតជាច្រើនបានចាក់គរនៅលើឥដ្ឋ និងមើលទៅស៊ាវចាន់ដែលកាន់រូបថត ដំណើរកម្សាន្តគ្រួសារគេនិងអ្នកស្គាល់គ្នា
« អុីបូ !» នាយតូចពេបមាត់ដើរមកជិតរាងក្រាស់និងអោបគេតែម្តង
« កើតអីមែនទេ ?» អុីបូ អង្អែលខ្នងស៊ាវចាន់ ហើយក៍មើលទៅរូបថតដែលគេកាន់នៅនិងដៃ
« រូបនេះជាបងមែនទេ ?» ស៊ាវចាន់ ហុចរូប អោយអុីបូ មើល
« ត្រូវហើយ .. នេះជារូប គ្រួសារបងនិង គ្រួសារមិត្តប៉ា បង !» អុីបូ
« ចុះបងមិនស្គាល់ម្នាក់នេះទេ ?» ស៊ាវចាន់ ចង្អុលទៅក្មេងដែលកាន់លុយក្នុងដៃ និងមានការ៉េម ទៀត
« ប្រហែលដែល តែមិនចាំ ប្រហែលជាកូនមិត្តប៉ា !»អុីបូ និយាយហើយក៍បើកភ្នែកធំៗ ពេលដែលនាយតូចថើបគេទាំងមិនបនត្រៀមតូច ហើយលើកដៃទៅ អោបករ នាយក្រាស់ និងព្យាយាម ពង្វក់ អុីបូ
« ជាអូន ... ក្មេងម្នាក់នេះជាអូន !» ស៊ាវចាន់ និយាយទាំងញញឹមស្រទន់
« ជាអូន ? មិចក៍បងមិនដឹងថាជាអូន?» អុីបូ ទាញនាយតូចចេញបន្តិច ..
« ជាអូនពិតមែន ..អូនក៍មិនដឹងដែរតែថា បងត្រូវសងជំងឺចិត្តអោយអូន !» នាយតូចនិយាយមិនយល់ន័យតែបែរជាលាដៃដាក់នាយក្រាស់
« ហាស៎ សងជំងឺ ចិត្ត? សងជំងឺចិត្តអី ?» អុីបូ ធ្វើភ្នែកក្រឡេបក្រឡាប់ ហើយបើកភ្នែកកាន់តែធំពេលនាយតូចយករូបមួយសន្លឹកទៀតដែលមានការលេងប្រលែងគ្នា ហើយអុីបូបាន ចាន់ក្មឹងនោះថើបថ្ពាល់ ទៀត ..
« 1000 សំរាប់ថើបថ្ពាល់ !» នាយតូចញញឹមស្ញេញ ហើយលា ដៃ
« តែនេះ រឿងកើតមកយូរហើយ !» អុីបូ
« មកពីរឿងយូរហើយទើបមិនគិតលុយ .. អូនមិនចាំថាបងធ្វើអីខ្លះផងមកលើអូនកាលឆ្នាំនោះ !» សាវចាន់ ថា ហើយក៍អោបដៃវៃចិញ្ចើម ដាក់អុីបូ
« បងមិនមានលុយ !» អុីបូ
« ស្អីគេ ? លោកម្ចាស់ ខាស្នូវ៉ា មិនមានលុយ ?»ស៊ាវចាន់ ពេបមាត់ មើលនាយក្រាស់
« កុំមើលបងបែបនេះប្រយ័យ្នត្រូវធ្ងន់ .. បងចង់និយាយថាមិនមានលុយរាយ !» អុីបូ ចង្អុលមុខនាយតូច
« តែអូនមានលុយអាប់ .. អោយមក !» ជាថ្មីស៊ាវចាន់លាដៃ ដាក់ អុីបូ ជំរិតយកលុយ
« បងមិនបានធ្វើអីផង !» អុីបូ និយាយបែបនោះមែនតែក៍ទាញកាបូបចេញមកយកលុយ 10000 យ័នហុចអោយនាយតូច
« យ៉ា ... ចាំតិចអូនយកលុយមកអាប់អោយ!» ស៊ាវចាន់ និយាយហើយកាន់លុយនោះរត់ចេញទៅជាន់ លើយកលុយមកអោយនាយក្រាស់
« ក្មេងនេះ .. អីក៍ស្រលាញ់លុយយ៉ាងនេះ !» អុីបូ ក្រវីក្បាលហើយក៍ដើរទៅតាម មើលតើគេ ចង់លេងអីទៀតហើយ
« 1000 2000 .. 5000 អត់គ្រប់ ផង !» ស៊ាវចាន់មើលលុយរាយទាំងនោះហើយ ក៍ខាំមាត់ មិនខ្វល់ ...
« ឯណា លុយអាប់ ?» អុីបូ ឈរមើលមួយសន្ទុះហើយក៍អស់សំណើចដូចគ្នា
« មាន ... គឺនេះ .. អា៎ !»ស៊ាវចាន់ដើរមករកអីុបូ ហើយក៍ជំពប់ជើងបម្រុងដួលតែនាយក្រាស់មកចាប់ទាន់ធ្វើអោយមាត់អ្នកទាំងពីរជាប់គ្នា ឯ ដៃមាំកាលបើបានប៉ះនិងសាច់ទន់រលោងក៍កើតជាភាពរោលរាល ស្ទាបអង្អែលតាម ត្រកៀកសាយ ឯបបូរមាត់ ក៍ថែរថើប ជញ្ចក់ ស្រង់យកជាតិផ្អែម និងអណ្តាតទន់ក្រលាញ់ ប្រលែងគ្នាមុននិងត្រូវរាងតូចច្រានចេះបន្តិច ..
« បានហើយ.. បិះនិងដាច់ខ្យល់ហើយ!» នាយតូចនិយយាហើយក៍ដាក់លុយកន្លែងដើមវិញ
« ក្រែងនោះជាលុយអាប់បងមិនអញ្ចឹង?» អុីបូ ជ្រួញចិញ្ចើម ពេលឃើញស៊ាវចាន់ ប្រមូលកុយទុកវិញ
« តែអំបាញ់មិញបង ថើបអូន. ទាំងស្ទាបអង្អែលទៀតចឹងលុយនិង សុីសងគ្នា រួចអស់ !» អុីបូ ទះក្បាលហួសចិត្តអស់វាចានិងថ្លែងពេលលឺបែបនេះទើបបានត្រឹមខាំមាត់គុំនិងស៊ាវចាន់តែលេងខូច..
« មើលមុខអូន.. មិនសុខចិត្តអី? គួរតែអូនទេដែលគួរខឹងនោះ ឆឺស .. !» នាយតូចមិននិយាយអីទៀត ក៍ឡើងទៅគេងបាត់ធ្វើអោយអុីបូ ចំហរមាត់ និងភាពយកតែចិត្តនេះ ....
« កុំអោយដល់វេនបងណា៎ !»អុីបូសង្រ្គឺតធ្មេញមើលនាយតូចដែលលួចសើចក្នុងភួយទើបគេឡើងទៅលើគ្រែថ្នមៗនិង បង្ហើបភួយបង្ហាញអោយឃើញរាងតូចកំពុងអោបខ្លួនអស់សំណើច ..
« អាយ .. អុីបូ .. បងចង់ធ្វើអីនិង ?» ស៊ាវចាន់ ភ្ញាក់ព្រើតក៍ច្រានអ្នកដែលទ្រោបពីលើ និងលា ក្រដាស 10000 ចំនួន 10 សន្លឹក ..!ធ្វើអោយស៊ាវចាន់រាងឆ្ងល់ដែរ
«បង កក់ 10 ទឹក ស្អែកចាំយកលុយមកចាក់គរអោយអូន !» អុីបូនិយាយភ្លាម ហែកអាវខ្លួនឯងភ្លែត ធ្វើអោយនាយតូចតាំងអារម្មណ៍មិនទាន់និងមិនបាននិយាតវ៉ាអ្វីកើតពេលត្រូវតោកំណាចសង្រ្គប់ភ្លាមៗ
« អត់ទេណា បងទើបធ្វើហើយកាលពីយប់មិញនិង? នេះមិនខ្លាចក្រទេយ៉ាងមិច?» នាយតូចច្រានកាយក្រាស់និងធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ
« អូហូ នេះប្រពន្ធបងខ្លាចបងក្រ? ចឹងជួយបូវកំលាំងប្តីបន្តិចមកនិងមានកំលាំងរកលុយអោយលោកប្រពន្ធរាល់យប់ .» អុីបូ និយាយបញ្ឈឺ រាងតូចតែគេបែរជាសម្លក់
« 10 មុឺន ? អូនមិនទទួលកក់ ! ហើយ10 មុឺន នេះបានតែអោបថើបទេ..» ស៊ាវចាន់ តបវិញថែមទាំងញាក់ចិញ្ចើម ដាក់គេ ..
« អីយ៉ា ក្មេងលោ្មភលុយ..! ប្រហែលត្រូវលេងវិធីកាត់ហើយ !» អុីបូ ថាអោយហើយក៍ចុះពីគ្រែ បីនាយតូចទៅកាន់បន្ទប់ទឹក
« អុីបូបងធ្វើអី លែង...!» ស៊ាវចាន់ ស្រែកពេលគេត្រូវទំលាក់លើឥត្ឋការ៉ូ តិចៗ តែ ដៃកំពុងកាន់លុយត្រូវគេញ្ឆក់យក
« នេះស្រលាញ់លុយកាន់ជាប់តែម្តង ចុះបើមិចមិនស្រលាញ់បងដូចស្រលាញ់លុយទៅ ?» អុីបូ បាច់លុយទាំងនោះចេញក្រៅបន្ទប់ទឹកមុននិងដើរទៅបើរទឹកបណហតាលអោយសាចពេញពួកគេ
«អាយអុីបូ បងធ្វើអីនិង ... សើមអស់ហើយ !» ស៊ាវចាន់
«មកប្តូរបរិយាកាស ... ចង់ដឹងថា រ៉ូមែនទិកឬអត់ !» អុីបូ ទាញកន្រាក់អាវ ខ្លួនឯងដែលសើមចេញ ហើយទាញកាយតូចចូលមកក្នុងរង្វង់ដៃភ្លាម
« មិនយកបែបនេះទេ.. អូនមិនលេងទេណា »  រាងតូច បាន និយាយឡើង ពេលដែល អ្នកម្ខាងទៀតកំពុងតែស្រែកឃ្លានខ្លួនប្រាណរបស់គេហើយគេក៍មានអារម្មណ៍ចម្លែកទើបលើកដៃអោបករនាយកហរាស់ជាប់
« តែអូនក៍ពេញចិត្តមិនអញ្ចឹង? ស្អែកបងនាំទៅចុះអុីតាសុីវិល. យល់ព្រមទេ ?»រាងក្រាស់សួរទៅ អ្នកដែល កំពុង រវើររាវាយ ហើយ ដៃរាងតូច ក៍នៅ មិនឈប់ អង្អែល លើ ដើមទ្រូង ក្រាស់ មាំដែលបង្ហាញសាច់ដុំមាំ
«ហ៊ឹម .. »គ្រាន់ ទទួល បាន ចំលើយភ្លាម អុីបូ ក៍ លើបី នាយតូចទាំងមិនមានសម្លៀកបំពាក់ តម្រង់ ទៅ បន្ទប់ ដោយ ដាក់លើ គ្រែ ថ្នមៗ  និង ឡើងមកទ្រោបពីលើ រាងតូចដែល រសេះរសោះ ពេញខ្លួន
« អុីបូ »  និយាយ បាន តែ ពិននេះ ក៍ ត្រូវនាយក្រាស់ថើបបំបិតមាត់ ដៃ គ្រើម ដោះខោអាវ ដែល សើមនោះចេញ ដោយ មិន បញ្ឈប់ កាថើបដ៍រោលរាល នោះឡើយ ....
« អូនគួរអោយស្រលាញ់ណាស់ !» អុីបូ និយាយ សរសើរ រាងកាយ តូច សរស្គុះ ចង្កេះមួយក្តាប់ និង បន្តអោន ថើបជញ្ជក់ តាម កញ្ចឹង ករ ចុះ មកដល់ ឆើរី ក្រហម តូច ..
«អឺស... អឺ កុំខាំ ស្រគាណាស់ ..»ស៊ាវចាន់ដែល កំពុង មាន អារម្មណ៍ ស្រៀវស្រើប ដោយ អំណាចស្នេហាផង និង ការប៉ះពាល់ ពី បុរស ខាងលើ ផង រមួល ខ្លួនពេញ គ្រែ ដូច អន្ទង់ ត្រូវ ភ្លើង
«អឺ ស... អាស... អូនទ្រាំ មិនបាន ទេ .. សូមមេត្តា »ស៊ាវចាន់ ថ្ងូរជាខ្លាំងនៅពេលអុីបូ បឺតជញ្ជក់កូនប្រុសរបស់ខ្លួនបឺតផងដៃសាបលេងចុះឡើងផងរហូតដល់រាងតូចចេញទឹកដោះគោមកប្រលាក់ពេញដៃពេញមាត់របស់គេ ទាំងផឹក និង លិត ដូចឆ្ងាញ់ណាស់ ចឹង
បន្ទាប់ពីលិតអស់នាយក្រាស់ លើកជើងម្ខាងរបស់រាងតូចដាក់លើស្មារួចលើកូនប្រុសមហិមារបស់ខ្លួនដាក់ចូលក្នុងខ្លួនរាងតូច
«អាសស~អួយហឹកៗ ... ឈឺ អាមនុស្សឆ្កួត ..បងនេះចង់សម្លាប់ ខ្ញុំមែនទេ »ស៊ាវចាន់   ស្រែកជេរ ទាំង ឈឺចាប់និង ស្រៀវស្រើប នៅពេលរាងក្រាសដាក់របស់រឹងមាំ មកកាន់ កន្លែងទន់ជ្រាយដោយមិនប្រាប់មុន
«នេះ របស់អូនតឹងណាស់ ... អឺស សឺត បន្ធូរអារម្មណ៍បន្តិចទៅ » អុីបូ និយាយ ទាំងឃើញថា នេះជាលើកទីប៉ុន្មាន ហើយតែ ភាពតឹងណែន ដដែរ
«កុំអាល កំរើក  ឈឺណាស់ ..» ស៊ាវចាន់ ធ្វើភ្នែកដូចកូនឆ្មារតូចនិយាយ ប្រាប់ រាងក្រាស់ ដែល ដាក់ កូនប្រុសគេ លិចដល់គល់ ហើយ តែក៍ ឃើញ គេបញ្ឈប់ ពិតមែនតែ នៅ សំងំក្នុងខ្លួនគេ នៅឡើយ ..ហើយបែរជា ថើបបបូរមាត់ sexy និង រាងកាយ ទន់ល្មើយ នោះ បោះត្រា គ្រប់កន្លែងដែល ថា ម្នាក់ នេះជា របស់គេហើយ

3 នាទី ក្រោយ មក ( admin អង្គុយរាប់នាទី) 😒

«ចាប់ ផ្តើម បាន លូវ »ដែល ដឹងថា ស៊ាវចាន់ថមថយនៅការឈឺចាប់ហើយ ក៍សួរម្តងទៀត និងទទួល ចំលើយដែលសមចិត្ត
«ហឹម តែកុំខ្លាំងពេក ..» នាយតូចប្រាប់គេបែបនិង តែ មើលទៅគេដូចជា ថ្លង់អស់ហើយ គ្រាន់តែ យល់ព្រមភ្លមប ក៍ ចាប់ផ្តើម អុកអ្នកពីក្រោមគ្មានសំចៃ ដូច ចង់ធ្វើបាបគេ នាយក្រាស់ងើយក្បាលឡើងលើថ្ងូរផងនិយាយទាំងដាច់ៗគេអុកកាន់តែខ្លាំងទៅៗដោយមិនគិតថាអ្នកនៅខាងក្រោមឈឺចាប់អួលប៉ុណ្ណាឡើយ
«អាតា លប់ .. តិចតិចទៅ វាថី..អាស ..អឺស»ស៊ាបចាន់ ដែល រលាក់ តាម ការសំរុកខ្លាំងរបស់ នាយក្រាស់ នៅតែជេរ រាងក្រាស់ មិនដាច់  .. ខឹងចិត្តដែលគេ មិន ប្រណីដល់ ខ្លួនសោះ
« អត់ទេណា បើ មិនអញ្ចឹងអូនមិនចុះអុីតាសុីវិលទេ ព្រោះមិនចំណេញ !?» ស៊ាវចាន់ តវ៉ា ពេលដែលរាងកាយកំពុងធ្លាក់ ក្នុងអន្លង់តណ្ហា ដែលអីបូនាំមុខ
« មិចបានជាអូនថា មិនចំណេញ !»អុីបូ
« មិនចុះ...អូយមនុស្ស ឆ្កួតតិចៗមើល បង្ខំទៅណា !» ស៊ាវចាន់ ស្រែកយំពេលត្រូវទាញដៃអោយមកអង្គុយលើភាពរឹងមាំនិងធ្វើចលនាខ្លួនឯង
«បង្ខំនាំអូនឡើងឋានសួគ៍ !»
« អាយ .. អូនមិនទាន់ចង់ស្លាប់ទេ អូននៅក្មេង បងទៅមុនទៅ !»