ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ បញ្ចប់

« សំណាងណាស់ ដែល កូនយើងត្រូវវះកាត់ ជួយសង្រ្គោះទាន់ .. នាងគិតថា យើងអាច និងត្រជាក់ចិត្ត ដែលប្រពន្ធត្រូវគេ ចូលមកធ្វើបាប ហើយ បាត់បង់កូន នោះ ?» អុីបូ ដំបូងក៍ខឹងតែ ស៊ាវចាន់ និយាយរឿងគ្រប់យ៉ាងប្រាប់ .. ជួនគ្នា ថ្ងៃនោះគេ ចេញមកមានគ្រោះថ្នាក់ បើ គេពុំលោតចេញមុន ម្លេសគេ ស្លាប់បាត់ ទៅហើយ ...
« កូនខ្ញុំ .. ទោះ ខ្ញុំ ស្លាប់ក៍ខ្ញុំនិងការពារពួកគេដែរ !» កូនៗ ទាំងពីរក្នុងរង្វង់ដៃ នាយតូចឈរសម្លឹងមើល លីហ្សា
« ហឹក លោកតា ជួយខ្ញុំផង .. ខ្ញុំមមិនបានដឹងរឿងអីទេ .. ខ្ញុំ ត្រូវនាងប្រើប្រាស់ ..!» គ្រីស្ទៀន .. លុតជង្គង់មុខ លោកវិចក័រ
« ឯងគិតថា យើងនិងជឿកូនឃាតករដូចឯង ? ឯងនិង ឪពុកឯងដូចគ្នា ណាស់ .. ឪឯង សម្លាប់ កូនប្រុស យើង ... ឯងក៍ចង់ សម្លាប់ យើងដែរ !» លោកវិចក័រ
« លោកតា និយាយអី .. ខ្ញុំ ...! » គ្រីស្ទៀន
« ឈប់ និយាយទៅ ... ថ្ងៃនេះខ្ញុំក៍ចង់ ប្រកាស ផ្ទេរទ្រព្យសម្បត្តិ របស់ វិចក័រអោយទៅទាយាទ របស់ ខ្ញុំដូចគ្នា ហើយទំនាស់ រវាងពួកយើងនិងបញ្ចប់ ព្រោះយ៉ាងណា ចៅ របស់ ខ្ញុំក៍ជា កូនប្រសារ ខាស្នូវ៉ា នោះគឺ ស៊ាវចាន់ ខាស្នូវ៉ា !គេ ជា ចៅបង្កើតរបស់ ខ្ញុំ ! ជា ទាយាទ ដែលបាន បាត់ ខ្លួនអស់ ជាង 20 ឆ្នាំ !» លោក វិចក័រប្រកាស ហើយ គ្រីស្ទៀន ទន់ជើងតែម្តងគេ ចាញ់ ខាស្នូវ៉ា នៅចុងបញ្ចប់ទាល់ តែបាន ..
« លោកតា .. ហឹក !» ស៊ាវចាន់ អង្គុយជិតលោកតា របស់ នាយទាំងដៃមាន កូនរបសគេ
« អស់ ទុក្ខសោកហើយចៅ ... !» លោកវិចក័រអង្អែល ក្បាល ចៅប្រុស ទើបទទួលស្គាល់ បន្តិច
« លោកប៉ូលីស ចាត់ចែងទៅ !» ស៊ាវហ្វុង ហៅការចាប់ អារម្មណ៍មកវិញ. លីហ្សា និង គ្រីស្ទៀនត្រូវ ប៉ូលីសចាប់ខ្លួន ... ក្នុងបន្ទប់ ប្រជុំ ក៍ត្រូវរៀបចំឡើងវិញ ..ចំណែក ឯ ស៊ាបចាន់ ទៅអង្គុយនិយាយលេងជាមួយលោកតា និងអេលីណា និយាយពីរឿងដែលធកលាប់ឆ្លង កាត់. លោកវិចក័រក៍ទទួលស្គាល់ ថាខ្លួនខុស ការប្រកាន់ វណ្ណះជាពិសេស ភេទ និង ស្នេហា មិនជួយអ្វីអោយគាត់ ក្រៅពីបាត់ បង់មនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់អស់ ពេលគាត់ ឃើញអុីបូ ទាំងស្រលាញៀ ប្រពន្ធកូន និង មើលថែគ្រប់យ៉ាងទើបគាត់ មិនគិតច្រើនថា ហេតុអ្វីពួកគេ អាចបង្កើតគ្រួសារកក់ ក្តៅបាន ..
1 ខែ កន្លងផុតទៅ
ដូចជាគេ រាំងភ្លៀងមេឃ ស្រឡះ ពេលនេះកូនៗ របស់ អុីបូ និង ស៊ាវចាន់ រឹងមាំ ហើយទោះជាពួកគេកើតមុនកាលកំណត់ តែថា ពួកគេពិតជាក្មេងរឹងមាំណាស់ ..
« អរ .. អរ ចៅយាយ ... ចាំ យាយទិញឡានអោយណា កុំយំ ..!» អេលីណា សប្បាយអរនិងមើល ចៅប្រុស ទាំងពីរតែពេលខ្លះក៍ខឹងចិត្តដែល ប្តីប្រពន្ធមួយគូរនោះឆ្លៀតពេលនេះទុកកូនអោយគាត់ មើល
« ពួកឯងប្រុងទៅណា ?» បន្ទាប់ពីលួងចីប្រុសអោយឈប់យំគាត់ ក៍ក្រលេកចំពេលល្មម ដែល អុីបូ កំពុងគ្រា ប្រពន្ធ ចេញពីផ្ទះ
« ខ្ញុំនាំ ស៊ាវចាន់ ទៅ ដើរលេង !» អុីបូ
« ដើរ លេង ? ចុះ អុីប៉ាយ និង ស៊ាវ ប៉ាយ គិតយ៉ាងមិច ?» អេលីណា ដឹងថា ក្មួយទាំងពីរធ្វើសុីគាត់ ទៀតហើយទើបហៅឈ្មោះ ចៅៗ មក នាំមុខ
« ក៍ .. សុំពឹង  លោកយាយ ស្អាត អោយជួយមើលផង ណា៎ .. អុះជំរាបសួរ អ្នកមីង !» ស៊ាវចាន់ និយាយមិនទាន់ ផុតផង វត្តមាន មិត្តអេលីណា ក៍មកដល់
« នេះប្រុសទៅណា ទាំង2 នាក់ ?»
« គិតថា នាំ លោកប្តីទៅទិញរបស់ អោយកូនៗ តែថា សុំផ្ញើ អុីប៉ាយ និងស៊ាវប៉ាយ ផង អ្នកមីង ស្អាត ទាំងអស់គ្នា !» ស៊ាវចាន់ យកលេសភ្លាម និងទាញ ដៃអុីបូ ចេញទៅធ្វើ អោយមនុស្ស ចាស់ ទាំងអស់ សើចតែម្តង ..
« ក្មេងម្នាក់នេះក្បាលខិលណាស់ !» ពួកគេនិយាយហើយក៍ដើរចូលទៅមើលចៅៗ របស់ អេលីណា ទាំងឃើញ លោកយាយសែន ស្អាត អង្គុយអោបដៃខឹងចិត្ត
« មើលពួកគេធ្វើចរឹក .. ហើយអុីលីងក៍អញ្ចឹងបាន សង្សារក៍ទៅ តាមគេបាត់ !» អេលីណារិតតែមុខស្អុយលើសដើម ..
« ណ៎ ចុះអ្នកណាជា អ្នកនិយាយទទួលមើល អុីប៉ាយ ស៊ាវ ប៉ាយ ពីដំបូង ឥលូវមករអ៊ូមិនកើតទេ !» មិត្តរបស់ អេលីណា គ្រប់គ្នា អស់ សំណើច.. ភូមិគ្រិះដ៍ធំ នេះ មានតែសំលេងសើចគ្រប់ពេល បន្ទាប់ វត្តមាន ទាយាទ របស៊ ខាស្នូវ៉ា និង វិចក័របាន ចាប់ កំណើត ពេលថ្ងៃក៍មានតែមិត្ត និង សាច់ញាតិ ខាង ត្រកូលទាំងពីរមកលេង. ពេលល្ងាច ក៍មាន តែសំលេងសប្បាយរីករាយ របស់ គ្រួសារធំ ...
ផុស ...
« អូយ មិចក៍វាយបង !» ស៊ាវហ្វុង ស្រែកអោយអុីលីង ដែល វាយស្មារគេមួយទំហឹង
« ត្រង់នេះ .. មិចក៍មិនមើល !» អុីលីង ច្រត់ ចង្កេះថា អោយ ស៊ាវហ្វុង ដែលកំពុងមាននាមជា អង្គនាយក ត្រកូលវិចក័រ បន្ទាប់ ពី គ្រប់យ៉ាងបញ្ចប់ លោកវិចក័រក៍ទទួលគេ ជា ចៅប្រុស ច្បង .. ដែល ជាទាយាទ ពាក់ កណ្តាលជមួយ និង ស៊ាវចាន់ .. ចំណែក អុីលីង ស្រីតូចក្លាហាន ហ៊ាន លុតជង្គង់ សុំ ប្រុស មុខងាប់ ធ្វើ សង្សារកណ្តាល ការប្រជុំ ជាហេតុនាំអោយនាងក្លាយជា គ្រូ បង្វឹក ការងារអោយនាយ និងតាម ស៊ាវហ្វុងជាប់
« មើលហើយ ... អូយ បានហើយ ...! បងឈឺ .. លោកតា !» ស៊ាវហ្វុង ស្រែក តវ៉ា ល្មម ជំនិត លោកវិចក័ររុញរទេះគាត់ ចូលមក
« មានរឿងអី !» លោកវិចក័រ
« គឺ ចៅប្រសារលោកតា មិនដឹងកើតអីទេ.. មកវាយខ្ញុំ ! ទាំងខ្ញុំកំពុងមើលការងារសោះ .. អូយ អុីលីងអូន ! !» ស៊ាវហ្វុង ត្អូញត្អែរ ដាក់ តែត្រូវអុីលីង វាយថែម ទើបគេ បានត្រឹម បើកភ្នែក ដាក់ នាងតូចតែមិនហ៊ាននិយាយអ្វី ព្រោះក្រសែភ្នែក ខ្លា ញីនោះដូចបងប្រុសគេ ណាស់ .. ត្រូវហើយព្រោះគេជាកូនភ្លោះ
« មានអីមែនទេ ចៅ ?» លោកវិចក័រ
« គឺ នេះលោកតា. .. ឯកសារ រើស តារា ម៉ូដែល. គេមិនមើល ប្រវត្តិរូបមិចក៍មើល រូប ពួកនាងទៅវិញ !» អុីលីង បង្ហាញ ឯកសារភ្លាមធ្វើអោយ គ្រប់គ្នា ផ្ទុះសំណើច ការពិត ប្រច័ណ្ន សោះ
« អរ .. អរ អ្នកនាងតូចប្រច័ណ្នបងទេតើ .. អិយបងសុំទោស .. បងមិនបានមលលអ្នកណាទេ និយាយមែនណា សឺត..* » ស៊ាវហ្វុង ប្រើល្បិច ដែលឧហ្សាហ៍ ឃើញ ស៊ាវចាន់ ប្រើ វិធី នេះបានផល អុីលីងតែចិត្តទន់ ភ្លាមៗ តែម្តង និយាយទៅ បងប្អូនភ្លោះ ខាស្នូវ៉ា នេះជាមនុស្សសុីជោរ...
« ក៍បាន .. លើកលែងអោយម្តង .. អូ អ៊ុំស្រី តេមក !» អុីលីង លើក ទូរស័ព្ទ របស់ អេលីណា ព្រមទាំងបើក សំលេងតែអ្វី ដែលពួកគេ ងឿងឆ្ងល់គឺ ..
« ហឹក .. ពួកគេបោកអ៊ុំ ... ហឹក ហឺ !» សម្លេងយំរបស់ អេលីណា លឺ ពេញ ភូមិគ្រិះខាស្នូវ៉ា គ្រប់គ្នា និងលោកវិចក័រក៍ធ្វើ ដំណើរមកភ្លាម ឃើញអេលីណា អង្គុយយំ នៅជិតនោះមានមិត្តរបស់គេ កំពុង តែលួងលោម អុីប៉ាយនិង ស៊ាវប៉ាយ ដែល ជា ទារក មិនរករឿង គិតតែសើចដាក់មនុស្សចាស់
« អ៊ុំស្រីមានរឿងអី ..! » អុីលីង.
« ហឹក .. ពួកគេបោកអ៊ុំ .. ហឹក អ៊ុំ ទៅហើយ .. !» អេលីណា ស្រែកយំទាំងមិននិយាយហេតុផល អុីលីងក៍ធ្វើ មុខសុំយោបល់
« ចុះឯណា ស៊ាវចាន់ ... និង អុីបូ !» លោកវិចក័រ
« និងហើយដើមហេតុ !» មិត្តអេលីណា និយាយ
« មានន័យថាមិច !» ស៊ាវហ្វុង
« គឺ ពួកគេលួចទៅ បារាំងបាត់ហើយ ..គេទើបផ្ញើសារថា ផ្ញើ អុីប៉ាយនិង ស៊ាវប៉ាយ ផង !» មិត្តអេលីណា និយាយចប់ អេលីណា ឯនេះកាន់ តែស្រែកយំ
«ថាមិច ?» all surprise
« ពួកគេ បោកអ៊ុំអោយមើលកូន ហើយលួចទៅដើរលេងបាត់ ទុកអ៊ុំជាស្អី អ៊ុំក៍ត្រូវការដើរលេងដែរ !»
ផាច់ គ្រប់ គ្នា ទះក្បាលហួសចិត្តតែម្តងម្នាក់ៗ ក្នុងត្រកូល ទាំងពីរមិនធម្មតា ទេ ពេលមកចូលគ្នា ទៀតកាន់ តែពិសេស បើនិយាយពី ក្មេងទាំងពីរបានដូចចិត្តពេលមនុស្សចាស់ នាំគ្នា គាំងគេ បែរជាសើចរីករាយ ក្មេងអីគ្មាន តាម ប៉ាតូច ប៉ាធំសោះទោះពួកគេទៅណាបាត់ យូរក៍ដោយ
ប្រទេសបារាំង ..
« ពេលនេះ .. អ៊ុំស្រីប្រហែលជាយំហើយ !» អុីបូ និយាយនាំអោយស៊ាវចាន់ សើចបន្តិច ក៍ ទៅអង្គុយលើភ្លៅ ស្វាមីដែលកំពុង អង្គុយលេងលើ គ្រែ ..
« ហឹស .. មិនទៅដើរលេងទេ ?» អុីបូ
«ចាំ ស្អែកទៅ ..!» ថាហើយក៍ លាដៃ រក អ្នកជាស្វាមី ..
« អីគេ ?» អុីបូ ជ្រួញចិញ្ចើម ..មិនយល់
«កាលនៅកូរ៉េបងថា និងយក 1000 លាន មកទុកនុខអូន .. ឯណា លុយ ?» ស៊ាវចាន់ និយាយបែបច្រលម ធ្វើអោយ នាយក្រាស់ លើកចិញ្ចើម ហួសចិត្តនិងភរិយាតែម្តង
« អូនច្រលំទេដឹង ?» អុីបូ
« អត់ទេ អូនអត់ ច្រលំទេ បងនិយាយពិតមែនណា !» ស៊ាវចាន់ ធ្វើ មុខជូរហួញដាក់ ស្វាមី ពេលគិតថា អ្នកម្ខាង ទៀតក្រលាញ់ពាក្យ
«បងមិនបានថានិងយកលុយ1000 លាន អោយអូនទេ !» អុីបូ ចង់មើល ប្រពន្ធ ធ្វើបែបណា ហើយក៍ពិតគេ លេងខូចខាំ ស្មារនាយក្រាស់ មួយទំហឹង
« ហឹក អូន ស្អប់ បង.. បងបោកអូន !» ស៊ាវចាន់ យំក្នុងទ្រូងមាំ ដែល អស់ សំណើចគេមិនបានខឹងនិង ទាញ ចង្ការតូចអោយងើយមើលគេ
« បងថាអូនច្រលំហើយ .. ឈ្មោះ អ្នកប្រុស តូច ខាស្នូវ៉ា មានតម្លៃ រាប់ មុឺន លាន ចាយប៉ុន្មានឆ្នាំក៍មិនអស់ ដែរ !» អុិបូ ថា ហើយក៍ឆ្លៀតថើបមាត់ រាងតូចដែលភ្លឹក
« អូ ត្រូវហើយអូន ច្រលំមែន ... ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ ខាស្នូវ៉ាហើយ ... !» ស៊ាវចាន់
«ក្មេងល្មោភ ... បងស្រលាញ់អូន ប្រពន្ធសម្លាញ់ ម្ចាស់តូចខាស្នូវ៉ា !» អុីបូ ថើបភរិយាយដោយក្តីស្រលាញ់ គេដឹងថា នាយតូចមិនបានលោភលន់ អ្វី គ្រាន់តែគេចង់បានចំណាប់អារម្មណ៍ តែ យ៉ាងណា ក៍គេនិងអោយគ្រប់យ៉ាង ដែល ស៊ាវចាន់ ចង់បាន ប្រាកដណាស់
« អូនក៍ស្រលាញ់បង លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា !»
ចប់ ....
1 ឆ្នាំ ក្រោយមក ...
« វ៉ាង អុីបូ ខាស្នូវ៉ា ស៊ាវចាន់ ខាស្នូវ៉ា យើងមិនមែនជាឈ្នួលមើលកូនប្រុសស្រីឯងទេ !» សម្លេងស្រែករបស់ អេលីណា លឺ ខ្ទរពេញភូមិគ្រិះជាមួយ កូនប្រុស ច្បង  និង កូនភ្លោះស្រីប្អូន កាលបើ អ្នកទាំងពីរកំពុងគេចខ្លួនទៅដើរលេងរាល់ឆ្នាំរំលឹកខួបអាពាហ៍ពិពាហ៍ពួកគេ
« ចាំ ខ្ញុំទិញអីវ៉ាន់ ផ្ញើ លោកយាយ ស្អាត !»
រឿង ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា សន្មត់ ថា ចប់ បរិបូរណ៍ អរគុណ សំរាប់ ការរង់ ចាំ និង ការចូលអាន ..  good night,  see you next time I love you all reader