ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ5

ភាគ 5
ព្រឹកព្រលឹមឡើង
« អូយ.. មិចក៍ឈឺ ម្លេះ !» នាយក្រាស់ ងើបមកទាំងឈ្លីកញ្ចឹងកររបស់ខ្លួនដូចមានអារម្មណ៍ ថាចុករោយយ៉ាងខ្លាំង
« យប់មិញ ?» នាយក្រាស់ ស្រាប់ តែនឹកឃើញរាងតីចដែលដេកថ្ងូូរក្រោមរាងកាយ គេ តែគេ ចាំបានថា
« ចៅហ្វាយដឹងខ្លួនហើយ ?» ស៊ាវចាន់ ដើរចូលមកទាំងឈុតជាអង្គរក្ស ស្រី តែទឹកមុខគឺមិនល្អទេ
« យប់មិញពួកយើង !» អុីបូ
« យប់មិញ ? កើតអីមែនទេ ?» ស៊ាវចាន់ នៅតែរក្សាទឹកមុខធម្មតា តែនាយក្រាស់ទេ ដែលចុះពីគ្រែ ទាំងស្លៀកតែកន្សែង
«ខ្ញុំថា ចៅហ្វាយ តែងខ្លួនទៅ ខ្ញុំសុំទៅ.. អាយ !» ស៊ាវចាន់ និយាយមិនទាន់ចប់ក៍ត្រូវទាញទៅក្នុងដើមទ្រូងទូលាយដែលបង្ហាញ សាច់ដុំនិង សិចផេក
« យ៉ាងមិច ? គិតថា ខ្ញុំ ភ្លេចមែនទេ ? យប់មិញ នាយទាំងផ្អែមនិងសិចសុី !» ពេលនិយាយចំចំណុចនាយតូចក៍ក្រហម មុខអស់
« បានហើយចៅហ្វាយ .. សូមអោយតម្លៃខ្ញុំផង !» ស៊ាវចាន់ ស្តីអោយគេហើយក៍ រុញគេចេញ
« ចឹងក៍ស្នើរតម្លៃមក .. ប៉ុន្មាន !» អុីបូ
« លោក !» ស៊ាវចាន់ ឧទានដោយការភ្ញាក់ផ្អើលពេលលឺគេនិយាយបែបនេះ
« បើនាយមិនប្រាប់មិចយើងដឹងថាខ្លួននាយតម្លៃប៉ុន្មាន ! ប៉ុន្មានក៍មិនង្វីសំរាប់យើង?» អុីបូ ថាហើយក៍អោនទៅស្រូបក្លិនក្រអូបពីកាយតូចដែលភ្លឹកតែអ្នកដែលត្រូវបង្ខំមិនបានទន់ភ្លន់ដូចគិតឡើយ ពេលដែលគេ ទាំងបំពានដោយសម្តីនិងទង្វើរទើបឆ្លៀតឪកាសប្រមានអ្នក ដែលចូលចិត្តអាងលុយនិងអំណាចនិងភាពផ្តាច់ការ
«ថើប ថ្ពាល់ 1000  ថើប មាត់ គឺ 2000 »ស៊ាវចាន់
«ចុះបើ អង្អែល ?»អុីបូ
«3000 បើ បន្សល់ស្នាកស្នាមគឺ 5000! ហើយលោកក៍ត្រៀមទៅចំពោះស្នាមទាំងនេះ !» នាយតូចហែកអាវខ្លួនដោយកំហឹងពេលដែលនិយាយដល់ស្នាមស្នេហ៍ដែលគេបន្សល់ទុក
«តម្លៃហាងឆេង ?»រាងក្រាស់សួរក្លែងទៅរាងតូចដែលទាមទារ សំណងគ្រប់កន្លែងដែលគេប៉ះពាល់ខ្លួន
«ត្រូវហើយ.. ហើយបើលោកបំពានខ្ញុំគឺ 1លាន !»រាងតូចនិយាយដោយចង់ឈ្នះ តើ អ្នកណា ទៅ ល្ងង់ជះលុយកំរិតនិង ..តែវាមិនស្រួលដូចគេគិត បើ ម្នាក់នោះជា វ៉ាង អុីបូ ខាស្នូវ៉ា កូនកាត់ ចិន អេស្ពាញ
«10 លាន ... ឯង ត្រូវកំដរខ្ញុំ រហូតដល់ខ្ញុំអស់ចិត្ត omega តូច !»
វា ត្រឹមជាកម្ទេចលុយដែលលោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា កំណាច ផ្តល់អោយពេលដែលកូនទន្សាយតូចដែលធ្វើខ្លួនគួរអោយចង់វៃ និងទាមទារសំណងមិនឈប់ ទើបគេត្រូវធ្វើតាមសម្តីចាប់ទន្សាយដាក់ទ្រុងស្លាបមាសរបស់គេ
« អាយ... អត់ទេ ..លោក !» នាយតូចស្រែកដោយការភ័យខ្លាចពេលត្រូវទាញបោះទៅលើគ្រែ ដែលគេទើបងើបមិនប៉ុន្មានម៉ោងមុន
« មួយ... ពីរ... បី ...! អីយ៉ា ជិត20 ស្នាម .. យើងចាំថាដូចជាមាននៅភ្លៅដែរ !» នាយក្រាស់ មិនទុកអោយគេតដៃទេ ក៍ចាប់នាយតូចស្រាតសម្លៀកបំពាក់នោះចេញនិងរាប់ចំនួនស្នាកស្នាមដែលគេបន្សល់ទុក
« អឺ .. លោកគឺថា .. លោកជះលុយ..ហឹម !» នាយតូចសឹងមិនមានពេលតបតរ ព្រោះតែបបូរមាត់កហរាស់ ប្រថាប់ លើបបូរមាត់គេ ដោបឺតជញ្ជក់សឹងតែស្រូបយកព្រលឹងគេទៅហើយ
« ខ្ញុំនិងគិតលុយគ្រប់យ៉ាង .. លោករំលោភខ្ញុំមួយទឹកគឺ 1 លាន !» នាយតូចមិនព្រមចាញ់ឡើយទាំងពេលនេះមើលទៅនៅក្រោមអំណាចគេសោះ
« ចឹងចាំរាប់ទៅ ... យើងនិងបាញ់លុយចូលកុងឯង !» អុីបូ ក៍មិនណយ តបតរ វិញដោយមិនខ្លាច
« អត់ទេ ខ្ញុំចង់បានលុយសុទ្ធ ! » ស៊ាវចាន់
« យើងមិនបោកឯងទេ !» អុីបូ មានអារម្មណ៍ថាគួអោយអស់សំណើចណាស់ពេលស៊ាវចាន់ រកគ្រប់វិធីអោយឈ្នះគេ
« ចុះបើលោកបោក ? ខ្ញុំចង់បានលុយសុទ្ធ ...!» ស៊ាវចាន់ នៅតែផ្គើនព្រោះគិតថា យ៉ាងមិចយ៉ាងម៉ា ក៍ប្រហែលគេមិនហ៊ានទេ
« និយាយហើយកុំលេបសម្តីណា៎ ?» អុីបូ និយាយហើយក៍ងើប ភ្លាមទៅ បើកទ្វារ ហៅ វីនសូរ
« វីន !»
« មានអីមែនទេ ចៅហ្វាយ !» វីនសូរ រត់ចូលមកក៍ឃើញ សភាពមើលទៅដូចជាមានសង្រ្គាមចឹងតែក៍គាំងពេលលឺអ្វីដែលអុីបូ និយាយ
« ទៅ បើកលុយ យកមក 50 លាន .. នៅក្នុងរយះពេលមួយម៉ោង !» នាយក្រាស់ ហុចកាតខ្មៅ របស់គេអោយទៅ វីនសូ ដែលទទួលទាំងញ័រដៃ
« 50 លាន ផងឬ ចៅហ្វាយ ?» វិនសូរ
« អឺ របស់ដែលកំពុងចចារ មានតម្លៃ ខ្ពស់បន្តិចលើកនេះ !» សម្តី អុីបូ ធ្វើអោយស៊ាវចាន់ សឹងរក រន្ធតូចមួយហើយចូលទៅពួននៅទីនោះជាទីសុវត្ថិភាពទើបបាន ..
បន្ទាប់ពីវិនសូរចាកចេញទៅ នាយកហរាស់ក៍តាមមើលអ្នកដែលរៀបចំខ្លួនងើបចេញពីគ្រែ
«ចង់ទៅណា ?» អុីបូ
« ខ្ញុំ ... ខ្ញុំត្រលប់ទៅបន្ទប់ហើយ !» នាយតូចនិយាយតាំងរញ័រ ចង់ត្រលប់ទៅវិញហើយសុំឈប់ធ្វើ ការងារនេះតែម្តង
« មិចនិងកើត..ក្រែងយើងព្រមព្រៀងគ្នាហើយមិនចឹង?» អុីបូ អង្គុយជិតនាយតូចនិង យកដៃ វាសសក់ លើមុខរលោងដែលរញ៉េរញ៉ៃ
« គឺថា .. លោកកំប្លែងពេកទេដឹង ! ហើយ ទោះខ្ញុំជាអង្គរក្ស សុីឈ្នួលលោក .. តែលោកមិនគួរលេងសើចនិងខ្ញុំដែរ !» ស៊ាវចាន់ ខឹតចេញពីរាងក្រាស់ បន្តិច តែ ថាអ្នកម្ខាងទៀតមើលទៅចម្លែក
« អង្គរក្ស ? នោះជា តួនាទីនាយជាមួយប្អូនស្រីយើង !»នាយក្រាស់ និយាយហើយក៍ទាញចង្ការតូចអោយងើយមុខមើលមកគេចំៗ
« តែ ឯងជាមនុស្សរបស់យើងចាប់ពីពេលនេះទៅហើយ !» អុីបូ ថាហើយក៍អោនថើបនាយតូចយ៉ាងថ្នមៗ  ធ្វើអោយស៊ាវចាន់ បិទភ្នែកទទួលយកស្នាមថើបនោះយ៉ាងមិនដឹងខ្លួន ថែមទាំងឆ្លៀតលើកដៃស្រាក់ករអ្នកមានមាឌធំជាប់ ...កាយស្តើងត្រូវផ្តេកទៅលើគ្រែធំទូលាយសារជាថ្មីរួមជាមួយនិង ម្រាមដៃក្រាស់អង្អែលសព្វសាច់ .. បបូរមាត់ថើបប្រដេញតាមកញ្ចឹងករសរ ខ្ចីចុះតាម ដើមទ្រូងសរស្គុះ និងបន្តមកដល់ ក្បាលពោះសិចសុី .. ដែល ផេតផត តាម អារម្មណ៍ម្ចាស់ខ្លួន
« ក្រូក ...!» សម្លេងនោះធ្វើអោយសកម្មភាពទាំងអស់ត្រូវគាំងនៅមួយកន្លែង
« ខ្ញុំ... ឃ្លាន!» នាយតូច ច្រត់កែងដៃងើបខ្លួនមកប្រាប់នាយក្រាស់ ដែលសម្លឹងមើលមកគេ
« ហាហា ... ok .. យើងនិងអោយឯងញុាំអោយឆ្អែតហើយបន្ទាប់មកយើងនិងសុីឯងអោយសមតម្លៃ !» នាយក្រាស់ ក្រោកឈរឡើងពេញតួនិង ទាញកន្សែងទៅបន្ទប់ទឹកទាំងគេចង់តែសើចអោយលឺ ពេលដែលឃើញទឹកមុខដូចក្មេងរបស់ ស៊ាវចាន់
« នេះយើងត្រូវក្លាយជាប្រុស របស់គេ ? មិនអាចទេ !» ស៊ាវចាន់ ក្រវីក្បាល មិនយល់ស្របនិងគំនិតខ្លួនតែគេក៍មិនអាចប្រកែកថា ចូលចិត្តការប៉ះពាល់នោះ .. វាពិតជាកក់ក្តៅនិង ចង់នៅក្បែរគេយ៉ាងគួរអោយចម្លែក
1 ម៉ោងក្រោយមក
អាហារជាច្រើនមុខត្រូវកម្ម៉ង់យកមកបន្ទប់ពិសេស តែអ្នកដែលញុាំត្រឹមមាននាមជាអង្គរក្ស ប៉ុណ្ណោះ
« ញុាំតិចៗ ទៅគ្មានអ្នកណាដណ្តើមទេ !» អុីបូអស់សំណើចជាថ្មីនិងរាងតូចដែលញុាំគ្រប់យ៉ាងដោយមិនអៀនខ្មាស វា ខុសប្លែកពី omega ផ្សេង ហើយក៍មិនដូចនារីឯណាទៀត
« ខ្ញុំគិតថា លោក.. ឈប់លេងសើចទៅ .. ខ្ញុំគ្រាន់ជកូនឈ្នួលមិនបានចង់អ្វីដែលលើសនិង !» នាយតូចនិយាយទាំងថ្ពាល់ប៉ោងដោយអាហារ
« ឯងគិតថា យើងជាមនុស្ស និយាយលេងសើចច្រើន ?» អុីបូ
« ហឺ ? តែថា វាមិនសម ! ខ្ញុំគិតថា លោកច្រលំហើយ ! ណាមួយរឿងគូដណ្តឹងដែលលោកនិយាយក្នុងកម្មវិធីនោះទៀត !» ស៊ាវចាន់
« យើងមិនដែលច្រលំ !» អុីបូ
« ហុយ .. បាទ លោកម្ចាស់ ខាស្នូវ៉ា ដ៍ល្អឥតខ្ចោះ តែថា ខ្ញុំសូមបដិសេធសំណើរទាំងអស់ហើយលោក កុំមករវល់ជាមួយខ្ញុំទៀត បើអាចខ្ញុំសុំទៅវិញនៅថ្ងៃនេះ !» ស៊ាវចាន់ បដិសេដគ្រប់យ៉ាងហើយក៍មលលមុខអុីបូដែលអង្គុយគងពាក់ខ្លា សម្លឹងមកគេដូចគ្នា
តុក តុក
« ចូលមក !»
« ចៅហ្វាយ ! » វីនសូ ដើរចូលមកជាមួយវ៉ាលីដ៍ធំមួយ
« ដាក់ វានៅទីនេះហើយឯងចេញទៅ !» អុីបូ និយាយហើយក៍បញ្ជាអោយកូនចៅចេញដូចគ្នា តែអ្នកម្ខាងទៀតបែរជាកំពុងសម្លឹងមើលមុខស៊ាវចាន់ យ៉ាងភ្លឹក
« វីនសូ!» អុីបូ សង្រ្គឺតធ្មេញ ហៅឈ្មោះកូនចៅ
« បាទ ! ចៅហ្វាយមានអីមែនទេ ?» វីនសូ
« ចេញ !» សម្តីមួយម៉ាត់ ខ្លីតែធ្វើអោយវីនសូរលាយភ្លាមៗ តែម្តង
( ហុយ ! គ្រាន់តែសម្លឹងក៍មិនបានចៅហ្វាយនេះមិនទាន់ជាអ្វីនិងគ្នាផង ) វីនសូ បានគិតក្នុងចិត្តហើយចាកចេញភ្លាមព្រោះតែខ្លាចលោកម្ចាស់ ខាស្នូវ៉ា ខឹងក្រោធឡើងមក
« ហើយនេះវ៉ាលីស្អីនិង ?» ស៊ាវចាន់ សួរទាំងមាត់នៅទំពារអាហារនៅឡើយ
« លុយ សុទ្ធ តាមដែលនាយចង់បាន!» អុីបូ និយាយចប់ នំប័ុងដែលស៊ាវចាន់កំពុងញុាំត្រូវជ្រុះចេញពីមាត់ហើយសមីខ្លួនសឹងលេបមិនចូល
« ប៉ុ.. ប៉ុន្មានទៅ ?» ស៊ាវចាន់
« 50 លាន !» អុីបូ
« ហា៎ ? 50 លាន ?»