ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ 9

ភាគ9
តាមផ្លូវ
រាងតូចដែលគេងលក់តាំងពីនៅលើយន្តហោះគ្រប់យ៉ាងត្រូវរៀបចំយ៉ាងមានសណ្តាប់ធ្នាប់និងរៀបរយដោយលោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា ដែលទាំងអោបក្រសោបមិនលើកលែងមួយនាទី
« ចៅហ្វាយ ... ពួកយើងទៅភូមិគ្រិះធំតែម្តង ?» វិនសូរសួរទៅ នាយក្រាស់ ដែលដាក់នាយតូចលើភ្លៅនិងមើលអ្នកម្ខាងទៀតមិនមានសង្ឃឹមថានិងភ្ញាក់ទាល់តឬសោះ
« និងហើយ ... និយាយចឹងកុំភ្លេចតាមការពារ អុីលីងអោយជាប់យើងគិតថា អាដេវីត និងឆកលៀតឪកាសក៍ថាបាន !» អុីបូ បញ្ជាកូនចៅទោះគេមានចិត្តស្រលាញ់អ្នកណាក៍មិនដែលភ្លេចប្អូនស្រីរបស់ខ្លួនហើយគេក៍មិនចង់បណ្តោយអោយនាងមានគ្រោះថ្នាក់អ្វីទាំងអស់ !
« បាទចៅហ្វាយ !» វិនសូរ និយាយចប់ ឡាន សារីទំនើបក៍ចាកចេញទៅ ហើយអុីបូក៍ឆ្លៀតពេលបន្តិចសម្រាកដូចគ្នា
រសៀល នៅ អេស្ពាញ
នាយតូចក្រោកពីដំណេក និងក្រឡេកមើលជុំវិញជាមួយបរិស្ថានថ្មីប្លែកភ្នែក
« ទីនេះជា ?» ស៊ាវចាន់ ចុះពីគ្រែ និងដើរទៅបើកទ្វារបន្ទប់ក៍ឃើញថា ជាភូមិគ្រិះធំស្កឹមស្កៃ មិនចាញ់ភូមិគ្រិះនៅ ប្រទេសចិននោះទេ តែអ្វីដែលចាប់ភ្លឹកនោះគឺរូបថតគ្រួសាររបស់នាយក្រាស់ ដែលមានអុីលីងនៅឈរ ម្ខាងម្នាក់ ពីអុីបូ
« អ្នកប្រុស តូច !» ស្រីជនជាតិម្នាក់រត់មកមើលរាងតូចនិង និយាយភាសាអន្តរជាតិ
« បាទ ? សួស្តី !» ស៊ាវចាន់
« ចៅហ្វាយ ប្រាប់ថា គាត់ទៅមើលការងារ បើអ្នកប្រុសងើបអោយនាំទៅពិសារអាហារ !» អ្នកបម្រើនិយាយផង ចង្អុលបង្ហាញផ្លូវនាយតូចផង ហើយគេក៍ដើរតាមទាំងមានអាហារជាច្រើនតម្រៀបនៅលើតុ
« ហូ.. ច្រើនណាស់ !» នាយតូចមើលអាហារទាំងនោះដោយការស្រេកឃ្លាន តែនាយតូច ប្រាកដណាស់ថា ញុាំមិនអស់ទេ
« នេះសម្រាប់អ្នកប្រុស .. ចៅហ្វាយថា អ្នកប្រុសចូលចិត្ត !» អ្នកបម្រើ បានលើកយកទឹកផ្លែឈើស្រស់ មកអោយនាយតូចទាំងញញឹមណែនាំអាហារជាច្រើនចំពេលដែលនាយតូចទាំងឃ្លានទាំងចង់ដឹងទើបសាកគ្រប់យ៉ាងដោយអារម្មណ៍សប្បាយៗ
« ហុយ ... ឆ្អែតហើយ !» ស៊ាវចាន់ ងើបចេញពីតុអាហារដោយមិនភ្លេចអរគុណគ្រប់គ្នា .. ចំណែកអ្នកបម្រើក៍មិនហ៊ានរំខានអ្វីទើបបានជាទុកអោយនាយតូចដើរមើលជុំវិញផ្ទះដោយអារម្មណ៍ប្លែកភ្នែក
សួរផ្កា ..
« ស្អាតណាស់ .. តែវាមើលទៅមិនសមនិងទីនេះសោះ !» នាយតូច កាន់ផ្កាទាំងនោះនិងឆ្លៀតអោនទៅថើបទៀត
« ហេ៎ ឯងជាអ្នកណា៎ !» នៅសុខៗ ក៍មានបុរសម្នាក់ ចេញមកស្រែកអោយនាយតូចជាភាសា អេស្ពាញ តែអ្វីក៍គាំងដូចនិង ខ្សែភ្នែកដែលកំពុងមលលមកគេ ព្រោះតែនាយតូចនៅក្នុងឈុតអាសាមីនិងខោជើងខ្លីបញ្ចេញជើអស្រលូនស្អាត
« ឯងជាអ្នកបម្រើថ្មីមែនទេ ? យើងមិនធ្លាប់ឃើញមុខ !» បុរសនោះ និងជាភាសា អេស្ពាញ នាយតូចមិនយល់ទើបមិនតប និងចង់ដើរចេញ
« នែ .. យើងសួរមិនឆ្លើយ. ឯងដឹងថាយើងជាអ្នកណាទេ ?» គេព្រហើនហ៊ានឡូកដៃមកចាប់ករដៃតូចនោះខ្លាំងៗ ធ្វើអោយនាយតូចពង្រះ
« លែងខ្ញុំ ...! » ទីបំផុតនាយតូចក៍តបទៅវិញនិងព្យាយាមប្រលេះដៃមាំនោះ
« យា៎ ជាជនជាតិគេ ? ឬ ជាពួកលួចមកធ្វើការមែនទេ ?» គេនិយាយភាសាបរទេសលាយធ្វើអោយនាយតូចយល់
« ធ្វើការ ? អត់ទេលែងខ្ញុំ !» នាយតូចមិនសូវយល់ន័យឯគេម្ខាងទៀតក៍ដូចគ្នា
« មកថ្ងៃដំបូងធ្វើខ្លួនមិនល្អសោះគួរតែដាក់ទោសរបស់អ្នកបម្រើទើបសម !» កែវភ្នែកមិនល្អមើលមករាងតូចក្នុងន័យអ្វីម្យាង ហើយស៊ាវចាន់ ក៍អាចមើលដឹងដូចគ្នា
« លែងខ្ញុំ ... ជួយផង .... ជួយ ហឹម !» ស៊ាវចាន់ ស្រែកមិនទាន់បានអីផងក៍ត្រូវខ្ទប់មាត់ទៅហើយ
« អីយ៉ា .. គ្រាន់តែប៉ះបន្តិចក៍លេងខ្លួន អាក្មេងរឹក. .. កុំនិយាយថា ឯងតែងខ្លួនសិចសុីចឹងចង់ ពង្វក់ ចៅហ្វាយយើងណា៎ !» តាមគេដឹងថាចៅហ្វាយធំមកថ្ងៃនិង តែគេទើបមកពីមើលប្រពន្ធទើបមិនដឹងថា អុីបូបានមកដល់ហើយ
« ហឹម... ហឹម !» នាយតូចព្យាយាមរើបម្រាស់ព្រោះតែគេមានមាឌធំជាងទើបនាយមិនអាចងាយតដៃ
« អូច អាក្មេងឆ្កួត !» បុរសនោះស្រែកដោយការឈឺចាប់ពេលដែល ស៊ាវចាន់ ខាំដៃរបស់គេមួយទំហឹងនិងរត់ចូលផ្ទះបាត់ .. តែគេនៅតែតាម ..
« ឯងកុំរត់ ... ឯងជាចោរមែនទេ ... ជួយចាប់ចោរ អ្នកទាំងអស់គ្នា !» គេរត់ប្រដេញតាមទាំងនាយតូចរត់មិននិយាយអ្វីទាំងអស់បន្ទាប់មក ក៍រត់ទៅបុកនិងរាងកាយមាំរបស់ អុីបូ តែម្តង
« អាយ... អា៎ លោកម្ចាស់ !» ស៊ាវចាន់ បិះនិងដួលទៅហើយបើកុំមាន ដៃមាំមកចាប់ជាប់ទាន់វេលា
« លោកម្ចាស់ធំ ... នេះជាចោរលោកម្ចាស់ ... ចោរលួចចូលមក...!» នាយប៊ីនបម្រុងចាប់ទាញនាយតូចតែ ស្រាប់អុីបូ ក្រវាសដៃគេចេញនិងមើលទៅរាងតូចក្នុងរង្វង់ដៃ
« ឯងថាអ្នកណាចោរ !» អុីបូ មើលទៅអ្នកដែលបម្រើក្នុងភូមិគ្រិះនេះតាំងពីជំនាន់ជីតា មកម្លេស
« ក្មេងនេះចៅហ្វាយ ..! ខ្ញុំឃើញវាអើតឡើម !» នាយប៊ីននិយាយហើយវិនសូរឈរទះដៃលើថ្ងាសហួសចិត្តតើគេមើលយ៉ាងមិចថា ក្មេងនេះជាចោរ
« ចោរ ?» អុីបូ ហៅម្តងទៀតហើយស៊ាវចាន់ ក៍ងើយមុខមើលមកគេ ពហរោះនាយតូចមិនយល់អ្វីដែលអុីបូនិយាយជាភាសា អេស្ពាញ
« ចោរ !» មហតងទៀតអុីបូ និយាយជាភាសា អង់គ្លេសធ្វើអោយស៊ាវចាន់ បើកភ្នែកធំ
« ចោរ ? លោកថាអ្នកណាចោរ ?» អស់ពីភ័យនាយតូចក៍ដំឡើងទឹកមុខដាក់នាយក្រាស់ដោយចំពោះតែម្តងនិងខឹងឆេវពេលលឺគេហៅថាចោរ
« ចុះអ្នកណាលួយលុយ5 លានរត់ទៅ ? អានិងមិនហៅថា ចោរ ?» អុីបូ និយាយហើយស៊ាវចាន់ ក៍ខឹងឆេវ និងបង្វិលខ្លួនចេញដោយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់
« អេ៎ ... ស៊ាវចាន់ .. អូនទៅណា !» អុីបូដើរតាមនាយតូច ក៍ត្រូវគេងាកមកសម្លក់
« លោកថា ខ្ញុំជាចោរ .. ចឹងចាប់ខ្ញុំដាក់គុកទៅ .. បើមិនចឹងខ្ញុំនិងប្តឹងលោកវិញហើយ !» នាយតូចងាកមកភ្លាមថាអោយ រាងក្រាស់ដែលឈរអេសក្បាល
« ថីនិងមិចក៍ខឹងយើង ? ឬ អ័រម៉ូនដំណើរការមិនល្អ !» អុីបូ នៅតែទៅតាមអ្នកដែល ជ្រំជើងឡើងទៅជាន់លើ ចំណែកវិនសូ ក៍អស់សំណើចដែរ
« លោកវីន ? គេជាអ្នកណា ?» នាយប៊ីនសួរពេលចៅហ្វាយនៅទីនេះគេក៍មិនហ៊ានខ្លាំងអី
« គាត់ឬ ? ជាមនុស្ស របស់ចៅហ្វាយ .. សំណាងហើយគាត់មិនរករឿងឯង !» វិនសូរថាហើយក៍ដើរចេញទៅធ្វើការងាររបស់ខ្លួនទាំងលឺសម្លេងតវ៉ាគ្នា បែបគូស្នេហ៍ពីជាន់លើមក
« អរ ការពិតប្រុស ចិញ្ចឹមរបស់គេសោះ ! ចឹងតើ បានស្អាតសិចសុី !» នាយប៊ីន លិតមាត់ករ គេធ្លាប់ប៉ងគ្រប់គ្នា ក្នុងផ្ទះនេះហើយទោះជា អ្នកបម្រើស្រីស្អាតក៍ដោយទើបជាហេតុគ្មានអ្នកណាហ៊ានអោយដៃអុីបូព្រោះតែ ពួកនាងក៍ជាស្រីរបស់ អ្នកចាត់ការក្នុងផ្ទះនេះដែរ
បន្ទប់ ស៊ាវចាន់
« ខ្ញុំចង់ទៅវិញ ហេតុអីក៍នាំខ្ញុំមកទីនេះ !» នាយតូចគប់ខ្នើយឡើងរប៉ាត់រប៉ាយ ការពិតនាយខឹងអន់ចិត្តនិង រាងក្រាស់ ច្រើនជាងដែរថា គេជា ចោរ
« នេះអូន ងរ អីទៀតហើយ បងតាមមិនទាន់ទេ !» អុីបូ
« លោកកុំចូលមកជិតបើមិនចង់អោយខ្ញុំវៃលោក !» នាយតូចលលកដៃជើងហាក់ បង្ហាញក្បាច់គុណ តែនាយក្រាស់ មិនខ្វល់និងចូលទៅ ចាប់ដៃដែលកំពុងចង់ដាល់គេ
« នេះអូនញុាំឆ្អែត គេងឆ្អែតគិតចង់តែរករឿងបងតែម្យ៉ាងទេ ? » អុីបូ ចាប់ដៃនោះជាប់និងសួររកចម្លើយ
« លែងខ្ញុំ ... លោកចង់បង្ខំខ្ញុំទៀតហើយមែនទេ ? ខ្ញុំមិនព្រម ! ហឹក » ទឹកភ្នែកអ៊ុនៗ ហូរស្រក់ចុះមក ពេលគិតថាអ្នកម្ខាងទៀតនុងជំរិតបង្ខំ
« ឆ្នាស់បែបនេះសមតែធ្វើអោយងើបពីគ្រែមិនរួច1 អាទិត្យ !» អុីបូមិននិយាយតែមាត់ ទេ និងច្រានរាងតូចទៅលើគ្រែភ្លាម
« អាយ... អាមនុស្សឆ្កួតកាម អាតោ ស្រេកឃ្លានតណ្ហា យើងនិងប្តឹងប៉ូលីសអោយចាប់ឯង !» នាយតូចស្រែកនិងធធាក់ដៃ បម្រុងគេចតែត្រូវគេចាប់ជើងជាប់ អូសមកនៅក្រោមទ្រូងមាំ
« អីយ៉ា បានដៃ រេបទាំងខ្សែ អាប់ដេត ជេរប្តីទៀត .. ចឹងបងគិតត្រូវហើយដែលបង្រ្កាបអូនអោយនៅមួយកន្លែងទើបបាន !» អុីបូ និយាយហើយដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញពីខ្លួនអស់ទាំងរបស់រាងតូចទៀត
« អត់ទេ .. ខ្ញុំមិនពហរម បើលោករំលោភខ្ញុំទៀត ខ្ញុំនិងប្តឹងលោកពិតមែនហើយ !» នាយតូច ងើបក្បាលសហរែកគំហកដាក់គេ មនុស្សអី អោយតែគេភ្ញាកើដឹងតែរំលោភតែម្យ៉ាង
« អោយតែអូនអាចក្រោកបាននៅព្រឹកស្អែក .. !» អុីបូ និយាយហើយក៍អោនទៅញក់ញីរាងកាយតូចនិងចាប់ដៃដែលវាយលើគេ មិនឈប់នោះទៅលើក្បាល
« អត់ទេ ... អាយ.. លែង អាខ្មោចតណ្ហា .. អស៎ ថ្នមៗ ឈឺ !» ស៊ាវចាន់ពេកមាត់យំពេលដឹងដល់របស់រឹងមាំទំលុះភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួនគេនៅឈឺនិងផ្សារនៅឡើយ
« អា៎ ហេតុអីក៍តឹងណែនរហូតយ៉ាងនេះ !» នាយក្រាស់ មើលទៅកន្លែងផ្សារភ្ជាប់វាកក់ក្តៅ និងរំភើបសំរាប់នាយណាស់ នាយតូចតែងផ្តល់ភាពរួមរិតដែលខុសពី អ្នកផ្សេង..
« ហឹក .. ឈឺ លោកថ្នមៗបនហតិចទៅ អា៎ អា៎ យឺតៗ !» នាយតូចអស់ កទ្ធភាពប្រកែកក៍មានតែសុំអង្វរគេ ខាំមាត់ខឹងចិត្តដែលត្រូវគេបំពានមិនលោះពេល
ផ្លាប់ៗ ផ្លាប់ៗ
« អាស៎ ស្រួលណាស់ អូនសម្លាញ់ ..! » នាយក្រាស់ គ្មានទៅស្តាប់លឺពាក្យអង្វរគេទេ ក្នុងខួក្បាលរបស់គេគិតថា នោះជាសម្លេងថ្ងូររបស់រាងតូចច្រើនជាងទើបនាំខ្លួនប្រាណសម្រុកមិនសំចៃដៃ ធ្វើអោយនាយតូចយំតូចចិត្តយ៉ាងខ្លាំង
« ស្អែកយក កាត មួយទៅ ចាំអោយ វិនសូនាំទៅដើរលេង !» នាយក្រាស់កម្រើកខ្លួនផង ថើបលួងលោមផ្តិតយកទឹកភ្នែករបស់ រាងតូចផង
« អាស៎ អាស៎ ប៉ុន្មាមទៅលោក ? » នាយតូចមិនភ្លេចសួរពេលគេនិយាយដល់រឿងកាតនោះ យ៉ាងណាក៍មិនព្រមលះបង់ខ្លួនfree
« 20 លាន .. តែយប់នេះអូនត្រូវកំដរបង !» នាយក្រាស់ ញញឹមសមចិត្តគេដឹងថា នាយតូចជាមនុស្សស្រលាញ់លុយ និងចាយវាយសន្សំណាស់ ទើបគេប្រើប្រាស់វាជាធ្នាក់លួងលោមអ្នកម្ខាងទៀត
« 20 លាន.. អាស៎ យឺតៗ មើល ! 20 ទឹកមែនទេ ?» នាយតូចប្រើខួរក្បាលតូចបែងចែកលុយដែលគេអោយ !
« បែបនិងដឹង អស៎ !» នាយក្រាស់សម្រុក មិនប៉ុន្មានក៍ដល់ទី ហើយបង្វិលរាងតូចអោយគេងផ្កាប់និងទាញត្រកៀកសាយមករកគេ ...តែ ត្រូវដៃស្រឡូន ទប់ចង្កេះមាំនិងងាកមកគេដោយទឹកមុខប្រាកដប្រជា
« អត់ទេ ខ្ញុំអោយលោក3 ទឹក... តែលោកថើបខ្ញុំជាង 20ដងហើយ ..នៅអំបាញ់មិញ បឺតមាត់ទៀត .. ខ្ញុំ យកទាំងអស់តែ10 លានទេ !» នាយតូចតវ៉ា ហើយក៍ចំហរមាត់ធ្លុងពេលត្រូវគេដាក់ភាពរឹងមាំម្តងទៀត
« នេះអូនមានអាជីពជាអង្គរក្ស ឬ អ្នកជំនួញ ?» នាយក្រាស់សួរក្នុងពេលដែលរាងកាយកំពុងរលាក់តាមចលនាគេ តែបែរជាតវ៉ា រឿងលុយទៅវិញ
« អា អា៎ អាស.. វាជាអ្វីយើងនិយាយគ្នា .. ឯណឡុយឯទៀត ?»  នាយតូចមិនភ្លេចសួររឿងលុយដែលគេអោយហើយនោះទេ
« ក្នុងថត តុ !» នាយក្រាស់ និយាយហើយក៍បំបោលមិនសំចៃ មិនចង់លឺ គូដណ្តឹងក្នុងនាមនេះ តវ៉ា ជំនួញជាមួយគេទេ តែមិនបាន ប៉ុន្មានផង នាយតូចក៍ជេរប្រទេច អុីបូ យ៉ាងខ្លាំងពេលគេលេងខ្លាំងដៃ និង ជាច្រើនទឹក
« អាយ .. មនុស្សឆ្កួតខ្ញុំនិងប្តឹងលោក !»