ច្រលំស្នេហ៍លោកម្ចាស់ខាស្នូវ៉ា 🔞(ចប់)

ភាគ14

ភាគ14
ព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់
ស៊ាវចាន់មិនព្រមដេកពួនអ្វីទាំងអស់បណ្តាលអោយផ្ទៃមុខសររលោងក្លាយជាផែនដាទៅហើយតែអុីបូកាន់តែហួសចិត្តពេលក្រោកមកឃើញរាងតូចអង្គុយបត់ជើងក្បែរហាក់ដូចជាខ្មោចមកទាមទារអ្វិមួយមួយព្រមទាំងសក់សើងមើងអស់ទៅហើយ ..
« ស៊ាវ.. ស៊ាវចាន់ ? អូនធ្វើអីនិង? កុំនិយាយថាពេញមួយយប់អូនមិនគេងណា?» អុីបូសួរទៅរាងតូចចង់តែអស់សំណើចនិងភ្នែកដែលដកខ្មៅ
« អូនខ្លាចបងនាំអូនទៅឋានសួគ៍.. ចុះបងមិចក៍មកវិញ?» សម្តីនាយតូចធ្វើអុីបូ ហួសចិត្តអស់ពាក្យនិងថ្លែង នេះគេមិនដឹងឬ ធ្វើពុតដើម្បីញិកញក់មកកាន់នាយ?
« ពុទ្ធោអើយ.. ក្មេង! បងមិនមែនសម្លាប់អូនឯណា៎ បងមានន័យថា.. អឺ អោយអូនមានក្តីសុខពេលពួកយើងនៅជាមួយគ្នាទេ » អុីបូទាញកាយតូចមកអោបក្រសោបក្នុងចិត្តទាំងអាណិតស្រលាញ់ក្មេងម្នាក់នេះតាំងពីជួបលើកដំបូង
« អូនមិនជឿ... បងចូលចិត្តរំលោភអូន.. បងចង់រំលោភហើយសម្លាប់មែនទេ ? អត់ទេ អូនមិនជឿ !» នាយតូចច្រានអុីបូចេញហើយក៍ងើបចេញពីគ្រែដែរ
« នេះអូននិយាយអី ? ហ្ហើយ អូនកើតអីបានជាគិតបែបនេះ ?» អុីបូ ឈរអេះក្បាល មិនយល់ថាមានរឿងអ្វីទៅកាន់នាយតូច
« គឺ អូនមើលរឿងជាមួយមេដោះណា! គាត់ថា ប្រុសសង្ហាទុកចិត្តមិនបានទេ រោគចិត្តយកស្រីនាំឋានសួរគ៍ហើយសម្លាប់ចោល !» ស៊ាវចាន់
ផាច់
សម្លេងអុីបូទះក្បាលខ្លួនឯងហួសចិត្តអស់ពាក្យនិយាយ ហើយក៍ដកដង្ហើមធំមុននិងច្រត់ចង្កេះមើលមកស៊ាវចាន់
« ចុះបងនាំឋានសួរគ៍ហើយ អូនមានស្លាប់ឯណា ?» អុីបូ មានតែ បណ្តោយទៅសិនចង់ដឹងថា ស៊ាវចាន់និងនិយាយអី
« គឺអូនមិនគេងទេ .. បើអូនគេង បងនិងធ្វើដូចតួរោគចិត្តនោះអញ្ចឹង !» ស៊ាវចាម់ តបវិញទាំងអេះអុញ
« ងាប់... នេះអូនថាបងជាពួករោគចិត្ត?» អុីបូ
« បើវាពិតមែន.. បង.. ហឹក.. រំលោភខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ.. ហឹក តែថាបងជំពាក់ខ្ញុំ10 លាន អោយមក !» ស៊ាវចាន់ យំខ្សឹកខ្សួលតែក៍មិនភ្លេចលាដៃទៅកាន់នាយក្រាស់ដែលឈរក្រវីក្បាល សឹងតែដាច់ចេញមកហើយ
« អូ.. នេះបានអូនជាប្រពន្ធខាតឬ ចំណេញ ?» អុីបូ ដើរមកជិតនាយតូចនិងទាញគេអោយអង្គុយលើភ្លៅមាំ លើគ្រែព្រមទាមងជូតទឹកភ្នែកអោយដែលមើលទៅមិនសមសោះដែលយំនៅព្រឹកព្រលឹមបែបនេះ
« អ្នកណាថាអូននិងធ្វើជាប្រពន្ធបង ?» ស៊ាវចាន់ ខាំមាត់តិចៗ មើលមកមុខមាំដែលកំពុងមើលមកគេដូចគ្នា
« ហេតុអី ? ធ្វើប្រពន្ធបងមិនល្អត្រង់ណា?» អុីបូហាក់ខឹងបន្តិចដែល.. គេខំអាណិតស្រលាញ់ ទទួលខុសត្រូវយកធ្វើជាប្រពន្ធតែស៊ាវចាន់បែរជាមិនពេញចិត្តទៅវិញ
« ប្រពន្ធណា៎ អត់ល្អទេ.. ធ្វើការងារមេផ្ទះច្រើន.. រវល់តែរឿងក្នុងផ្ទះ អត់បានរកការងារធ្វើ អត់បានលុយ .. គ្រប់យ៉ាងគឺ free សម្រាប់ប្តី. ជាពិសេស គឺរឿងប្តីមានស្រីនិងតែម្តង ! » ចម្លើយដ៍មានន័យនោះធ្វើអោយអុីបូផ្ទុះសំណើចតែម្តង ចេះគិតទៅរួច
« ហាហា .. អ្នកណា ថាធ្វើប្រពន្ធបងអត់មានលុយចាយ?» អុីបូដឹងថា ក្មេងនេះប្រាកដជាគិតរឿងលុយធំនិងហើយ ទើបចាក់បណ្តោយ
« អូននិយាយមែនណា* នៅបែបនេះល្អហើយ! បងនិងអោយលុយអូនច្រើនៗ លូវអោយមក10 លាន ថ្លៃយប់មិញ !» ស៊ាវចាន់ លាដៃដូចដើម ទៅកាន់អុីបូ
« យាហី.. មិនភ្លេចសោះ! តែថា យប់មិញមិនបាន10ទឹកឯណា ! មិចក៍ កោ តម្លៃយ៉ាងនេះ ?» អុីបូ
« អត់កោទេ បងមើលនេះ អូនអត់គេងទេ! ចឹងពិននិងសមតម្លៃហើយ !» ស៊ាវចាន់
« ទីនេះជា អេស្ពាញ គេមិនចាយលុុយយ័នទេ .. ចាំបងអោយ 15 លាន អុឺរ៉ូ .. !» ហេតុតែចង់យកចិត្តទើបអុីបូ ព្រមតាមប្រពន្ធតូចក្នុងរង្វង់ដៃ
« អត់.. 15 លាន អុឺរ៉ូ ? មិចក៍លេខច្រើនជាង ? » ស៊វចាន់ សញ្ចឹងគិតធ្វើអោយអុីបូមានឪកស លួចថើបនិងអង្អែលប្រាណតូច
« តម្លៃ ប្តូរប្រាក់ យ៉ាងមិចមែនទេ ? » គ្រាន់តែលឺ ភ្លាម នាយតូចហាក់នឹកឃើញអ្វីម៉្យាង
« ចឹងអូនយក លុយ យ័ន ... អត់យកលុយទីនេះទេ !» ស៊ាវចាន់
« តែបងអោយលើសហើយ.. ហេតុអីមិនយក ?» អុីបូ
« ........!» ស៊ាវចាន់ មិននិយាយអ្វីតែមិនព្រមយកលុយជាចំណួនអុឺរ៉ូ ទើបត្រូវលំបាក កូនចៅរាងក្រាស់ ទៅប្តូរកុយដ៍ចំនួនច្រើនមកអោយស៊ាវចាន់ បន្ទាប់ពីនោះមិនប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក
« ហូរ.. នេះចៅហ្វាយ ! ជារបស់ចៅហ្វាយតូចទាំងអស់ ?» វិនសូរមិនចង់ជឿថាអុីបូស្រលាញ់នាយតូចខ្លាំងដល់ថ្នាក់នេះ ..
« នេះ10 លាន យ័ន ! យ៉ាងមិចពេញចិត្តឬ នៅ ?» អុីបូ មើលទៅនាយតូចដែលកំពុងរាប់លុយជាច្រើន មុននិងងើយមុខទៅមើល វិនសូរ
« ដូរជាលុយអុឺរ៉ូ ទាំងអស់វិញ !» ស៊ាវចាន់ និយាយហើយធ្វើអោយគ្រប់គ្នា គាំងតែម្តង
« ខ្ញុំ ស្តាប់អត់ច្បាស់ ចៅហ្វាយតូចនិយាយម្តងទៀតបានទេ ? » វិនសូរ
« ដូរជាលុយ ទីនេះវិញ !» ពាក្យជាថ្មីរបស់ ស៊ាវចាន់ ធ្វើអិយអុីបូដែលតំបូងឆ្ងល់ បែរជាអស់សំណើច គេជាអ្នកជំនួយតើគេមិនដឹងឬ ថាហេតុអី ស៊ាវចាន់អោយកូនចៅគេដូរលុយចុះឡើង !
« ចៅហ្វាយ ...!» វិនសូររកងាកសួរអុីបូ តែគេបក់ដៃអោយទៅធ្វើតាមបញ្ជា មុននិងគេងាកមកតករាងតូច
« បើវា ប្តូរមកតិចជាងចំនួនបងអោយអូន.. អូនត្រូវតាមចិត្តបងថ្ងៃនេះ !» អុីបូដាក់ លក្ខណ ធ្វើអោយកែវភ្នែកថ្លា ក្រឡាប់ចុះឡើងមុននិងង៉ក់ក្បាល ..
ហើយវាក៍ពិតមែនពេលដែលលុយ10 លាន យ័ន វាមានបរិមាណ តែជាង 13 លាន អុឺរ៉ូ ធ្វើអោយកើតចិត្តខឹងភ្លាម
« តែ 13 លានទេ !» ស៊ាវចាន់ និយាយហើយក៍រាងកើតទុក្ខធ្វើអោយអុីបូដែលសុខចិត្តមិនធ្វើការចាំមើលភាពរពឹសរបស់ ស៊ាវចាន់ តើវានិងបានផលយ៉ាងណា ?
« តើ យ៉ាងមិចទៅ ចៅហ្វាយ ?» វិនសូរលួចខ្សឹបទៅនាយក្រាស់ ធ្វើអោយគេតបបន្តិចហើយកូនចៅក៍យល់គ្រប់យ៉ាងហួសចិត្តតែម្តង
« អោយ 15 លាន អុឺរ៉ូ វិញបានទេ ?» ស៊ាវចាន់ ដាក់ដៃច្រត់លើភ្លៅមាំធ្វើភ្នែកដូចកូនឆ្មាកំសត់
« មិនបាន.. និយាយម៉ាត់ណា ម៉ាត់និងហើយក៍តាមបងមក !» អុីបូទាញនាយតូចអោយក្រោកឡើងមុននិងអូសទៅក្រៅ
« អេ៎ ចុះលុយ.. អូនយកលុយទុកសិន !» ស៊ាវចាន់
« អោយ មេដោះយកទៅទុក្នុងបន្ទប់ទឹក.. !» អុីបូបញ្ជាមុននិងដើរចេញទៅទាំងទាញនិងអូសស៊ាវចាន់
« ប្រញាប់ទៅណា ? នេះអូនមិនទាន់សិតសក់ផង !» ស៊ាវចាន់
« មិនសិតក៍ស្អាតហើយ.. អូនបំផ្លាញពេលបងអស់មួយព្រឹកហើយ !» អុីបូ ច្រាន រាងតូចតិចៗ ចូលទៅក្នុងឡាន ស្របពេល ដែលមានឡាន កូនចៅហែហមពីក្រោយ
« លុយ.. 13 លាន អុឺរ៉ី !»
ទីស្នាក់ការចុះអុីតាសុីវិល
ស៊ាវចាន់ កំពុងតែរត់គេចពីអុីបូដែលតាមចាន់នាយតូចចូលក្នុងបន្ទប់ចុះឯកសារ ទាំងវិនសូរក៍រត់ដេញចាប់
« អូនមិនចុះ.. បងបង្ខំអូនមិនបានទេណា៎ !» ស៊ាវចាម់ ស្រែកពីចំងាយហើយរត់ទៅពួនពីកហរោយខ្នងតាយាមួយគូរដែលដើរចូលមក
«ហេតុអី? បងចង់អោយអូនក្លាយពីប្រពន្ធបងពេញសិទ្ធ !» អុីបូដកដង្ហើមគឃូស ព្រោះតែរត់តាមនាុតូចនិងឯង
« ហឹក.. បើអូនក្លាយជាប្រពន្ធបង អូននិងអត់បានលុយហើយ!» នាយតូចនិយាយបែបនេះទាំងកាតរពិតគេមិនបានគិតរឿងលុយតែ នាយមានអារម្មណ៍ថាមិនសាកសមច្រើនជាង
« ហ្ហើយ! បងមានច្រើនណាស់មិនខ្វះអោយអូនចាយទេ ចងើបានប៉ុន្មានក៍បាន !» អុីបូ ស្រែកតបវិញ
« ចៅ.. យាយវិលមុខណាស់ មិចក៍ពួកចៅមិននិយាយគ្នាសិន !» លោកយាយម្នាក់ចាប់ដៃនាយតូចមកចំពីមុខ
« នេះពួកចៅ មកលែងលះគ្នាមែនទេ ?» លោកតា និយាយម្តង
« អត់ទេ គេជាប្រពន្ធខ្ញុំ ខ្ញុំចង់អោយគេមកចុះអុីតាសុីវិល !» អុីបូ
« ខ្ញុំមិនចុះ...!» នាយតូចងាកមុខទៅម្ខាងធ្វើអោយមនុស្សចាស់អស់សំណើច មុននិងលោកតា ដើរទៅជិតរាងក្រាស់រួចក៍ខ្សឹប ...
« ពិតមែនឬ លោកតា ?» អុីបូចំហរមាត់ ពេលស្តាប់លឺដូចនេះទើបដើរទៅជិតរាងតូចហើយលុតជង្គង់
« បង.. បងធ្វើអីនិង ?» ស៊ាវចាន់ និយាយទាំងញ័រ ហើយ សូម្បី វិនសូរក៍ទាញទូរស័ព្ទថតទុកអោយអ្នកនាងគេមើលដូចគ្នា
« បងស្រលាញ់អូន! រៀបការជាមួយនិងបងណា !» អុីបូ
« អូន.. អូនមិនសាកសមនិងបងទេ !» ស៊ាវចាន់ ស្រក់ទឹកភ្នែកពេលឃើញបែបនេះ
« អ្នកណា ប្រាប់អូន?» អុីបូ
« គឺ... » នាយតូចក្រវីក្បាលទាំងយំសស្រាក់
« ចឹងក៍ដឹងទៅថា បងស្រលាញ់អូន.. ព្រមធ្វើជាម្ចាស់តូចភូមិគ្រិះខាស្នូវ៉ាទៅណា !» អុីបូនិយាយម្តងទៀតហើយស៊ាវចាន់ ក៍ង៉ក់ ក្បាល យល់ព្រម
« យេ៎ ចៅហ្វាយតូចយើ់ព្រមហើយ !» វិនសូរស្រែកហើយ ក៍អរជាងសមីខ្លួនទៀតតែថា ..
« លែង....!» សម្លេងលោកយាយស្រែកហើយក៍ដាល់ លោកតាមួយដៃ ..
ផាច់
« អូយ យាយឆ្នាស់... ឆាប់ទៅលែងលះអោយយើងភ្លាម !» សម្លេងមនុស្សចាស់ឈ្លោះគ្នាធ្វើអោយអុីបូ និង ស៊ាវចាន់ មើលទាំងមានសញ្ញាសួរពេញខួរក្បាល
« អឺ.. ស្មានតែយើងចង់នៅជាមួយតាឯងណាស់មែនទេ ?»
« អឺ យើងក៍មិនចង់នៅជាមួយ យាយមុខលុយដូចជាយាយឯងដូចគ្នា »
« នែ អាតាកញ្ចាស់.. មិញ តាឯង អោបយើង អោយមកលុយថ្លៃអោប !» លោកយាយលាដៃទាលុយលោកតា ធ្វើអោយអុីបូស៊ាវចាន់មើលមុខគ្នាភ្លាម
« ហ្ហើយ !»