My Possessive Bodyguard (Not An Angel Series #3)

Chapter: 36

I stopped walking when I saw Lander putting something in his car. He was about to go inside when Manang suddenly went out to talk to him.

I came here because Lander and I hadn't been talking for days. Hindi niya ako nirereplayan sa text ko, gusto ko mag sorry sa ginawa ko noong isang araw.

Sinabi rin sa akin ni Daddy na wala muna mag babantay sa akin, nag sabi raw si Lander na busy ito. Hindi ako mabantayan, nalungkot tuloy ako nang sabihin 'yon sa akin.

Habang nag uusap sila, I tried to open the trunk of the car, luckily, he forgot I lock again, bobo talaga.

I went inside again as I did before. Sobrang sikip pa nga, may nakita pa akong mga prutas. Mukhang dadalhin sa red flag niyang best friend.

Naramdaman kong umaandar na ang sasakyan, nag Facebook lang ako habang inaantay makarating sa pupuntahan niya. Tamang parinig lang sa shared post kaso mukhang hindi pinapansin ni Lander.

Mga ilang minuto, huminto na ang sasakyan. Hindi muna ako lumabas, nag hintay muna ako ng ilang minuto bago lumabas, baka makita ako e.

After a few minutes, I slowly lifted the trunk to get out. Medyo nahilo pa ako pagkababa ko.

Napansin ko nandito ako sa hideout na tinutukoy nila. Bakit kami nandito? Hindi kaya lumabas na sa hospital 'yung jowa ni Hari? Impossible kasi ang balita ko nandoon pa siya sa hospital.

Patingkayad ako nag lakad papasok. Natigilan lang ako nang makita sina Monica kasama si Veni. Nandoon rin ang mga kasama ni Zander.

Nag-uusap sila at mukhang seryosong seryoso ang mga ito. Gustuhin ko man lumapit pero bawal dahil baka mahuli pa ako.

Napansin ko ang pagiging hokage ni Veni, panay hawak sa braso ni Lander, but Lander didn't care what she was doing.

Gusto ko sila sugurin pero parang pinipigilan ako.

Matapos nila mag usap, pumasok sina Monica sa loob at naiwan si Lander at Veni. They were just talking but Lander's face remained serious.

My eye widened when Veni suddenly came over at niyakap ang matigas nitong braso. Parang dati ako lang ang gumagawa niyan kay Lander pero ibang babae na ang gumagawa ngayon.

Bakit hinahayaan lang siya ni Lander? Hindi pwede 'to!

"Lander!!" Sigaw ko.

Sabay sila napalingon at may bahid na pagkagulat sa mata ni Lander nang makita ako.

May binulong si Lander kaya dahan-dahan lumayo si Veni, ngumisi pa sa akin bago nag lakad papasok sa hideout.

When Veni left, Lander immediately approached me. He looked so cold at me."Why are you here?" Malamig na saad nito.

Isinantabi ko ang sakit na nararamdaman ko at mataman siyang tinignan. Gusto ko siya yakapin sa sobrang pagkamiss pero mas gugustuhin ko pa umiyak nalang sa harapan niya.

"Why don't you answer my call and text." I was brave enough to ask but I wanted to cry because I missed him.

"I'm busy, Miracle. You should go home." Balak sana nito kunin ang phone para mag tawag na naman ng mag hahatid sa akin pero agad ko siya pinigilan.

"W-What happened to you, Lander..." nag simula na tumulo ang luha ko. "Miss na miss na kita, I want to say sorry for everything I did. I'm ready to--"

"Let's stop this, Miracle." Napaawang ang labi ko sa sinabi nito.

"W-What do you mean?" Bumilis ang tibok ng puso ko at halos hindi na ako makahinga sa sinabi nito.