YAZGI DERİN /aile/

12.

Okuyun bakalım

Söylediğim yalandan dolayı aldığım tepkiden sonra şuan odamda oturmuş ağlıyordum. Evet ağlıyordum çünkü yapabileceğim başka bir şey yoktu.

Yaptığım yanlıştı ama bu kadar tepki hak ediyor muydum? Bilmiyorum doğrusu. Onları fazlasıyla kırdığımı biliyorum ama bende kırıldım.

İki tarafın da üzülmesini istememiştim ama olan bana ve aileme olmuştu. Abilerimden hâlâ ses çıkmıyordu. Cesur abim beni yanlız bırakmak istememişti ama düşünmeye ihtiyacım vardı.

Tam her şey çok güzel gidiyor derken engeller peşimi bırakmamıştı. Her yalanın ortaya çıkması gibi kötü bir huyu vardı. Belki böylesi daha iyi olmuştur.

Baran'ın attığı fotoğrafı görmüştüm, benden habersiz atması hoş değildi ama ona kızmak beni rahatlatmazdı sonuçta habersiz geldiğimi bilemezdi.

Düşüncelerim devam ederken telefonuma gelen bildirim dikkatimi üstüne çekti.

05..: Selam Yazgı, Baran ben.

Niye yazmıştı şimdi bu. Suçun büyük bir kısmı benim olsa da yalanın ortaya çıkmasında ki sebep Baran Karahan'dı.

Siz: Evet?

05...: Paylaştığım fotoğrafı gördün mü bilmiyorum ama Karamanlar görmüş ve baya bi sinirlenmiş duruyorlar.

05...: Şuan onları sana şikayet etmiyorum yanlış anlama sadece senin iznin olmadan paylaştığımı yüzüme vurdular ve haklılar.

05...: Paylaşmadan önce sana sormam lazımdı ama fotoğraf öyle güzeldi ki dayanamadım ve paylaşmak istedim.

05...: Öncelikle haberin olmadan paylaştığım için özür dilerim, istersen silebilirim.

Siz: Silsen de değişen bir şey olmayacak sonuçta dediğin gibi abilerim gördüler.

Siz: Sinirlendiklerini nereden çıkardın?

05...: Mesaj kutuma durmadan bildirmeler geliyor.

05...: Hepsi Mert Karaman'dan genellikle de küfür içerikli.

05...: Kendimi sakinleştiriyorum çünkü ucunda sen varsın. Senin için sakin kalıyorum.

Siz: Abim adına özür dilerim. Kusura bakma lütfen.

05...: Hayır, onun adına özür dileme.

05...: Neyse, silmemi istiyor musun?

Siz: Hayır kalsın.

Neden bu kadar sankindim? Abilerim ile aramı bozmuştu ama ona kızmak ve ya ters cevaplar vermek istemiyordum. Karmakarışık hissediyorum.

05...: Tamam kalsın:)

Cevap vermeden telefonu kapattım. Mert abimin odasına gitmek için odadan çıktım. Korkuyordum beni kırmasından.

Odasının önüne geldiğimde kapıyı yavaşça açıp içeriye girdim. Arkası bana dönük bir şeyler ile uğraşıyordu. Yanına doğru yaklaştığımda telefondan Baran'ın hesabına mesaj yazdığımı gördüm. Hâlâ devam ediyordu anlaşılan.

Omzuna dokundum irkilip hızla bana  döndü. Gözleri yumuşamıştı sanki.

"Yazgı? Neden geldin?" normalde odasına geldiğimde sorgulamadan sarılıp saçlarımla oynardı.