YAZGI DERİN /aile/

18.

Okuyun bakalım

Aldığım darbe ile yere düşmemle abimlerin dikkati bana döndü. Hem Mert abim hem Baran bir şeyler söylüyordu ama ikisini de duymuyordum. Başıma aldığım darbe fena hâlde canımı yakıyordu. Kafamı düz şekilde tutamıyordum, Mert abim elini başıma koyarak sabitledi.

Ortam kalabalıklaşıyordu fark ediyordum ama hâlâ duyamıyordum. Ellerimi abimin yakalarına koyup kendime doğru çektim ve kafamı omuzlarına yerleştirip gözlerimi kapattım. Sanırım daha önce canım hiç böyle yanmamıştı.

Abim beni kucağına alıp ilerlemeye başladı. Gözlerim kapalı olduğu için bir şey görmüyordum. Sanırım daha fazla dayanamayacaktım.

Yazardan..

İçeride sohbetlerine devam eden Karahan ve Karaman ailesi girişten gelen sesle ayaklanarak girişe  ilerlerlediler. Ve yerde olan Yazgı'yı gördüler. İkizini yerde gören Alp hızlıca Yazgı'nın yanına gitti. Yazgı başını Mert'in omzuna koymuş bir şekilde duruyordu.

"Ne oldu abi Yazgı'ya! Sen mi bir şey yaptın lan?" diyerek Baran'ın yakasına yapıştı.

Baran kardeşi bu haldeyken kimse ile kavga edecek durumda değildi. Hızlıca Alp'i itti ve tüm dikkatini kardeşine verdi.

"Ne oluyor Mert?" telaşla sordu İlhan bey. Yazgı'nın yanına doğru eğildi ve elini saçlarına koydu küçük kızının. Neler olduğunu anlayamıyordu.

"Söylesenize ne oldu kardeşime!" bağırarak sordu Deren.

Karahanlar ve Karamanlar telaş içerisinde Baran ve Mert'ten gelecek cevabı bekliyorlardı. Ama ikisinden de cevap gelmiyordu.

Alp, Baran'nın ikizine bir şey yaptığını sanıyordu. Yazgı'nın yüzünde gördüğü acı ifadesiyle kendini tutmayarak yine Baran'nın yakalarına yapıştı.

"Seni gebertirim lan! Nasıl kardeşime zarar verebilirsin?" Baran yerinden hareket etmese de Alp tüm siniriyle Baran'ı sarsıyordu.

"Bak kafanda ne kuruyorsun bilmiyorum ama kardeşim bu haldeyken senin gibi ergen ile ilgilenemem." Baran cevap verirken gözlerini kardeşinden ayırmıyordu ve Alp'e karşı sakin olmak için kendini zor tutuyordu.

Cesur Alp'i kendi tarafına çekti. Ve sakinleştirmeye çalıştı. Mert seslerin Yazgı'yı daha fazla etkilendiğini düşünerek kucağına aldı. Ne yapacağını bilmiyordu resmen canından çok sevdiği kardeşine kendi eliyle zarar vermişti.

Mert, Yazgı ile evden çıkarken diğerleri de onu takip etti. Diğerleri hâlâ ne olduğunu bilmiyordu.

"İkinizden biri neler olduğunu söyleyecek mi artık! Ne oldu kızıma söyle Baran." dedi Seda hanım kızgınlıkla.

"Hastaneye götürelim." dedi Miran sakince. Bağırmanın veya tartışmanın şuan kimseye yararı olmazdı.

Miran hızlı bir şekilde arabanın yanına giderek kapısını açtı. Mert kimin arabası olduğuna bakmadan kucağında Yazgı ile birlikte arabaya bindi. Gözlerini kardeşinden çekmiyordu. Gözleri kapalı bir şekilde duruyordu Yazgı. Aldığı darbe asla yumuşak sayılamayacak kadar sertti.

Miran sürüş koltuğuna geçerken yan tarafına da Baran geçti. Arkaya Mert'in yanına da Alp oturdu. Alp hâlâ ikizine ne olduğunu bilmiyordu. Abisinin ikizine zarar vermeyeceğini bildiği için Baran'ı suçluyordu.