Deniz eve döndüğünde kayınvalidesine her şeyi anlattı. Gergindi, sanki litrelerce su içse boğazındaki kuruluk geçmeyecek gibiydi. Kocasının öfkesini az çok bildiğinden başına bir şey gelir korkusu içindeydi. Endişesine haklı olduğunu en az onun kadar annesi de biliyordu. Gelinini sakinleştirmek istiyordu bu yüzden kafasını dağıtması gerektiğini düşündü. Kenarda duran poşetlere göz attığında gözleri parladı.
-Aa, bunlar ne böyle, neler aldınız hadi bir bakalım.
Umutla Deniz'e baktığında yanıldığını gördü. Dizleri titriyordu.
- Anne lütfen. Ben sadece o-
Cümlesini tamamlayamadan öğürmeye başladı. Elini ağzına kapattı. Kusmak istemiyordu. Endişeyle yanına giden Ceyda hanım, saçlarını tutup arkaya attı.
- Kus kızım, rahatlarsın çekinme.
Merdivenlerden inen Hayat, Deniz'i o şekilde görünce yanına koştu.
- Yengem, iyi misin?
Deniz başını hayır anlamında salladı.
- Anne, odaya çıkaralım uzansın. Böyle olmaz yani ben abimi arayacağım.
Hayat arka cebinden telefonu çıkarıp abisini aradı. Birkaç çalış sonrası açılınca hiç konuşmadan telefonu Deniz'e verdi.
- Rüzgar...
- Bebeğim, ben de seni arayacaktım.
- Her şey yolunda mı?
- Problem yok, canını sıkma. Sen iyi misin? Senin iyi gelmiyor.
- Çok stres yaptım da iyiyim sadece bulantı var. Ne zaman geleceksin?
- Hadi ya, babamla Beritan sabah evrak işleri için gitmiş yangından haberleri yokmuş biliyor musun? Yarım saate işleri halledip çıkacaktım bir plan yapmıştım ama kendini iyi hissetmiyorsan iptal edeyim.
Deniz merak etmişti. Saç derisini avucuyla sıktı.
- Şirketteki çalışanlarla yemek ayarlamıştım restorantta.
- Gideriz hayatım, problem değil o zaman ben biraz dinleneyim akşama hazırlanır çıkarız olur mu?
- Tamam yavrum.
Telefonu kapatınca Hayat'a geri verdi. Meraklı gözlerle kendisine bakanlara gülümsedi.
- Her şey yolundaymış, içim rahatladı. Biz bu akşam çıkacağız ben en iyisi gidip dinleneyim.
Rahatça koltuğa yayılan Ceyda hanım derin bir oh çektiğinde, kapı zili çaldı. Hayat, kapıyı açtığında içeri Beritan ve Hazar Bey girdi. Deniz, Beritan'ı görünce canı sıkıldı. Onu görmek istemiyordu.
İsteksiz bir şekilde "Hoş geldiniz." dedi.
Herkes salona yerleştiğinde, Beritan söze atıldı.
-Olanları duydunuz mu? Yangın çıkmış!
Kimsenin şaşırmadığını görünce kaşları çatıltı.
- Sizin haberiniz vardı demek...
Deniz istemsizce güldü.
- E ailesi ve karısı olarak senden önce bilmemiz pek bi normal değil mi tatlım?
Ayağa kalkıp kimsenin bir şey demesine fırsat vermeden odasına çekildi.
Bu kızı sevmiyordu. Hiçbir zaman sevmeeycekti. Bunun altından bir şey çıkacağına emindi ama kanıtlayamıyordu.
Misafir odasına geçip aynaya baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz ( FİNAL)
Novela Juvenil~KÜÇÜK BİR DENİZ KIZI HİKAYESİ ~ Başını yana yatırıp kollarını açtı. Parmak uçlarında, kesimlerde, her bir zerresinde efil efil esen rüzgarın huzurunu hissetti. Başını kaldırdı ve ellerini aşağı indirdi. Ayaklarında, ellerinde, her bir zerresind...