Deniz ( FİNAL)

BÖLÜM 5

"Yüreğimdeki yangını söndürmeye adım yeter miydi? "

Deniz, duymak istemediği sözlerin beyninde yankılanmasıyla gözlerini yumdu. Sağındaki Fezar'a ve Halit'e baktı.  Hayal kırıklığına uğramıştı. Çok büyük kırılmıştı. Seni alacağım diyen adam, yarım saat  sonra başını eğiyordu.

" Söylediğin sözlerin adamı değilsin. Yazıklar olsun sana be, yarım saat önce nasıldın, şimdi nasılsın. Cesaretsiz! Ama... Elimi tutsan da bırakırım artık, ölsem dahi gözüm değmez sana. Evliymişsin ya! Aklım almıyor evlisin sen evli! Nasıl, nasıl olur da bana bakar gözlerin! Nasıl dokunur bana ellerin! Hiç mi gözünün önüne gelmedi karın, çocukların. Bu kadar aciz misin! Bu kadar basit misin sen! Yazıklar olsun sana be, karaktersiz. Senden tiksiniyorum. 1 gram hakkım varsa helal olmasın. Huzurla karına açacağın gözlerini yaşlar sarsın. Yürek yangınlarıyla nefes alama. Bir kaşık suyuma muhtaç kal ama alama inşallah." Deniz derin bir nefes alıp herkese döndü.

" 20 senedir el birliğiyle öldürdünüz beni, tebrik ederim." diye bağırdı.

Dedesine döndü ve önüne kadar yürüdü.

" Sana bu zamana kadar saygısızlık ettim mi? Evet dediğine hayır dedim mi? Şöyle olacak dediğinde sana olmayacak dedim mi? Sebebini bilmediğim şekilde hep beni hor gördüğünde sana kötü gözle baktım mı?  Seni sevmemezlik saymamazlık ettim mi? Murat ve Kubilay'dan ayırdığında sana neden diye ağladım mı? Hiç gördün mü çocukken beni sen? Hiç fark ettin mi ne kadar acımasızca büyüdüğümü."

Gözlerini dedesinden çekip etrafında tur atıp herkese bağırdı.

" BENİM CANIMIN NASIL YANDIĞINI, HİÇ FARK ETMEDİK DİYEMEZSİNİZ! HEPİNİZ İZLEDİNİZ VE DUR DEMEDİNİZ! "

Tekrar dedesine döndü.

" Kaç senelik çocukluğumuzda toplasan 3 kere zor oynamışımdır kuzenlerimle. Aşağıladın ve sen dışladın beni dede. Neden bilmiyordum. Sen beni çocukken ağlattın dede! Dedem beni neden sevmiyor diye ben hep ağladım! Aptal aklımla sana oyuncak fincamlarımla kahve yapmıştım. Beni sev diye! Evet içinde kahve yoktu ama bir çocuğun verdiği bardak içilirdi. Ben o gün kırılmak neydi onu öğrendim. Bana bu hayatta acı çektiren her şeyin sebebi sensin. Kendi aileme yabancı büyüdüm ben. Hasret büyüdüm. Sevgiye ilgiye aç bıraktın beni şimdi gelmiş elin adamının iki güzel sözüne kanıyorsam bunun sebebi de sensin! Sen günahsızın, bir masumun çok yanını yaktın dede!

Fezar evli olmasa, elini tutar onunla giderim, siz unutulmaya çok layıksınız çünkü. Çünkü sizi anca unutarak affederim..."

Gözlerini silip annesine baktı.

" Niye öldürdün? Sen benim BABAMI,  niye öldürüp annemi başkasının yaması yaptın?  Bu kadar acıyı ona, bana yaşatmaya ne hakkın vardı senin!  Anlamıyor musun bu kadın beni doğurduğuna pişman değil, babamı sevmiş, niye evlendirmedin, niye vermedin! Sen beni niye babasız bıraktın?Düşman diye mi? Benim  Semira anneannem, senin babanın en büyük düşmanı değil miydi?

Ya bırakın bir kere de ben karar vereyim kendimle ilgili bir şeyi. Bırakın bu sefer ben yaşayım kendi hayatımı. Bırakın nefes alayım artık. Biri görünmeyim diye çıkartmaz dışarı, hepiniz gidersiniz eğlenmeye veya misafirliğe beni bırakırsınız."

Arkasındaki merdivenlere dönüp Handan'a baktı.

" Birisi odama girip eşyalarımı kurcalar! "