(🆉)
လက္ဖမိုးလွလွမွာ ထိုးစိုက္ထားတဲ့ အပ္ကိုၾကည့္ၿပီး Taehyungဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနၿပီလဲဟု..ဝမ္းနည္းမိသည္။
Taehyungက သူ႔ေၾကာင့္နာက်င္ရေပါင္းမ်ားၿပီဆိုတာလည္း သိသည္။အဲ့တာေၾကာင့္ အခုခ်ိန္ကစၿပီး Taehyungမနာက်င္ရေအာင္ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္မယ္လို႔ ကတိျပဳထားသည္။
ခဏေနေတာ့ လႈပ္႐ွားလာတဲ့ Taehyungေၾကာင့္..
"Tae..ကေလး.."
စႏိုးႏုိးျခင္း ျမင္လိုက္ရတာက မုန္းလွရပါခ်ီရဲ႕ဆိုတဲ့ လူသား..
သူ႔လက္ကိုကိုင္ထားတာေၾကာင့္ လႊတ္လိုက္ၿပီး..မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား..ဘာလာလုပ္တာလဲ..?"
"ကုိယ္...ေတာင္းပန္ပါတယ္.."
"ဘာအတြက္လဲ..??ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ထပ္ပတ္သပ္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိေတာ့တာမလို႔ ေတာင္းပန္စရာမလိုဘူး.."
..မဟုတ္ဘူး..ခင္ဗ်ားက ေတာင္းပန္ဖို႔ေတာင္ မထိုက္တန္ဘူး..
"ဟို..ကိုယ္မွားခဲ့တာေတြအတြက္ပါ..ၿပီးေတာ့..ကုိယ့္သားေလး.-"
"ခင္ဗ်ား ပါးစပ္ကေန သားဆိုအသံလုံးဝမၾကားခ်င္ဘူး..!!"
"ဒါေပမဲ့ Taeရာ..ကေလးေတြအတြက္ျပန္စဥ္းစားပါအံုး မိဘမဲ့ျဖစ္ေစခ်င္လို႔လား.?ကိုယ္အခု ႐ုန္းထြက္လို႔ရၿပီမလို႔ အခ်ိန္ခါေကာင္းတံုး လာေတာင္းပန္တာပါ..Tae.."
႐ုန္းထြက္လို႔ရၿပီဆိုတာ ဘာစကားလဲ??.
"အရင္ကတည္းက မိဘမဲ့ျဖစ္ခဲ့တာပဲေလ..ၿပီးေတာ့ သားေလးေတြအတြက္ ကြၽန္ေတာ္က အေဖ အေမပဲ..ခင္ဗ်ား..ျပန္ေတာ့.."
"ဟင့္အင္း ကို္ယ္မသြားဘူး..ကိုယ္အကုန္လံုး႐ွင္းျပခြင့္ေပးပါ..အဲ့တာဆိုရင္ေလ-"
"ဘာမွမလိုဘူး..ေစ့စပ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္က အခုလိုမ်ဳိး ကေလးအေဖေပၚလာကပ္တြယ္ေနတာ လူၾကားမေကာင္းဘူးေနာ္..အဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆုတ္လိုက္တာေကာင္းမယ္.."
ဘာလဲ..ဘာလို႔လဲ??အခုလို ငါ့နားျပန္ကပ္တြယ္ရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကဘာေၾကာင့္လဲ..?သူငါ့ကုိထားသြားၿပီပဲ ျပန္လာစရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး..
YOU ARE READING
My Life{Completed}
FanfictionJeon Jungkook & Kim Taehyung "Taeအတြက္ အဖိုးတန္ေလးေတြကိုေတာ့ ခ်န္ထားေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Jungkook..." "ဟန္ေဆာင္တဲ့စကားေတြၾကားမွာ ကိုယ္ႏွလံုးသားငိုေႂကြးေနတာကို Taeျမင္ႏိုင္ရင္သိပ္ေကာင္းမယ္" "Taeအတွက် အဖိုးတန်လေးတွေကိုတော့ ချန်ထားပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပ...
