(🆉)
ဒီေန႔လည္း ေရာက္လာျပန္တဲ့ Jungkook...အင္း ဟိုမိန္းမ႐ွိေနလို႔ပဲ ေန႔တိုင္းလာေနတာေနမွာေပါ့...အဲ့ေလာက္စိတ္မခ်ျဖစ္ေနရင္လည္း ကိုယ့္ဟာမကိုယ္ ထိန္းၿပီး ျမန္ျမန္ယူတာမဟုတ္ဘူး..အာရံုလာစားေနတယ္...ဟြန္႔
"ဘာလာလုပ္ျပန္တာလဲ ကုိယ့္ဟာမကိုယ္စိတ္မခ်ရင္ တစ္ခါတည္းေခၚသြားေလ မ်က္စိေနာက္တယ္ 3လစာေပးၿပီး အလုပ္ထုတ္ေပးမယ္ မလာနဲ႔ေတာ့ ႐ွင္းလား..??"
မ်က္လံုးတစ္ျပဴးျပဴးနဲ႔ အလုပ္႐ွင္ပမာေျပာေနတဲ့ Taehyungေၾကာင့္ Jungkookမွာ ရီခ်င္ေပမဲ့ မရီရဲ..
ေတာ္ၾကာေန စိတ္ဆုိးၿပီး သားေလးေတြနဲ႔ ေပးမေတြ႔မွျဖင့္..
"အဟမ္း..ဒါေလးက သဝန္တိုေနတာလား..?ဘာလား.?"
"ဘာ!? မဟုတ္ပါဘူးေနာ္. အဲ့လိုမ်ိဳးမရွိပါဘူးေနာ္ ေဝးေသး ဟဟ ငါအဲ့လုိမ်ိဳးမ႐ွိေတာ့တာၾကာၿပီ..အဟမ္း.."
"အင္းပါ..ယုံေပးမယ္..ဘယ္မွာလဲ ကိုယ့္သားေလးေတြ.."
"တကယ္မဟုတ္ပါဘူးဆိုေနမွ..သားေတြက အိပ္ေနတယ္ ပင္ပန္းလို႔ ၿပီးေတာ့ မင္းသားမဟုတ္ပါဘူးဆုိေန..ဟြန္း.."
အိပ္ေနတဲ့ ကေလးေတြနား သြားၿပီးေတာ့ ပါးေလးေတြကို ဖြဖြနမ္းကာ..
"တကယ္ပဲ အခုထိလိမ္ေနတုန္းလား..?"
"ဘာကိုလဲ? ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းနဲ႔ပတ္သက္စရာအေၾကာင္းမွမ႐ွိတာ...ထားခဲ့တုန္းကထားခဲ့ၿပီးေတာ့ အခုမွ.~"
တိမ္ဝင္သြားတဲ့အသံေလးနဲ႔အတူ ဝမ္းနည္းစိတ္က ဝင္ေရာက္လာသည္။ဧည့္သည္ေတြရဲ႕ မွာယူမႈကို လိုက္မွတ္ေနတဲ့ Hanaကိုၾကည့္ကာ...
ေဒါသထြက္လာၿပီး..
"သြား!ျပန္ေတာ့..!လိုက္မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ေတာ့..!"
Jungkookကိုေအာ္ေျပာတဲ့ Taehyungရယ္ Jungkookမွာေတာ့ Taehyungကို ေျပာမလို႔ျပင္ေနတုန္းေအာ္ေျပာတာေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။
"Taeရာ..."
သြားဖတ္ဖို႔ျပင္ေတာ့ လက္ကိုပုတ္ခ်ကာ Storeခန္းထဲဝင္သြားသည္။
"ဟို ကေလးေတြကိုၾကည့္ထားေပးပါအံုး.."
"ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကိုေလးJungkook."
YOU ARE READING
My Life{Completed}
FanfictionJeon Jungkook & Kim Taehyung "Taeအတြက္ အဖိုးတန္ေလးေတြကိုေတာ့ ခ်န္ထားေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Jungkook..." "ဟန္ေဆာင္တဲ့စကားေတြၾကားမွာ ကိုယ္ႏွလံုးသားငိုေႂကြးေနတာကို Taeျမင္ႏိုင္ရင္သိပ္ေကာင္းမယ္" "Taeအတွက် အဖိုးတန်လေးတွေကိုတော့ ချန်ထားပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပ...
