O sırada da Minho, Felix ile birlikte içeri girdi. Hyunjin onların girdiğini görünce görüşürüz diyip kalkıcaktı ki Minho tam karşısında durdu.
"Amacın ne?"
"Efendim?"
"Amacın ne? Bir ay boyunca Jisung ile yanyana olmanıza rağmen hiç konuşmayıp şimdi...
Jisung sabah uyandığında film izlerken uyuduğunu hatırlamıştı. Hyunjin'i kontrol etmek için telefonu aldığında mesajları da görmüştü. Keşke gece Felix'e kızmasaydı. Gece bir ara kalkmış ve rahat bırak beni Felix diyip tekrar uyumuştu.
Bugün haftasonu olduğu için direk yataktan kalktı. Felix'in mutfakta kahvaltı için bir şeyler hazırladığını görünce sessizce yaklaştı. Onu korkutmayı planlıyordu ki Minho'nun bağırması ile kendi korktu.
"Ne bağırıyorsun be!"
"Ay Minho ödüm patladı."
"Gerizekalı ne bağırıyorsun!"
"Felix'i arkadan korkutmana izin mi vereceğim sandın?"
"Ha yani bir yaşla iki kuş vurayım dedin?"
"Evet."
Jisung gözlerini devridikten sonra Felix'e yardım etmeye gitti. Minho da sandalyede oturmuş kahvaltının hazırlanmasını bekliyordu ancak yediği terlik onu bir anda yerinden zıplattı.
"Kalk bize yardım et."
"Ya çok yorgunum."
"Odunsun odun."
"Siz yapın işte. Bak Felix'im ses çıkarmıyor."
"Kalk lan sandalyeden. Bak atarım seni evimden!"
Minho oflayarak ikisinin yanına geldi. Onun ile birlikte kısa sürede kahvaltıyı hazırlamışlardı. Kahvaltıyı ettikten kısa süre sonra Felix ve Jisung ortalığı toparlıyordu. Bu sefer Minho'yu rahat bırakma kararı aldılar.
"Felix."
"Efendim Jisung."
"Dün gece için özür dilerim. Bir anda uyanınca..."
"Sorun değil Ji. Uyku halinde nasıl olduğunu biliyorum."
