N/S ♧ Hyunsung

Hyunsung♧

Jisung mutlu bir şekilde Hyunjin ile yaşadıkları eve doğru yürüyordu.

Üniversitenin yavaş yavaş sonlarına gelmişlerdi. Bu yüzden çok yoruluyorlardı. Birbirlerine bile vakit ayıramıyorlardı.

Jisung için üzücüydü bu. Sevgilisini anca üniversiteden çıkıp eve gelince ve odalarına geçmeyi başarabildiğinde görüyordu. O zamanda Hyunjin hep uyuyordu.

Jisung'da onun uyumasını izler öyle uykuya dalardı. Şimdi yine gidip uyurken ki yüz ifadesi ile şirin olan sevgilisini izleyecekti. Mutluluk veriyordu. Ancak bir anda gelen mesaj ile durdu kenarda.

♡:
Meleğim
Sana bir süprizim var
Bu yüzden biraz daha hızlı gelebilirsin

Jisung:
İki dakika sonra oradayım
Ama merak ettim süprizi

♡:
Gelince görürsün
Yorgun musun?

Jisung:
Biraz
Hiçbir şey yapmadan yanına kıvrılıp yatmayı planlıyordum
Ama seninle vakit geçirmek de fazla güzel
Bu yüzden yorgun olmamı takmıyacağım

♡:
Bende seninle vakit geçirmek istiyorum
Bu zamanlarda bu hiç mümkün değil
😭😭
Seni özledim

Jisung:
Aşağıdayım
Geliyorum

♡:
Bekliyorum

Jisung hızlıca yukarı çıkıp kapıyı çaldı. Kapıyı açıldında ise bu kadar güzel hazırlanmış bir Hwang Hyunjin beklemiyordu.

"Hayırdır beyefendi? Beni benden mi isteyeceksiniz? Ne bu hazırlanma?"

"Şimdi şöyle ki. Çok fazla dolusunuz herhalde beyefendi. Bu yüzden bugününüzü iyi etmek istedim."

"Geçebilir miyim peki?"

"Buyrun."

Jisung gülerek içeri geçerken Hyunjin de yüzündeki sırıtışı ile onu takip etmişti.

"Beni yarım saat kadar bekleyebilir misiniz? Bu güzellik karşısına gündelik halimle çıkmak istemem."

"Eski zamanlara mı döndük?"

"Krallık dönemindeyiz şuan Lordum."

"Pekala Prens Jisung. Öyleyse ben gündelik çıkmanızı isterdim ama siz öyle uygun görüyorsanız."

"Hazırlanıp geliyorum."

Jisung hızla odalarına geçmiş geçen gün Felix ile birlikte zaman bulup çıkıp aldığı üste ve ona uyan pantolona baktı. Bunlar kesinlikle olurdu.

Hızlıca onları giymiş makyaj yapıp yapmamak arasında kalmış ama Hyunjin'in her türlü onu seveceğini bileceğinden makyaj yapmamış ve böylece Hyunjin'i fazla bekletmemişti.

Odadan çıkıp salona geldiğinde gördüğü hazırlık ile şaşırarak Hyunjin'in yanına gelmiş ve yüzüne bakmıştı sorgularcasına. Hyunjin ise arkasından bir çicek çıkarmıştı.

"Doğum günün kutlu olsun sevgilim."

"Doğum günüm?"

"Evet doğum gününün."

"Sen nasıl hatırladın?! Ben hatırlamazsın sanıyordum."

"Ben sevgilimin her şeyini nasıl unutayım?"

"Ya yerim seni!"

Jisung gülümseyerek Hyunjin'e sarılmış Hyunjin ayrılmak isteyince sıkıca tutmuştu.

"Biraz kalalım böyle."

"Kalalım."

"Omzunda soluklanmayı özlemişim. Seni çok özlemişim."