Hoseok'un 6 rengi | Sope

Yorgun

"Notlarımı nasıl yükseltebilirim?"

"Ders çalışarak."

"Hiç yardımcı olmuyorsun Hoseok."

Minhei gözlerini devirerek önüne döndüğünde gülümsedim.10 yaşında ve akıllı bir kızdı.Ayrıca buradaki tek arkadaşımdı.Onunla animelerden bile konuşabiliyordum.

Seruma baktığımda bitmesine az kaldığını gördüm.Kafamı geriye atıp zamanın geçmesini beklemeye başladım.Kısa bir süre sonra gözlerimi kapattım.

---

Wheein serumu çıkarıp koluma bant yapıştırdıktan sonra maskenin açıkta bıraktığı gözleri kısıldı.

"Geçmiş olsun Hoseok."

"Teşekkür ederim Wheein."

Jaehyun'u odanın girişinde gördüğümde elini salladı.Maskesini düzeltip içeri girdiğinde yavaşça yerimde doğruldum.Ayağa kalktığımda başımın dönmesiyle bir elimi koltuğa koydum.

"Hoseok!"

Koşup kolumdan tuttu ve beni tekrar oturttu.Gözlerimi kısa bir süre kapatıp açtığımda Wheein de yanıma yaklaştı.

"İyi misin?"

"İyiyim,bir an başım döndü."

"Bu çok normal.Biraz dinlen tamam mı?"

Minhei'yle göz göze geldiğimde annesiyle beraber bana baktığını gördüm.Gülümseyerek kafamı salladım.

"İyiyim,merak etmeyin."

Bayan Hwang elini tutup Minhei'nin kalkmasını sağladı.

"İyi misin kızım?"

"Biraz midem bulanıyor."

"Dinlenme odasına gidelim."

Bayan Hwang onunla beraber çıktığında kalkıp Jaehyun'la dinlenme odasına geçtim.Koltuğa oturduğum an kafamı geriye yaslayıp gözlerimi kapattım.

Jaehyun'un saçlarımda gezinen parmakları beni rahatlatırken bir yandan korkum tekrar ortaya çıkmıştı.Her zaman kanser olmuyordum elbette.Korkmam normal değil miydi?

Gözlerimi açtığımda bakışlarının hüzünlü olduğunu gördüm.Hafifçe öksürüp enerjik görünmeye çalıştım.

"Becky'yle aranız nasıl?"

Elini saçımdan indirip omuzlarını aşağı yukarı hareket ettirdi.

"Bilmiyorum,sanırım iyi.Senin arkadaşın sen daha iyi bilirsin."

"İkiniz de arkadaşımsınız."

"Onunla daha yakın gibisin."

Kaşlarını çattığında kahkaha attım.

"Kıskanıyor musun?"

"Aynı evde yaşıyoruz.O beni kıskansın."

Gülmem devam ettiğinde onun da gözleri kısıldı.Bir süre benimle beraber dinlenme odasında kaldı.Başımın dönmesi geçtiğinde yavaşça yerimde doğruldum.

"İyiyim,gidebiliriz."

Ayağa kalkmaya çalıştığımda durdurdu.

"Arabayı otoparktan çıkarıp geleceğim.Bekle tamam mı?"

Kafamı sallayıp tekrar geriye yaslandım.Odadan çıktığında Minhei'ye baktım.Annesi yanıma yaklaştı.

"Ben de arabayı çıkaracağım.Ona göz kulak olur musun?"