3 gün sonra
Doktor Lee Chaeryeong dinlenme odasına girdiğinde benimle bugün de onun ilgileneceğini anlamıştım.Yanımdaki koltuğa baktığımda Minhei'nin olmayışına hala alışamamıştım.
"Minhei için üzgünüm."
Dolu gözlerimle doktora baktım.
"Ben de."
"Doktor Min iznine çıktı.O gelene kadar seninle ben ilgileneceğim.Hazırsan ışın odasına geçelim mi?"
Kafamı salladığımda Jaehyun koltuktan kalkmama yardımcı oldu.Beraber odadan çıktık.Koridorda yürürken onun odasının önünde duraksayıp baktım.
3 gündür aramalarıma ve mesajlarıma cevap vermiyordu.Minhei için çok üzüldüğünü ve yalnız kalmak istediğini biliyordum.İzin alması da bunu kanıtlıyordu.
Ve eminim günlerdir kendini suçluyordu.
"Seok'um."
Jaehyun bana seslendiğinde dalgınlıktan çıkıp yanıma baktım.
"Hı?"
"İyi misin?"
Kafamı sallayıp yürümeye devam ettim.Işın odasına girdiğimde aklım yine ondaydı.Ondan bu kadar habersiz kalmak bile bana yaramamıştı.
---
Eve geldiğimde yaptığım ilk şey ellerimi yıkayıp üzerimi değiştirmek ve yatağa girmek olmuştu.Telefonumu alıp son günlerde olduğu gibi ona bir mesaj daha yazdım.
Hoseok:
Seni çok merak ediyorum
Lütfen kendini suçlama
Bana kendinle ilgili bir haber ver
Seni özledim Yoongi
Çok özledim...
Mesaj iletildiğinde birkaç dakika bekledim.Yine görmediğinde telefonu kapatıp sıkkın bir nefes verdim.Minhei'nin cenazesine bile gelmemişti.Sanırım kendine çok öfkeliydi.
Çeviri işinin kalanını bitirmek için bilgisayarımı açtım.Bir süre onunla oyalanıp kafamı dağıtmaya çalıştım.
Akşam saatleri yaklaştığında hala cevap vermemesi beni endişelendirmeye başladı.Bilgisayarı kapatıp tekrar telefonumu aldım ve onu aradım.
Yine aramamı açmadı.
Telefonu bırakıp yatağımdan kalktım.Odamdan çıkıp salona geldiğimde Jaehyun'un çalıştığını gördüm.Oturduğu sandalyeye yaklaşıp arkasından sarıldım.
Kollarımı tutup kafasına bana çevirdi.
"Ne oldu?"
"Hiiçç."
Saçlarını öpüp geri çekildim.
"İçimden geldi."
Elimi tutup beni yanındaki sandalyeye oturttu.
"Yoongi'ye ulaşamadın mı?"
Kafamı iki yana salladığımda yanıma yaklaştı.
"Minhei onun için farklıydı.En küçük hastası olduğu için daha çok düşünüyordu.Eminim çok fazla üzüldü.Atlatması için ona biraz daha zaman ver olur mu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hoseok'un 6 rengi | Sope
Fanfiction"En sevdiğim" dedi yanağımı okşarken. "Sensin." Tanrım...Vücudumdaki tüm kanın yüzümde toplandığına emindim.Elini tutarak bakışlarımı gözlerine çevirdim.Bana öyle güzel bakıyordu ki sanki dünyadaki en güzel şeydim. "Doktor Min." Dolu gözlerimle gülü...