Randevu

337 71 158
                                    

Jaehyun'un hepimize aldığı biletle çarpışan arabaların önünde sıra bekliyorduk.Yanıma döndüğümde Doktor Min'in bana baktığını gördüm.

Aklıma elini tuttuğum geldiğinde hızla çektim.

"Afedersiniz Dokt- Yoongi.Afedersin Yoongi."

Gülümsedi.

"Önemli değil."

Becky benim için de aldığı pamuk şekeri uzattığında hemen yemeye başladım.Dokt- pekala ona arkadaşım gibi seslenmeliydim.Yoongi'yle göz göze geldiğimde tek kaşını kaldırarak baktı.

Yanına yaklaştım.

"Sana hasta olmadığımı ispatlayacağım."

Kafasını sallarken pamuk şekerimden bir parça kopardı.Sıra bize yaklaşırken bitirmek için hızlı hızlı yemeye başladık.Bitiremeyeceğimizi anladığımda kaşlarımı çattım.

Yüzüme yaklaştı.

"Ne oldu?"

"Bitiremeyeceğiz."

Kolumu tutup arkamızda bekleyen kişilere yer verdi.Onlar yerimize geçerken bana döndü.

"Şimdi bitirebiliriz."

Gülümsediğinde gülümsedim.Benimle beraber pamuk şekeri yemeye devam etti.Kısa sürede bitirdiğimizde Jaehyun ve Becky'nin bizi beklediğini gördüm.Yoongi pamuk şekerin çubuğunu alıp arkamızdaki çöp kutusuna attı.

Sıra bize geldiğinde hepimiz arabalardan birine bindik.Yoongi'yle göz göze geldiğimde işaret ve orta parmağını gözlerine götürdükten sonra bana çevirdi.Dil çıkarıp direksiyonu tuttum.

Arabalar çalışmaya başladı ve benim ilk hedefim ona çarpmaktı.

Gaza basıp peşine düştüm.Aramıza giren bir arabaya çarptığımda durdum.Benden kaçmıştı ama bir daha fırsat vermeyecektim.

Arabayı çevirip peşine düştüğümde dönmesine fırsat vermeden hızımı arttırıp direksiyonu kırdım.Çarpıştığımızda karşı karşıya geldik.

"Pekala,bunu sen istedin."

Geriye gidip bana doğru hızla geldiğinde arabayı döndürdüm.Jaehyun'la çarpıştığımda kaşlarımı çattım.

"Jaehyun çekil şuradan!"

Geri çekileceği sırada arkamdan arabama çarpılmasıyla kafamı çevirdim.Yoongi gülüyordu.Hızla önüme döndüm ve Jaehyun geri çekildiğinde ikisinin arasından çıkıp bir tur attım.

Becky bana çarpacakken son anda yanından geçerek hızla benden kaçmaya çalışan Yoongi'ye odaklandım.Tam köşedeydi ve hızla giderek çarptım.Oradan çıkabilmesi için benim geriye gitmem gerekliydi.

Geri gittiğimde ona fırsat verdiğimi sanarken gaza basıp tekrar çarptım.Arkasını döndüğünde bir kere daha geri gittim.Çıkmak için hamle yaptığında yine çarptım.

Sürenin bittiğine dair sesi işittiğimde ayağa kalktı.Çatık kaşlarıyla arabadan inerken ondan önce inip arkamı döndüm.Hızlı adımlarla pistten çıktığımda kolumu tuttu.

"Bana fırsat bile vermedin."

"Çarpışan arabalarda fırsat verilmez."

"Öyle mi?"

"Öyle."

Etrafa bakındıktan sonra kolumu bıraktı ve işaret etti.

"O zaman atışa var mısın?"

Gösterdiği atış standını gördüğümde ona döndüm.

"Varım."

Standa yaklaştığımızda Jaehyun ve Becky de arkamızdaydı.Adamla konuşup ödeme yaptığında ikimize de bir silah uzattı.

Hoseok'un 6 rengi | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin