Heyecan

430 60 179
                                    

Kafamı geriye çekip yüz yüze gelmemizi sağladığımda küçük siyah gözlerini bakışlarıma kilitledi.

"Hoseok."

"Evet" dedim heyecanla.

"Ben-"

Telefonumun çaldığını duyduğumda gözlerine bakmaya devam ettim.O da gözlerini benden ayırmıyordu.Etraftaki insanların konuşmalarına ve müziğe rağmen zil sesimi duyabiliyordum.

Aklıma gelen şeyle bir elimi omzundan diğerini de elinden çektim.Telefonu cebimden çıkararak ekrana baktım.Tahmin ettiğim gibi arayan annemdi.

"Bunu açmam gerek."

Elini belimden çektiğinde müzik sesinden uzaklaşarak koridora girdim.Banyonun soldan 2.kapı olduğunu hatırladığımda oraya geçtim ve telefona cevap verdim.

"Anne."

"İyi seneler oğlum."

Gülümsedim.

"İyi seneler."

"Ne yapıyorsun?"

"Jaehyun'la bir arkadaşımızın partisindeyiz.Siz ne yapıyorsunuz?"

"Biz?"

"Babam ve sen işte."

"Bana ne o domuzdan.Ben Yunhee'yleyim."

"Onun da yeni yılını kutluyorum."

"Söylerim."

Kalçamı lavaboya yasladım.

"Ne zaman barışacaksınız?"

"Bilmiyorum."

"Gönlün var demek."

"Ne?Hayır,yok."

"Önceden asla derdin ama şimdi bilmiyorum dedin.Birbirinizi hala seviyorsunuz.Babam çok pişman ve kendini affettirmek için uğraşıyor."

"Domuz ne yaptı biliyor musun?Geçen gün beni takip etmiş.Bir mağazada kıyafet deneyecektim,peşimden kabine girip ikimizi içeri kilitledi."

Güldüm.

"Ne?"

"Gençliğimizdeki gibi,hadi öpüşüp barışalım" diyor bir de."

"Sen ne yaptın?"

"Sapık var" diye bağırıp kabini açtım.Güvenlik yaka paça mağazadan çıkardı."

"Anne sana inanamıyorum."

"Merak etme bir şey olmadı.Her şeyi anlatarak kendini acındırıp yırttı."

"Görüyorsun işte hala seni seviyor ve uğraşıyor.Sevmeyen biri kendini affettirmek için çabalamaz."

"Seven biri de boşanmaz."

"Haklısın,gerçekten haklısın.Şunu düşün siz ayrıldıktan sonra hiç başka bir kadınla konuştuğunu bile gördün mü?Hep senin peşinde."

Sesi gelmediğinde hafifçe öksürdüm.Fırsat bu fırsattı ve ben artık gerçekleri söyleyecektim.

"İşleri kötü gidiyordu,batacağını düşündü.Bir yandan benim okulum için para gönderiyordu,sen evi yenilemek istiyordun.Derdini seni üzmemek için paylaşamadı,bunalıma girdi ve beş parasız kalacağını düşünerek ayrılmak istedi."

"Ne?"

"Bunu sana söylememem için söz verdirmişti ama artık daha fazla sözümü tutamam."

Hoseok'un 6 rengi | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin