Hoseok'un 6 rengi | Sope

Siyah

"Saçların dökülüyor değil mi?"

Kafamı salladığımda Minhei omuzlarını aşağı yukarı hareket ettirdi.

"Benim de ama boş ver,yine çıkar."

Benim ona moral vermem gerekirken o bana veriyordu.Oturuşumu dikleştirip onayladım.

"Evet,uzar.Ben üzülmüyorum sen de üzülme."

"Üzülmüyorum ki."

Önüne döndüğünde aramızda sessizlik oldu.Mide bulantım çok fazlaydı ve geçecek gibi de durmuyordu.

"Nasılsınız bakalım?"

Doktor Min'in sesini işittiğimde kafamı kaldırıp kapıya baktım.Kısık gözleriyle Minhei'nin yanında durduğunda o da gülümsedi.

"İyiyim Doktor Min."

Bana döndüğünde gözlerimi açıp kapattım.Kafasını sallayarak Minhei'ye baktı.O ise annesine döndü.

"Gidebiliriz anne."

"Arabayı alıp geliyorum kızım."

"Bekliyorum."

Bayan Hwang kalktığında Minhei gözlerini kapattı.Önüme dönüp Jaehyun'un gelmesini beklemeye başladım.Doktor Min ikimizin arasındaki koltuğa oturarak yavaşça yanıma yaklaştı.

"Üzgünüm."

Kısık sesini işittiğimde kafamı ona çevirdim.Yüzü yüzüme çok yakındı.Küçük siyah gözleri öylece bana bakarken kaşlarımı kaldırdım.

"Ne için?"

Şapkama baktığında ima ettiği şeyi anlamıştım.Gülümseyerek kafamı iki yana salladım.

"Üzgün olmanıza gerek yok çünkü sizin bir suçunuz yok."

"Gidelim mi?"

Jaehyun'un dinlenme odasına girdiğini gördüğümde yerimde doğruldum.Doktor Min geri çekilerek ayağa kalktığında ben de kalktım.

"Gidelim."

Minhei gözlerini açtığında yanına adımlayıp yumruğumu uzattım.Hareketimizi yaptığımızda gülümsedim,o da gülümseyerek karşılık verdi.

Doktor Min'i göstererek kaşlarımı çattım.

"Onunla yapma,bu bizim hareketimiz."

"Tamam."

Doktor Min gülerek bize baktı.

"Merak etme,ben onunla beklerim.Evine gidip dinlen.Mide bulantın ve ağrın için ilaç almayı unutma."

"Unutmam,teşekkür ederim."

Arkama döndüğümde Jaehyun kolunu uzattı.Dönüp el salladıktan sonra kolumu geçirerek sarıldım.Kafamı omzuna yaslayarak yürümeye başladım.Koridoru geçtikten sonra sola dönüp hastanenin kapısına adımladık.

Çıktığımızda soğuğa karşı atkımı yukarı çekip yüzümü kapattım.Kafamı kaldırıp merdivenleri indikten sonra hemen önümüzdeki arabaya ilerledim.

Jaehyun kapıyı açtığında oturdum.Kafamı arkaya yaslayıp bulantımın geçmesi için gözlerimi kapattım.Son günlerde ağrım da vardı.

Kapı açıldığında kafamı oraya çevirdim.Jaehyun bindiğinde bana baktı.Gözlerinin kısıldığını gördüğümde gülümsedim.

"Hadi evimize gidelim."

"Emriniz olur Seok Bey."

Önüme dönüp kemerimi taktım.Arabayı çalıştırdığında her zamanki gibi camdan dışarı bakmaya başladım.