2 gün sonra
Bildirim sesiyle bakışlarımı bilgisayarımdan çekerek telefonumu komodinden aldım.Tahmin ettiğim gibi mesaj ondandı.
Doktor Min:
2 gündür benden kaçıyorsun
Evet,kaçıyordum çünkü ona gülüşünün çok güzel olduğunu ve böyle gülecekse mutlu olmasını söylemiştim.
Utanıyordum.
Derin bir nefes verip mesajını cevapladım.
Hoseok:
Ben mi?
Doktor Min:
Yok Jaehyun
Hoseok:
O zaman onunla konuşun Doktor Min
Doktor Min:
Hastanede değiliz
Hoseok:
O zaman onunla konuş Yoongi
Doktor Min:
Ben diyecektim ki
yazıyor...
Hoseok:
Zil çalıyor bakmam gerek
Doktor Min:
Hoseok bekle
Hoseok:
İyi akşamlaaarrr
Doktor Min:
yazıyor...
Yazmasını beklemeden telefonu yatağa fırlattım.Bilgisayarı dizlerimin üzerinden kaldırarak onu da yatağa bıraktım.Gözlüğümü çıkarıp yavaşça yatağımdan kalkarak üzerime hırkamı giydikten sonra odamdan çıktım.
Kapıya yürürken Jaehyun mutfaktan çıktı.
"Ben bakarım.Yemek hazır,sen otur."
Kafamı sallayıp mutfağa girdim.Sandalyeye oturduğumda masaya bakarken gülümsedim.Her zamanki gibi güzel yemekler yapmıştı.
"Siz ikiniz ne çeviriyorsunuz?"
Becky'nin sesini duyduğumda kocaman olmuş gözlerimle durdum.
"Becky burada ne işin var?"
"Hoseok sürekli işi olduğunu söyleyip benimle görüşmüyor ve sen de evden çalışmaya geçtin."
Son günlerde görüşmüştük ama peruklu kişiliklerim olduğu için hatırlamıyordu.
"Benden bir şey saklıyorsunuz."
Adım seslerinin mutfağa geldiğini hissettiğimde hırkamın kapüşonunu örtüp ayağa kalktım.Arkama döndüğümde Becky'yle göz göze geldim.Şaşkın bakışlarıyla bakakaldı.
"Kanka iyi misin?"
Bana yürüyeceği sırada Jaehyun önüne geçti.
"Önce ellerini yıka."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hoseok'un 6 rengi | Sope
Fanfiction"En sevdiğim" dedi yanağımı okşarken. "Sensin." Tanrım...Vücudumdaki tüm kanın yüzümde toplandığına emindim.Elini tutarak bakışlarımı gözlerine çevirdim.Bana öyle güzel bakıyordu ki sanki dünyadaki en güzel şeydim. "Doktor Min." Dolu gözlerimle gülü...
