Badboy's Maid

32

"It's good that you're now awake." it was Mom.

Inikot ko ang tingin ko habang nakahiga at nasa kwarto na pala ako ni Alex. He was sleeping peacefully.

"I asked the doctor kung pwedeng dito kana lang din ipunta. You looked so desperate para lamang makita si Alex. After what you said to him kanina mukhang natauhan ka." aniya ni Mom na hindi ko na binalak pang sagutin dahil lahat yun ay totoo.

"The doctor said na okay na ang kalagayan ni Alex and so the baby. We just need to be extra careful dahil maselan ang pagbubuntis niya dahil nga sa it's not normal. Lalaki siya at nagdadalang tao."

"Kapag naisilang na ang sanggol, ipapatest agad namin siya para malaman kung anak mo siya. Alam kong hindi ka kumbinsido kagaya ng sabi mo-"

"No need. Whether that child inside him is mine or not, I'll accept it." I interupted.

I saw a smile carving from my mother's mouth.

"You should now take a rest. Gigisingin kana lang namin kapag nagising na si Alex." wika ni Mom na siyang ikinangiti ko.

"Thank you Mom."

"Welcome son."

.

I immediately wake up ng marinig ko ang boses ng ate ko na ginigising ako but I feel dissapointed ng malaman na kakain lang pala kami.

"Don't worry. Gigising din yung crushiecakes mo. You seem so dissapointed ha, is that what love can do?" asar ni ate.

I faced her with a smile and answered, "Yes, this is what love can do"

Ngiti ang isinagot ni ate bago napailing-iling. "Kumain kana nga lang para buhay ka pa pagkagising ni Alex."

Natawa na lang ang mga kasama namin sa room na ito. Iniabot ni kuya saakin ang kakainin ko, "Here, eat this." aniya na siyang kinuha ko. Tumango pa siya ng isang beses na nagsasabing kainin ko na na siyang ginawa ko.

We all eat together while having some talks about our lives. Doon ko lang din nalaman na malapit na din palang magsiyam na buwan ang tiyan ni Steffy kaya for sure malapit na din siyang manganak.

"Hay, I feel like I'm old now. Magkakaroon na ako ng apo at dalawa pa." Mom uttered with a smile in her face. "Kung nandito lang sana ang papa niyo, masasayahan iyon." anya.

"Mom." it's ate, she sounded concerned.

"It's okay anak." anya ni Mom. "I just missed your dad."

"Mom naman eh, napapaiyak nadin ako." reklamo ni ate. Mom was crying right now, I don't know if it is tears of joy o talagang malungkot lang siya.

"I'm just happy na ang lalaki niyo na. Dati sabay sabay ko lang kayong pinapatulog kasama ng papa niyo but now, anlalaki niyo na. Soon magkakapamilya nadin kayo." anya ni Mom.

"Si Mom talaga oh, ayaw niyo yon? Magkakaapo na kayo." wika ni Kuya.

"Kaya nga, feeling ko antanda ko na." sagot ni Mom na ikinatawa nila kuya.

"Mom naman e, ayan ata iniiyakan mo." anya ni Ate na ikinatawa ni Mom.

"Group hug!"

Biglaang yakap ang naganap sakanila. Napalingon sila saakin bago ako inabot at isinali sa yakap na yon. That hug is so warm. I can feel the love and pureness from it.

Natigil ang yakapang yon ng may humalingling mula sa gilid na siyang ikinalingon naming lahat at ganon na lang ang saya namin ng makita si Alex na gising na.

"Stay still." it is Mom. Pinapahiga niya ulit si Alex.

"Ano pong nangyari Ma'am Agatha?" tanong ni Alex. Mom just smiled.