Asriyal adında küçük, sevimli ve renkli canlıların bulunduğu bu boyutta her bir asriyalin tek bir görevi vardı. Her yıl yeni yetişkin olan bir asriyal bu iş için görevlendiriliyordu. Görevleri ise dünyaya gidip seçilen kişiye şans defterini verip ha...
"Bir miktar delilik olmadan dâhilik olmaz." -Aristoteles
ON ALTINCI BÖLÜM ❝Sevimsiz Aslı❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda oturan kızla neredeyse bir beş dakikaya yakın bakışıyoruz ve bu kız neden Ateş'in kardeşi diye bunu sorgulamadan edemiyorum. Tabii siz kimden bahsettiğimi de bilmiyorsunuz. Bu kız dediğim -eğer hatırlarsanız- Turan'la ufak bir klişe yaşayan, üstüne bir de uzattığım elimi tutmayan sevimsiz kız! Tabi bir de kardeşi olduğunu bilmediğim için kıskandığım kız olduğunu da belirtmem gerek. Ne salağım ama! Kendi yazdığım karakteri kıskanıyorum! Hadi onu da geçtim adamın kardeşini kıskanıyorum, salaklıkta boyut atladım artık.
Odada sadece ben ve o kız var. Aslında o gelmeden önce Ateş de vardı lâkin o kızdan birkaç dakika önce odadan çıkmıştı. Büyük ihtimalle tuvalete gitmiştir. İşte bu sevimsiz geldiğinde de odada bir tek beni gördü ve şaşırdı haliyle. O yüz ifadesini görmeniz lazımdı. Ama işte göremezsiniz, yazık. :(
"Abim nerede" diye sorduğunda önce anlamadım, dedim bu salak, Kuzey'in kardeşi falan mı?
Sanki odadaki tek seçenek Kuzeymiş gibi.
Aynen!
Ateş'in kardeşiymiş işte, adı da Aslı. Tabii ben herkese bir sıfat eklediğim gibi ona da hemen "sevimsiz" kalıbını yapıştırdım. Bunu hak etti, bunda bence bir anlaşalım.
Ama bir diğer yandan da şöyle bir gerçek vardı ki bu kız benim görümcem olacak! Tamam, daha hiçbir şey belli değil ama ben Ateş'i anasından babasından Allah'ın izniyle istemeye kararlıyım gençler. Usulüyle alacağım çiçeğimi çikolatamı, belki paramda olursa eğer iki altın yüzük alırım, (olmadı onu sahte de alırız sıkıntı değil) sonrada işte evlerine gider Ateş'i bana isteriz. Baktım annesi vermiyor bende eski usulü dener, kaçırırım Ateş'i.
İki dakikada senaryo yazıp senaryoyu sadece sen oynadın, maşallah. Hemen de istedik çocuğu kendimize. Atlı koşuşturuyor ya sanki arkamızdan.
Turan koşarsa eğer o dediğinde olur.
Kardeşime laf ettirmem!
Ulan sen benim iç sesimsin! Ben hariç herkesi seviyorsun amına koyim! Hem Turan benim kuzenim. İstediğimi derim ona. O da bana öteberi suratlı falan diyor, ben hiç bir şey diyor muyum?
Bak konuyu yine çok dağıttın, sen devam et kaldığın yerden, biz akşam görüşürüz.
"Deliğe düştü sanırım," ağzının içinde geveleyerek bir şeyler dediğinde "Efendim?" dedim.
"Sana demedim."
Yüce rabbim hikmetinden sual olmaz ama bu ne ya?! Bunun gibi bir kızın görümcem olmasını mı hak ettim ben?
