Yasemine okulu gezdirdikten sonra zil çaldığı için sınıfa çıkmıştık.Sevim öğretmenin dersiydi.Dersin başlamasından tahminen 10 dakika sonra kapı çalındı.
"Girin"
"Hocam, özür dilerim dersinizi bölüyorum ama müdire hanım Narini çağırmamı istedi.İzninizle Narini alabilirmiyim bir kaç dakikalığına?"
"Tabi,olur.Bir sorun yoktur inşAllah?"
"Yok merak etmeyin.Sadece müdire hanımın kendisiyle bir az konuşacakları varmış."
"Anladım.Hadi Narincim."
Sevim öğretmenin de iziniyle kalkıp sınıftan çıktım.Merve hanımla aşağı müdire hanımın odasına iniyorduk.Yanımda yürüyen kadın hiç bir şey söylemedi.Müdire hanım beni neden ne sebeple çağıra bilirdi ki?Hiç konuşmadık.Kendisi ciddiyetini fazlasıyla koruduğu için ben de sormaya cesaret edememiştim.
Gidince öğrenecektim zaten.Tabi meraktan ölmezsem.
Müdire hanımın odasına ulaştığımızda bir az gerilmiştim.
Kapıyı tıklatıp içeri girdim.
"Merhaba hocam.Gele bilirmiyim?"
"Ha,gel Narin.Biz de senden bahsediyorduk."
İçeri girdiğimde gördüğüm manzara beni şaşırtmıştı.Sabah gördüğüm yeşilgözlü adam yani okulun yeni sahibi müdire hanımın karşısında oturuyordu.Miran da ordaydı.Bir kenarda duruyordu öylece.Okulun sahibi ve okul müdiresi benim hakkımda ne konuşuyor olabilirlerdi ki? Hem de Miranın yanında.Noluyor ya?
"Gel kızım, geç otur" dedi yeşil gözlü adam.
"Yok ben oturmayayım.Teşekkür ederim"dedim çekingenlikle.
"Peki sen bilirsin.Müdire hanımdan seni çağırmasını ben rica ettim.Seninle bir konu hakkında konuşmam gerekiyordu" dediğinde meraktan ve tedirginlikten ölecektim sanırım.
"Tabi, dinliyorum sizi"
"Okulda bazı öğrenciler için destek amaçlı bir grup olduğunu öğrendim.Hatta bu grubun senin fikrinle yaratıldığını ve destekçilerden birinin sen olduğunu da biliyorum."
"Evet, elimden geldiği kadar özel ders alamayan öğrencilere destek olmaya çalışıyorum"
2 yıl önce okulda özel ders alamayan bazı öğrenciler için böyle bir grub oluşturma kararı almıştım.Özel dersi ben ve diğer bir kaç öğrenci veriyordu.Tüm bildiklerimi onlara öğretmeye çalışıyordum.Yani grubun amacı öğrencilerin bir birine destek olmasıydı.Bu yıl da diğer yıllarda olduğu gibi grub dersi olacaktı.İyi de neden bu konuyu konuşuyoruz şimdi? Merakla konunun nereye varacağını bekliyordum.
"Sınıfınıza yeni gelen çocuk yani Miran benim oğlum.Onun da destek gruplarına katılmasını istiyorum.Okulun en iyi öğrencilerinden biri olduğun için ve müdire hanım seni önerdiğinden ona senin destek olmanı istedim.Ben de hem seni görüp tanımak hem de sormak istedim.Ne dersin? Olur mu?"
Şaşkınlıktan ne söyleyeceğimi bile bilmiyordum.Ben şimdi bu çocuğa destek dersi mi vereceğim? Tamam da neden? Zengin oldukları aşikar.Yani özel öğretmen tutacak kadar paraları illaki vardır.Neden ben ders vermeliyim ki?Neden başkası değil de ben? Onunla aynı ortamda olmak bile beni yeterince geriyordu.Şimdi onunla her haftanın 3 günü 2 saat aynı ortamda ders çalışmak...Düşünemiyorum bile.
Nedenini bilmiyorum ama onunla aynı ortamda bulunmak beni geriyordu sanki.Hele ki gözleri....Ona baktığımda, bi an gözlerinin siyahında boğulacakmışım gibi geliyordu bazen.
"Şey ben...Yani aslında olur ama bunu kendisinin de istemesi gerek"dedim.
"O konuda sıkıntı yok.Biz konuştuk aramızda.Kendisi de çok istiyor zaten.Değil mi Miran?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH İLE BEYAZ
Fiksi RemajaSiyah ve beyaz...Bir birine en çok yakışan ve bir birine en çok zıt olan iki renk.İşte biz de böyleydik onunla.Bir birine ait ve bir birine en çok yabancı olan iki insan.
