"ben bi seni bildim bi seni gördüm zor olduğunu imkansız olduğunu bile bile bi seni"
"sus Allah aşkına sus yapma bunu bana olmaz"
"sussam ne değişicek dilim sussa kalbim susmuyor be yaban gülü"
"yapma Karan olmaz beni aklımla kalbim arasında bı...
"seni bırakmak mı kafayı yemişsin sen gerçekten seni bırakıp gidebileceğimi düşünüyor musun" dedi gülerek
"Karan dalga geçme"dedim kollarında ayrıldım
Yanaklarımı avuçlarının arasına aldı yüzünü yüzüme yaklaştıdı çok yakındık dudakları dudaklarıma değiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefeslerimiz birbirine çarpıyordu "şilan"dedi inler gibi kalbim ağzımda atıyordu resmen ateş gibi yanıyor gibi hissediyordum gözlerine bakmaya cesaret edemedim...
Bişey yapsın istedim ama o öylece duruyordu bir cesaret açtım gözlerimi bana bakan gözleri ile karşılaştım tam bişey diyecekken dudakları dudaklarıma kapandı.
Ateş tüm vücudumu esir almıştı. "karşılık ver gülüm" dedi ne yapıcağımı bilmeden araladım dudaklarımı alt dudağımı dudaklarının arasına aldı şeker gibi emmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefesimin kesildiğini hissettim ellerimi göğüsüne koydum Karan ayırdı dudaklarımızı utancımdan yüzüne bakamadım. Yanından geçip gitmek istedim bileğimi tuttu engel oldu.
Çenemden tutup başımı kaldırdı gözlerimi kaçırdım "yapma kaçırma gözlerini mahrum etme beni o gözlerden"
"Karan utanıyorum bakma öyle"
"utanma be gülüm benden utanma" dedi cevap veremedim "peki şimdi gitmene izin verelim ama şimdilik bunu unutma" dedi odadan hızla çıktım eylül'ün yanına gittim hızla onuda alıp çıktım mekandan.
....
Karan'dan...
Dün şilan'la yaşadığımız o an gözümün önünden gitmiyordu. Utanması kızarması kaçar gibi gitmesi.
Pişmanmıydı diye düşünmekten alı koyamıyordum kendimi ya pişmansa ya uzaklaşırsa benden.
Kapının açılması ve önü görmemle düşüncelerden sıyrıldım ayağa kalktım
"hoş gelmişsin baba"
"anlarız birazdan hoşa mı geldik boşa mı" dedi
"buyur baba otur" dedim bende karşısına geçtim oldum olası sert bir adamdı babam yine o sert çehresi ile karşımdaydı
"neden geldiğimi bilirsin dimi evlat" dedi
"bilirim ağam" dedim şilan için gelmişti bilirdim ona olan sevdamın önüne bir duvar daha örmek için gelmişti bir engel daha koymak için gelmişti
"ey ya o vakit ne deyeceğimide bilirsin o vakit" dedi
"yapamam baba yapmam" dedim
"bana karşı gelirsin öyle mi Karan" dedi
"baba sevdandan vazgeç dersin bana bu yüreğimi sökmem demek"
Elindeki bastonu yere vurdu "sök o vakit sök at o yüreği" dedi sert bir şekilde
"on yıl ağam on yıl o azat yüzden nefessiz kaldım sevdiğim den ayrı kaldım. Hepiniz bilirdiniz bilirim ama görmezden duymazdan geldiniz. O yiğenin sırf ben o kızı sevdim diye gitti onu istedi sen bunu bile bile göz yumdun ses etmedin.
Evladın olarak azat kadar değerim yoktur gözünde. Bu zamana kadar sen ne istediğisen onu yaptım ama artık olmaz ağa vazgeçmem ölürüm gerekirse öldürürüm ama vazgeçmem "
"babanı ağanı yoksayarsın öyle mi Karan" dedi ayağa kalktı bende kalktım
"sen beni yok sayarsın ağa ben değil ben on yıl önce yapamam gerekeni yapıyorum sevdama sahip çıkıyorum. Bunun yüzünden kim olursa olsun karşıma alırım bunun için gerekirse soyadımdan dahi geçerim" dedim
"ey o vakit gayrı bir ailen bir baban bir soyun yoktur"
"keşke be ağam keşke seneler evvel benim karşıma dikildiğin gibi azat'ında karşısına dikileydin bana engel koyduğun gibi onada mani olaydın." dedim ses etmedi
"eyvallah baba bunada eyvallah ama bilesin gayrı ne şilan dan geçerim ne sevdamdan" dedim çeketimi aldım geçtim karşısına
"malında senin olsun soyunda sevdam bana yeter evelallah" dedim çıktım şirketten
"abi bişey mi oldu" diye sordu demir
"artık tek tabancayım be demir'im tek tabanca"
"o ne demek abi"
"şu demek artık ne bir işim ne bir ailem var"
"ben abi ben senin ailen değilmiyim kardeşin değil miyim"
"öylesin tabi oğlum" dedim arabanın anahtarını güvenliğe verdim demirle yürüyerek ona gittik.
Kapıyı çaldım elif açtı "Karan ağam"
"artık ağa yok elif Karan abi yeterli" dedim
"anlamadım ama buyur abi" dedi girdik içeri
"şilan odasında mı" diye sordum
"odasında abi buyur" dedi
Kapıyı çaldım gel sesi geldi açıp girdim içeri
"Karan"
"artık ne bir işim ne bir ailem var be gülüm bir ben bir sevdam sana geldim kabul edersen"...
