Gerçek Acı

2.5K 90 4
                                    

Dakikalardır sarılarak ateşi izliyorduk ne Karan konuşmadı nede ben bu sessizliği kapının sesi bozdu.

"birini mi bekliyorsun" dedim

"beklediğim yanımda çok şükür demir'dir bişeyler getiriceti" dedi kalkıp kapıya yöneldi.

Aynı hızla geri geldi yüzü garip bir hal almıştı damarları belirğinleşmişti

"Karan bişey mi oldu kim miş" diye sordum

"azat" diye bildi sadece gerildim korku değildi öfkeden sinirden bütün vücudum titredi

"şilan gülüm sen içeri geç ben göndericeem onu" dedi eşyalarımı alıp aynı katta bulunan çalışma odasına girdim kapıyı hafif aralı bıraktım.

Bir kaç dakika sonra o iğrenç sesini duydum.

"maşallah amca oğlu kendine saray yaptırmışsın"

"nasıl burdun burayı ve neden geldin azat yorma beni" dedi Karan

"aşk olsun amca oğlu sen misafiri böyle mi karşılıyon geçmiş olsuna geldim ya amcam kovmuş seni. Ulan Karan bir karı için yaptık" dedi Karan sesiniz kesti

"sakın azat sakın onu sakın karıştırma  o canını alırım." dedi

"yazık değer mi lan ne zannediyorsun gerçeği öğrendiğinde yanında mı durucak" ne gerçeğinden bahsediyor ki bu Karan benden ne saklıyor.

"azattt kes sesini bak bana istemediğim şeyleri yaptırma yemin ederim yaparım elimden kimse alamaz seni defol git"

"aç oğlum gözlerini o seni sevmiyor sevse bile öğrendiğinde asla seni kabul" azatın sözünü kesen karanın yumruğu oldu "siktir git lan evimden hayatımın içine sıçtın lan yeter" diye bağırdı azatın kolundan sürükleyip kapıya doğru götürdü.

Kapının açılıp ardından sertçe kapanmasını duydum olduğum yerden çıkıp salona geçtim Karan karşımda bana bakmıyordu

"ne saklıyorsun benden" dedim konuşmadı sustu dilini yutmuş gibi

"Karan konuşsana ne saklıyorsun neden bahsediyor o"

... karan'dan...

Öyle bi bakıyordu ki canımı acıtma der gibi "şilan'ımm gülüm"

"anlat" dedi net bir sesle herşeyi anlattım zorda olsa bütün yaşadıklarının benim yüzümden olduğunu sırf ona aşık olduğum için. Ağlıyordu benim dilimden dökülenler onda göz yaşına neden olurdu.

"benim yüzümden mi yani" dedi

"hayır hayır senin değil benim yüzümden hepsi benim" dedim sendeledi düşücek gibi oldu tutmak istedim.

Elini kaldırıp engel oldu. Kapıya doğru yürüdü "şilan gitme" dedim peşinden gittim

Kapıdan çıktı durdurmak istedim "şilan yalvarırım gitme" diye bağırdım duymadı

Bana döndü "gelme" dedi hızla arabaya binip gözden kayboldu çakılı kaldım olduğum yerde bir kez daha gitti benden birkez daha kaybettim onu.

Bir kez daha benim yüzümden canı yandı onun, onun canı yandı ben öldüm...

...

Dakikalar geçti kendime gelip hızla çıktım evden arabaya binip çıktım yola.

.... Şilan'dan devam...

Ruhum bedenimden çekilmiş gibiydi ablam benim için kendini yakmıştı. Ben bunu nasıl atlatırdım nasıl bilip yaşardım. Okadar hızlı gidiyordum ki önüme kıran arabayı bile son anda farkedim durdum arabadan iki adam indi bende indim.

"manyakmısınız be sizi naptığınızı sanıyor" sözümü kesen belinden çıkardığı silah oldu "Kasım ağa'nın selamı var avukat benim karımı alanın canını alırım dedi" silah patladı karnımda hissettiğim acı ile elimi karnıma götürdüm.

Bir arabanın ışıkları göründü Demir'in elinde silah la bize doğru koştuğunu gördüm. Acı bedenimi satıyordu gözlerim kararıyordu.

Düşmemek için ağaça tutundum "yenge yenge ses ver" sesi doldu kulaklarıma....

Genç kadının bedeni yere yığıldı gözleri kapandı demir yenge dediği kadının başında çaresizce kaldı.

Bir tarafta bunlar olurken olanlardan habersiz sevdiğine gitmek için yola düşen Karan ağa vardı onu kaybetme korkusu kapşamıltı her zerresini "olamaz bu sefer olmaz" diye bağırdı

Yolun ortasında şilan'nın arabasını görmesi ile ani bir frenle durdu nefesi hızlandı indi arabadan yerde yatan birini gördü sonra ona acı dolu gözlerle bakan demir'i gördü korku ile sendeleyerek ulaştı sevdiği kadını kanlar içinde gördü.

Karan ağa gördüğü görüntü ile dizlerinin üzerine yığıldı gözleri şilan'nın bedeninde gezindi "de demir" dedi acı ile

"abi kurban olayım bırakma kendini yengemi hastaneye yetiştirmenin lazım" dedi abisini tutup sarstı

"abi hadi" diye bağırdı Karan ağa hızla kalkıp kızı kucağına aldı bindi arabaya

"şilan kurban olduğum aç gözlerini şilan aç gözlerini hadi" kızın saçlarını okşadı uyandırmaya çalıştı

"olmaz lan olmaz şimdi değil şilan yalvarırım uyan bakma yüzüme nefret et benden ama uyan" sözleri acı dolu çıkıyordu demir abisinin haline gözü yaşlı baktı aynadan.

Asıl şimdi tüm Mardin karan'ı tanıycaktı kim olduğunu öğrenicekti çünkü Karan ağa sevdiğine bunu yapanın eceli olucaktı.....

Selam dün atmam gerekiyordu aksaklık oldu. Sizinle bir fikir alışverişi yapalım sizce Karan ağa ve baran ağa'ya  arkadaşlar yapalım mı?

Yaban Gülü +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin