[Chapter 16] Sandra Flores-Buenavista
I'm not the type of girl who would like to play the innocent one girl. I'm a bitch and I was a self-proclaimed one. Siguro sa mga tingin ng tao, I was this girl who was wearing goody-too-shoes. Tingin nila, I am perfect. Tingin nila, I was this innocent girl who has nothing to do with other's bitchiness. Yung taong mananahimik lang kapag iniinsulto ako.
And I'm not that kind of girl.
I fight for what is right and I fight for what I believe is right. Kung ano man sa dalawang iyon, I assure everyone that I will fight for what I want to happen.
Kaya nga bilib ako sa sarili ko nang marealize ko na nakikipagusap ako kay Mrs. Sandra Buenavista sa rooftop na para ba kaming matagal na magkaibigang chatting dahil matagal kaming hindi nagkita.
Panay ang ngiti ko. Plastic na kung plastic. Sa paraang iyon gustong makipaglaro ng babaeng ito e. I would be most gladly accept the challenge to do so.
"Ganon ba talaga ang tingin mo sa'kin para pagisipan kami ng masama ni Wren?" she asks. Hindi ako sumagot. "I'm married, you know? Hinding hindi ko lolokohin ang asawa ko para sa isang batang lalaki. I love my husband. And I'm the luckiest woman in the world to have my husband and my daughter."
Nagtaas ako ng kilay at hinarap siya. "Why do you need to explain? Hindi ko naman po kayo pinagiisipan ng masama ni Wren e."
Bumuntong hininga siya. "I know what you think. Sinabi sa akin ni Wren. And trust me, none of your beliefs were true."
Napairap ako. Gago talaga iyong lalaking 'yun. Aba't nagsumbong pa talaga. Mahina talaga siya. Bakit si Mrs. Sandra pa yung pagaayusin niya ng sarili niyang problema? Hindi talaga marunong manindigan ang loko.
"You don't need to explain to me, Mrs. Buenavista. I don't give a damn at what Wren-Mr. Flores' activities. He was my Mom's godson. Other than that, wala na. So you don't need to explain everything," I said. "Thank you for enlightening me. Wala na po kayong maririnig sa akin na kung ano man na masama tungkol sa inyo because finally, nalaman ko na na hindi masama ang pagkatao ninyo like what I assumed first."
"I'm still bothered, Rachel."
"Don't call me that. Hindi po tayo nasa first name basis, Mrs. Buenavista. Wala po kayong karapatan na tawagin ako sa first name ko."
She sighed frustratingly.
"I'm sorry."
"Continue."
"I'm bothered na baka kung ano yung iniisip mo, Miss Pascua," she confessed. "I am your teacher and I have the right to be bothered at what you think of me. Gusto kong linisin ang pangalan ko but I don't think hindi iyon malilinis unless I tell you the truth about my true relationship with Wren."
Tumalikod ako at akmang aalis na nang bigla siyang magsabi sa akin ng tatlong salita na nakapagpatigil sa akin.
"He's my brother."
Nanlaki ang mata ko at napatingin ako sa gawi niya.
"What the fuck did you just said?" I asked.
"Miss Pascua, teacher mo pa rin ako. I will give you a slip for detention kapag inulit mo pa iyang salitang iyan." tiim bagang niyang sabi.
Shit. Feeling ko nakakahiya itong inaakto ko. Gusto kong lamunin ng lupa kung saka sakaling totoo nga iyong narinig ko.
"Please, don't lie." I muttered.
"Hindi nga. I'm telling the truth. Kapatid ko si Wren."
"Pero..."
"Namiss ko lang yung kapatid kong iyon kaya ganun ako ka sweet sa kanya. Isa pa, hinding hindi ako papatol sa mas bata sa akin. I love my family. I'm contented at what I have, Miss Pascua. Hinding hindi ako baba sa status ko para lang maging paedophile. Sayang naman yung pinagaralan ko kung gawin ko iyon."
BINABASA MO ANG
The Perfect Boyfriend List
Teen FictionRachel isn't the romantic type of girl. Hindi siya naniniwala sa sweetness ng love. Siya yung tao na medyo bitter kahit na wala namang pinagdaanan. Yun ang akala ng lahat na mga kakilala niya. But deep inside, she's only waiting for the right person...