Cidden, Ajan mısın?

Bölüm 5

Korkunç bir baş ağrısıyla uyandım. Zeynep beni dürtüyordu. "Kalk artık Tanem, kahvaltı hazır." Yavaş yavaş ayılmaya başlamıştım. Normalde alkol eşiğimin yüksek olmasına rağmen dün gece muhtemelen çok fazla içmiştim.

Tam pijamamla mutfağa geçerken Zeynep hızlıca beni odaya geri çekti. "Ne yapıyorsun?" Zeynep hafif bir sinirle cevap verdi "Sen delirdin mi, evde yalnız değiliz unuttun mu?"

"Yani??"

Zeynep bu sefer şaşkınlıkla "Yani bu kadar umursamaz olma en azından pijamalarını değiştir" dedi. Gözlerimi devirdim ve inat edeceğini bildiğim için bir rahat bir şeyler giyip mutfağa yöneldim.

Herkes mutfaktaydı. Ateş ve Emir "Nasıl olmuş?" dedi. Tabağıma baktığımda istemsizce heyecanlandım. Krep yapmışlar. Helal koçlarıma! Kendimi tutamayıp "Krep en sevdiğim!" dedim Ateş ve Emir gülümseyerek "Afiyet olsun" dedi. Kış ise yine sırıtarak bakıyordu. Bu çocuğun sırıtmadığı bir zaman dilimi var mı? Sonra gülerek "Çocuk gibisin" dedi. Bunu iltifat sayacağım çünkü krep harika bir şey.

Tat kaçırmak istemediğimden kestirip attım. "Ne var ya krepi herkes sever." Kış tabağındaki krepi dikkatlice süzdü. "Ben hariç" Gözlerim büyüdü şaşkınlıkla "Ne gerçekten sevmiyor musun?" diye sordum. Ardından "Zevksiz!" deyip dil çıkardım. Adam yaşamdan zevk almayı sevmiyorsa ben ne yapayayım değil mi?  O sırada Zeynep mutfağa hızla daldı. "Bende çok severim ellerinize sağlık." Ateş samimiyetle gülümsedi. "Teşekkürler afiyet olsun umarım beğenirsin." 

Kahvaltı bittikten sonra Zeynep'le sofrayı toplayıp bulaşıkları yıkadık. Bu sırada da Kış patronla bir telefon görüşmesi yaptı.  Öğlen 1 gibi patronla görev hakkında görüşecekmişiz ve bu son görüşmeden sonra patron tesise geri dönecekmiş. Saat daha 11 olduğundan daha 2 saatimiz vardı. Evin eksikleri olduğundan alışverişe gitmeye karar verdik. Evin hemen karşısında büyük bir alışveriş merkezi var. İyi bari bunlardan sıkıldıkça oraya giderim.

Zeynep odada ayna olmadığından şikayetçiydi. Emir ve Ateş ise çok iyi yemek yaptıklarından gıda kısmını onlara verdik. 12:30 da buluşmak üzere ayrıldık. Geriye Kış ve ben kalmıştık. Eksiğim yoktu zaten buraya 4 bavulla gelmiştim. Kışta bir şey istiyor gibi durmuyordu.

İkimizde AVM'nin ortasında bomboş dikilirken aniden karşımda duran oyuncakçıyı fark ettim. Bir şey almasam bile bakmayı çok sevdiğimden koşarak oyuncakçıya gittim. İçeri girdiğimde kendimi kaybedecek gibi oldum. Kışın da arkamdan geldiğini fark ettim ama umursayacak durumda değildim. Hızla bir kaç pelüşün yanına doğru koştum.

Nerdeyse tüm oyuncakçıyı dolaştığımda bir oyuncak at gözüme çarptı. Nefes nefese kalmama rağmen koşarak atın yanına gittim. Heyecanla arkamda koşmak zorunda kaldığı için bana bela okuyan Kış'a "Hep bunlardan isterdim şimdi alabilirim" dedim. Kış yüzünü ekşitti. "Tüm oyuncakçıyı gezdin cidden bunu mu alacaksın?" 

Öfkeyle gözlerimi ona diktim. "Nesi varmış? İster beğen ister beğenme artık o benim" diyerek atı da yanımda sürükleyerek kasaya koştum. Kasaya ödeme yaparken Kış hayretle beni izliyordu. Ona dönüp kibirle dil çıkardım. "Bu atı istiyorum ve artık benim oldu seni ilgilendirmez."

Oyuncakçıdan çıktıktan sonra saat 12.30 da buluşacağımız aklıma geldi saatime baktım daha bir saat olduğundan daha vaktim vardı. Atımı da sürükleyerek AVM'yi gezmeye başladım.

Arkamdan gelen Kış'ın söylenmesine kulak asmadan bir dondurmacıya daldım. Zorlukla bana yetişen Kış ofladı "Neli istiyorsun?" Neli alsam... neli alsam... Çilekli Çikolatalı Sade Karamelli İtalyan Karamelli... Yaklaşık 5 dakika olmasına rağmen karar vermekte çok kötüydüm. Yemin ediyorum elemeye çalışıyordum hatta son 10 tane kalmıştı..  Kış beni süzdü ve gözlerini devirdi ardından dondurmacıya yönelip "Hepsinden istiyorum" dedi. "Ne hepsinden mi? Sen delirdin mi nasıl yiyeceğiz o kadar dondurmayı?" Kış tek kaşını havaya kaldırdı sakince "Karar veremedin değil mi?" Mecburen başımla onayladım "Ama hepsini almak zor-" Sözümü kesti. Burada beklemekten sıkılmıştım ve sana kalsa akşama kadar buradaydık. Bende hepsini söyledim hepsini denersin istemediklerini ben yerim" dedi. Şaşkınlıkla ona baktım.