teacher's pet - hyunin

7-)

"Bir f(x) fonksiyonunda x değişkenine bir a değerine sınırsız yaklaşan değerler verildiğinde fonksiyondaki f(x) değerleri de bir L değerine sınırsız yaklaşıyorsa; bu L değerine f(x) fonksiyonunun a değeri için limiti denir. "

Sabah sabah matematik dersi görmek hiç çekilir gibi değildi. Özellikle de uykusunu alamayan öğrenciler için bu durum çekilmez olurdu. Sabahın erken saatlerinde zihni bu kadar yormak gün için çok feci baş ağrılarına yol açabilirdi.

Bu yüzden Jeongin bugünkü dersi dinlemeyip sadece uyumayı seçti. Tanrı'ya şükür ki matematik öğretmenleri dersi dinlemeye zorlayan türden bir öğretmen değildi ve dersinde uyuyan öğrencileri hiç takmazdı. Son sınıf oldukları ve sınav da yaklaştığı için bazı hocaları onları zorlarken bazıları zorlanıyordu işte.

"Pişt Jeongin, uyan lan zil çaldı."

Sıra arkadaşının dürtmesiyle gözlerini açan Jeongin büyük bir sıkkınlıkla esnemiş ve kafasını nihayetinde sıradan kaldırmayı başarmıştı. Az önceki kısacık uykusunda bile edebiyat öğretmenini görmesi açıkçası ona hiç iyi gelmemişti, onunla tanıştığı günden beri sürekli aklında olması onun sinirini bozuyordu ama bir yandan da kendini ona çekilmekten alıkoyamıyordu.

"Ben acıktım hadi bir şeyler yemeye gidelim." Felix'in kalkmasıyla bir şey demeden o da ayağa kalkmış ve ikili kapıya yönelirken onu durduran matematik öğretmeninin sesi olmuştu.

"Bu dosyayı bay Hwang'a götürecek bir gönüllü var mı?"

Sınıfta 4-5 kişi haricinde kimse yoktu ve çoğu kişi ilk tenefüs olduğu için yemekhaneye gitmişti, eğer öğretmenleri ders esnasında söyleseydi emindi ki sınıftaki herkes o dosyayı götürmek için gönüllü olurdu.

Şimdi ise sınıf büyük bir sessizliğe bürünmüşken biraz düşündü Jeongin, sonuçta o günden beri onu hiç görmedi ve o dosyayı götürürse hem onu görme fırsatı yakalamış olurdu hem belki de biraz konuşurdu.

"Ben götürürüm bay Kim." Jeongin öne atılıp öğretmenin elindeki dosyayı alarak arkadaşı Felix'e onsuz gitmesini söylemiş ve oradan ayrılarak öğretmenler odasına ilerlemişti. İçeri girip baktığında edebiyat öğretmenini kendi masasında bilgisayarla uğraşırken görmüştü.

İçeri adım atmadan önce sertçe yutkundu ve gittikçe artan kalp atışlarını dizginlemeyi denedi. Onu tanır mıydı? Tanıdıktan sonra aralarındaki ilişki nasıl olurdu veya bir ilişkileri olur muydu ki?

Oraya girmeden bunları öğrenemeyecekti o yüzden elindeki dosyayı sıkarak derin bir nefes almış ve içeri doğru adımlamıştı. İçeride ondan başka tanımadığı iki hoca daha vardı ama onlar da kendi aralarında sohbet ediyordu, hatta öyle içli dışlı muhabbet ediyorlardı ki içeriye Jeongin'in girdiğinden bi' haberlerdi.

"Bay kim size bu dosyayı vermemi istedi." Jeongin bir nefeste söylediği cümleyle dosyayı karşısındaki öğretmenine uzatmıştı.

"Masaya koyabilirsin, teşekkürler."

Yüzünü bilgisayardan kaldırmayan öğretmeniyle şaşırmış ve dediği gibi dosyayı yanına bırakmıştı. Dosyayı bırakırken neredeyse dibindeki adamın yüzünü süzmeye koyuldu. Yüzünden yorgunluk okunuyordu, uykusunu alamadığı için göz altları hafif morarmıştı; dudakları ıslaklığını yitirmiş ve hafif kurumaya yüz tutmuştu. O dudakları tekrar öpebilmeyi diledi.

"Neden bana bu kadar uzun süredir bakıyorsun?"

Hyunjin yüzünü çevirmeden konuştuğunda karşısındaki öğrenci kendini hemen toparlamış ve ona hiç ummadığı bir soru sormuştu.