CORMAC [TDH - IV]

Chapter 17

IMARI NOELLE

"Good evening, Miss Noelle." bati sa akin ni Dominic habang papasok kami sa town house ni Yakov. Hindi ko alam bakit niya ako pinatawag ngayong araw, mabuti nalang at sabado ngayon kaya wala akong trabaho.

"Good evening, Dominic." sagot ko sa bati niya at ngumiti ng bahagya.

Nang makapasok kami ay napansin kong hindi na gaanong marami ang mga tao sa bahay at kahit iyong Majordoma ng ay hindi rin mahagilap.

"Please wait here, Miss Noelle. Mr. Cormac will be here in a few hours. For the mean time, the maids will cook food for you, you may also stay in one of the rooms and make yourself comfortable while you wait for the boss."

Ani ni Dominic at nagsialisan sila. Gaya ng suhestiyon ng tauhan ni Dominic ay pumunta nga ako roon sa kwarto na tinulugan ko nang mapadpad ako rito, malinis at maaliwalas pa rin ang bawat sulok ng area kaya umupo na ako sa couch at nanood ng palabas sa Smart TV.

Maga-alas otso na ng gabi at wala pa rin si Yakov, hindi ko alam kung bakit niya ako ipinatawag pero sana naman ay maayos ang kahihitnatnan nito.

The door suddenly opened and a guy wearing a suit entered while carrying with him the food they prepared for me.

As the guy went out, I enjoyed myself in eating the foods and felt completely comfortable with the atmosphere.

Nang matapos ako ay bumukas na naman ang pinto at sa wakas ay si Yakov ang pumasok.

Kasama ang iilang mga babae.

Para silang mga lasing.

Napangiti silang lahat nang masulyapan ang kabuuan ko, isa-isang nagsi-upuan ang mga babae sa kama at para bang hinihintay si Yakov na lumapit sa kanila.

"Y-yakov," kabadong usal ko sa pangalan niya nang hinubad niya ang white polo sleeve at lumapit sa'kin.

"Watch them pleasure me, Imari."

He whispered and left wet kisses on my neck. I suddenly froze and became a statue for a moment. It was late when I realized that he tied both of my hands with his necktie and made me sit on the wooden chair placed across the bed. Yakov tied the me up again in the chair, but I was too bewildered to react.

"Anong ginagawa mo?" napapaos kong tanong, nakailang lunok na ako ng sariling laway at hindi ko na maintindihan ang naghuhurumentado kong puso habang nakatingin lang kay Yakov na papalapit sa kama.

Umupo siya sa may laylayan ng kama at inunbuckle ang belt niya. He maintained an eye contact with me and told me thousands of words that only mine and his eyes would ever understand.

Two girls kneeled in front of him, exchanging moments to have a taste of his aroused cock. I saw how these girls were very outrageous in every thrust they make when Yakov reacts exhilaratedly.

In every time Yakov closes his eyes, there is a weird feeling inside of me that gets kindled with scorching heat of lust, and at the same time, my heart aches with the sight of him being willingly enjoyed by other women, it is as if I am assuming that someone whom he should never hurt.

Tears escaped my eyes when I realized what lies behind what he's doing in front of me right now. Gusto niyang i-provoke ako para pumirma sa annulment papers, binibigyan niya ako ng reason para maputol agad ang koneksiyon niya sa akin.

Silent sobs of mine filled the room, but the sinful people in front of me were busy doing their thing in expense of the pain that would haunt me forever.

Yakov stared at me as if he was staring at an empty object.

It took them almost an hour before they finished.

Yakov fixed himself as soon as the women lied on the empty bed and gave their selves comfort.

He went onto my direction and untied me, I could smell the liquor in his polo when his body touched mine.

Lumayo agad ako sa kanya at lumabas sa pinto, bumungad sa'kin ang mga mata ng mga tauhan niya pero hindi ko na pinilit pa ang sariling pagtuunan sila ng pansin dahil mas nangibabaw sa akin ang ideyang dapat umalis na ako sa lecheng lugar na 'to.

Mabilis akong pumara ng taxi at nagpahatid pauwi sa apartment ko, nilock ko agad ang pinto nang makarating at humiga. Napaiyak ako hindi dahil nasaktan ako sa pinakita niya sa'kin, naiyak ako dahil hindi ko na alam kung kaya ko pa ba 'tong pinasok ko.

Nag-vibrate ang cellphone ko at tinignan kung sino ang tumatawag.

Si Xavvy.

Sinagot ko iyon at nilagay sa tenga.

Bff! Pagbuksan mo ako ng pinto, may ibibigay ako sayo!

"Teka lang." sagot ko at binaba ang tawag.

Sinulyapan ko ang mukha sa salamin at inayos ang sarili. Mabuti nalang at hindi namaga mata ko kakaiyak, kahit papaano ay nanaig pa rin ang ganda ko.

Lumabas na ako ng kwarto at binuksan ang pinto ng apartment. Nakangiting pumasok si Xavvy dala ang isang malaking karton.

"Ano yan?" curious kong tanong. Nilock ko ang pinto at sinundan siya sa mga sala. Nilapag niya ang karton sa center table at ngumiti sa'kin.

"Buksan mo na." aniya.

"Ip-prank mo ba ako, Xavvy? Nako, 'wag mo akong pinagt-trippan!" nakasimangot kong tugon.

"Hindi 'no! Buksan mo nalang kasi para makita mo kung anong laman!"

"K." tipid kong sagot at inirapan siya ng pabiro.

Binuksan ko ang karton at nagulat ako sa laman niyon. Tatlong aso! Tulog na tulog pa.

"Ang cute nila!" hindi ko na napigilan ang sarili at inakay na sa mga kamay ko ang tatlong aso at hinalik-halikan silang tatlo. "Thank you, Xav." mangiyak-iyak kong sambit at niyakap lang ang dalawang magiging alaga ko.

"Regalo ko 'yan sayo, paano nanganak na kasi mga buntis naming aso kaya binigyan kita dahil mahal kita! Yie!" pangbobola niya pa sa'kin, kahit ang corny ng last sentence niya ay tumawa lang ako dahil sobrang nakakataba ng puso na may alaga na akong aso.

Aspin, Anatolian Shepherd, at Jack Russell Terrier.

"Ano kayang pwedeng ipangalan sa kanilang tatlo?" magiliw kong pagsasalita.

Kahit papaano ay nakalimutan ko ang nangyari kani-kanina lang at napalita ng pagkaaliw sa mga aso ko.

"Isip tayo!" sagot ni Xavvy.

"What if Leafy?" sagot ko.

"Ipapangalan mo sa Aspin?" aniya.

"Oo, parang bagay kasi eh. Ang amo amo niya kaya leafy nalang! Ano?"

"Go! Cute naman!"

"Tapos itong Anatolian is ano Waffle or Cinnamon?"

"Cinnamon?"

"Cinnamon nalang, parang ang kalmado pakinggan kasi." sagot ko at nimassage ang ulo ni Pepper.

"Eh yang Jack Russell? Anong ipapangalan mo sa kanya?"

"Sprinkles?"

Bahagyang natawa si Xavvy sa mga naisip kong mga pangalan, pero wala rin siyang nagawa dahil ako na ang mama ng mga aso ko kaya ako ang masusunod.

Nagusap pa kami ni Xavvy ng iilang mga bagay pero kalaunan ay umuwi na rin siya dahil utos ng papa niya.

Naiwan akong nakikipaglaro sa mga aso ko, lumipat ako sa kwarto at sumunod naman agad sila.

Sobrang nakakatuwa ang small steps nila! Grabe ang saya sa puso ko kapag nakakakita ako ng mga asong maliliit.

"Goodnight Leafy, Cinnamon, and Sprinkles!"

I kissed all three of them and went to sleep right after.